Meneer Pechtold,
U dacht dat u er van af was, hè?
Een paar dagen die pedante praatjes voor u houden. Lekker met de inmiddels zeven kinderen hun Instagram-accounts aflopen om te checken of ome Thierry nog enge foto’s heeft gepost. De invalzuignapjes Kees Verhoeven en Jan Paternotte de ring in sturen om over andere partijen te eikelen. Dan zou het nog wel goed komen met u en uw partij voor 21 maart. Zoals de bekende Duitse filosoof J. Goebbels al zei: “Alles wird mal kalter Kaffee”.
En toen was daar opeens Erik Dijkstra.
Eindelijk de vraag aan #Pechtold bij #DWDD en het antwoord geeft precies weer wat voor een Pechtold die vent is. #D66 #GR18 pic.twitter.com/Fm7iJhaGmm
— Hans Acker (@HansAckerNY) 13 maart 2018
Huh?
Wat was daar nou fout gegaan?
Had de eindredacteur van DWDD de rubriek ‘Erik op de Brommer‘ niet goed gecheckt voor ie live ging?
NRC, Volkskrant, Parool, Trouw, Algemeen Dagblad, Telegraaf, NOS, RTL, KRONCRV, BNNVARA, NTR, AVROTROS, Max, WNL en al die andere media met een Ollongren-stempel hadden maanden geleden toch in eendrachtige samenwerking met bijna álle partijen in de Tweede Kamer stilzwijgend afgesproken die omkoopneukhut van u te negeren?
De vraag is: laten ze, u ook een dérde keer wegkomen met het ‘vergeten’ te registreren van een gift waar de geur van omkoping aan hangt?
Met die Oekraïnetrip in dat privévliegtuig van een zakenvriendje lukte het. Met die Scheveningse omkoopneukhut van die Canadese diplomaat lukte het. Maar zal het ook lukken als blijkt dat u wel vaker giften van enige omvang niet heeft geregistreerd?
Voor u zo vlak voor de verkiezingen nou ten onrechte van iets wordt beschuldigd dat eigenlijk een privékwestie is die niemand verder wat aangaat en die uw partij zou kunnen schaden, wil ik even met u afstemmen wat de definitie van een ‘gift’ is.
Stel: ik ben fractievoorzitter van een partij in de Tweede Kamer. Stel: ik heb zin in een uitrusttripje naar een wereldstad, even vitamine D tanken. Stel: ik laat een medewerker bellen naar een huiseigenaar in die stad, want het moet om ‘bepaalde redenen’ allemaal wel een beetje discreet en niet zwart op wit. Stel: die medewerker vraagt of ik een paar dagen gratis in diens huis mag logeren.
Hebben we het dan over een ‘gift’, meneer Pechtold?
Of zegt u dan, ondanks het feit dat een medewerker van mij er als intermediair tussen zat: ‘Dat is puur een privékwestie, meneer Dijkgraaf. Daar komt u wel mee weg als twee van die huiseigenaren naar de pers stappen’?
Ik hoor graag snel. Het mag ook via een medewerker. Of een advocaat.
Groet,
JanD
PS. Nog bedankt trouwens. U bent voor veel mensen een grote bron van inspiratie.
