Foto: een willekeurig model, niet één van de modellen genoemd in dit artikel.
Lees ook: De foute activistische linkse haatjournalistiek van de Volkskrant, deel zoveel
Lees ook: Journalistieke waarden en mijn eigen ervaring met modefotograaf Yorick Nubé
Geachte Volkskrant,
Met deze brief reageer ik op het artikel dat is geschreven door uw redacteuren Kaya Bouma en Anneke Stoffelen, in samenwerking met een anonieme bron. U meende mij met naam en toenaam te kunnen noemen en u hebt mij uit het hoekje van verantwoordelijk professioneel artistiek fotograaf gehaald en geplaatst in een volstrekt ander hoekje. Het artikel is inmiddels gekopieerd door alle media en mijn naam is veel herhaald.
Inmiddels is uw bron bekend: Marjolein Mae Telkamp. Zij is inmiddels ook bij BNNVARA op de radio geweest en zij lijkt mij evident in het zojuist genoemde hoekje te willen trappen. Zij stelt onder meer dat “zij het niet meer trekt dat ik jonge meisjes schiet”. Op haar Facebookpagina is inmiddels eveneens een tirade verschenen aan mijn adres *. Hierin meldt zij nadrukkelijk dat zij de afgelopen maanden met de VK heeft samengewerkt en zich blijkbaar een lange tijd heeft verdiept in mijn persoon en mijn werk. Er lijkt mogelijk sprake van een obsessie van een beschadigd meisje.
Zij zegt ook heel duidelijk dat zij kwaad is en dat “zij allemaal kwaad zijn”. Dit heb ik niet kunnen verifiëren, maar dat zíj kwaad is, lijkt mij duidelijk. Zij denkt mogelijk een makkelijk slachtoffer te hebben gevonden om al haar woede op te richten. Het is nu duidelijk dat ik dat moest zijn.
Hoe Mae zo kwaad is gekomen is mij niet bekend, maar het is onwaarschijnlijk dat ik hiermee iets te maken heb, want ik heb Mae nog nooit gezien, gefotografeerd of zelfs maar gesproken. Wel heeft zij verzocht om door mij gefotografeerd te worden, opmerkelijk genoeg enige maanden geleden, maar ik verwees haar naar haar modellenbureau dat dit voor haar zou moeten regelen. Hierna heb ik niets meer van haar vernomen. Mogelijk dat er bij Mae frustraties zijn ontstaan doordat zij als ouder model niet meer de attentie krijgt die zij had willen hebben en mogelijk is zij daardoor kwaad.
Hoewel eenvoudig is gebleken dat er in mijn gehele professionele leven geen enkele klacht is geweest, hetgeen door Twan Huys na een kleine belronde met alle modellenbureas in Nieuwsuur is bevestigd, hebt u gemeend om juist dit kwade model als belangrijkste basis te gebruiken voor uw artikel.
Daar waar u mogelijk een belangrijk onderwerp bespreekbaar wilde maken over misbruik van modellen, hebt u zich laten leiden door de woede van iemand die evident niet objectief is en een gewillig slachtoffer heeft aangedragen. Ik meen u dat te mogen verwijten. Journalistiek is een edel vak, maar dit artikel voldoet gewoonweg niet aan de minimale journalistieke waarden. Genoemde journalisten waren ook niet te remmen, noch te nuanceren, zelfs niet met naakte feiten dat er nooit eerder klachten zijn ontvangen.
Hoewel ik ook enige bijval kreeg, moet ik mij veel negativiteit laten welgevallen. Het doet mij wel deugd om te merken dat een deel van de media inmiddels zelf nuance lijkt te te willen aanbrengen in de discussie. Ik hoop maar dat u met uw ‘journalistieke’ aanpak het edele doel om modellen te willen beschermen niet voorbij bent gestreefd. Hopelijk wordt de discussie niet overheerst door de opkomst van het onderwerp #ArtToo. Als professional acht ik dit in deze tijd een welkome nuancering. De huidige hoofdwoordvoerder Mae heeft mogelijk psychische problemen en is mogelijk niet de meest aangewezen persoon om deze discussie een gezicht te geven.
Ook ik ben niet de juiste woordvoerder voor de #ArtToo discussie. Daarvan ben ik mij in ieder geval heel erg bewust. Als mij al iets verweten kan worden, dan is het dat ik erg verlegen ben en mij zelfs ongemakkelijk voel in de aanwezigheid van vreemden, laat staan van jonge modellen. Zoals ik al heb verklaard, probeer ik modellen juist op hun gemak te stellen met als egoïstisch doel om mijzelf op m’n gemak te stellen. Alleen zo kan er tussen fotograaf en model mooie synergie ontstaan. Een model ongepast aanraken is voor mij ondenkbaar en is ook nooit gebeurd. Hiervoor ben ik gewoon te verlegen en mogelijk is dat juist hetgeen dat blijkbaar soms door enkele modellen als ongemakkelijk is ervaren. Dit ‘gebrek’ heeft mij er niet van weerhouden om als artistiek fotograaf een naam te maken.
Modellenbureaus zijn niet gek. Juist de door u genoemde bureaus zijn de meest professionele bureaus en nemen veel verantwoordelijkheid voor hun modellen. Zij wéten dat de modellen in mijn bescheiden studio onder veilige en ongedwongen omstandigheden zullen worden gefotografeerd.
Ik krijg de indruk dat het veel moeite heeft gekost om modellen in retrospectief te laten verklaren dat een shoot als ‘ongemakkelijk’ is ervaren. Dat jonge modellen nerveus zijn, is logisch. Het is niet niks om als jong model voor het eerst te worden gefotografeerd. Gefotografeerd worden zonder enige ervaring wordt sowieso als ‘ongemakkelijk’ ervaren, door wie dan ook. De modellenbureaus sturen de modellen daarom bij voorkeur naar een fotograaf die daar nu juist goed mee om kan gaan. Een model als Mae heeft dat mogelijk nimmer ervaren en kan over mijn werkzaamheden in ieder geval niet oordelen. Haar ‘hear say‘ is subjectief en onzorgvuldig ontstaan en de wereld ingeslingerd.
Ik zal Mae, noch de Volkskrant (vooralsnog in ieder geval) betrekken in een juridisch geding over smaad of laster, maar ik daag u uit om deze brief op uw voorpagina te plaatsen. Een goed journalistiek orgaan moet kritisch durven zijn op zichzelf en zou ook podium moeten bieden voor de nuance. Mae zal heus psychisch gewoon gezond zijn, maar u ziet dat wat een enkel woord teweeg kan brengen.
Wel hoop ik van harte dat Mae zelf tot het inzicht zal komen dat het mogelijk beter zou zijn geweest als zij eerst eens kennis zou zijn komen maken. Zo was mogelijk voorkomen dat zij zou hebben gedwaald. Hiermee nodig ik Mae uit om elkaar, al of niet in een fotoshoot, beter te leren kennen. Het zou toch heel mooi zijn als Mae met mijn foto’s de media-attentie zou kunnen krijgen die zij verdient.
Met vriendelijke groet,
