Foto: YouTube
De roman De duivelsverzen van de Brits-Indiase schrijver Salman Rushdie zorgde in 1989 – en de jaren erna – voor veel ophef onder de wereldwijde islamitische gemeenschap. Demonstraties, rellen, boekverbrandingen, verboden in meerdere landen, moordpogingen, tientallen doden en een fatwa. De Ayatollah Khomeini, de religieus en politiek leider van Iran, verklaarde Rushdie vogelvrij en bood geld aan in zijn eigen naam voor de moord op de schrijver. De reden? Het boek zou godslasterend zijn.
Een verbod op godslastering past niet in een vrije, seculiere samenleving. Vandaar dat de Tweede Kamer in 2014 artikel 147 – het verbod op smalende godslastering – uit het wetboek van strafrecht heeft geschrapt. In een moderne samenleving hoor je je ongefilterde mening te kunnen geven over elke god of godsdienst, ook wanneer dit als beledigend wordt ervaren door één of meerdere gelovigen.
Helaas is niet iedereen het hiermee eens. We zijn maar al te bekend met de controverse van Jyllands Posten (de Deense cartoons), de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo en natuurlijk de moord op Theo van Gogh. Godslastering is in de islam niet toegestaan en voor sommigen betekent dat dat niet-moslims deze regels ook moeten volgen.
Zo ook de Britse regering. De Canadese YouTuber en journalist Lauren Southern is namelijk levenslang geweerd uit Groot-Brittannië omdat ze flyers uitdeelde in de Engelse stad Luton, die een grote moslimminderheid heeft. Op de flyers in kwestie stond ‘Allah is gay’, wat een verwijzing was naar een Vice artikel uit 2015 waarin werd gesuggereerd dat Jezus homo zou zijn. Omdat er op dit Vice artikel geen grootschalige of verstrekkende reacties waren verschenen, wilde Southern d.m.v. een stunt (of ‘sociaal experiment’) kijken wat de reacties zouden zijn als je Jezus zou omwisselen met Allah.
https://youtu.be/AxjH5hZYTbQ
De reacties liegen er niet om; beledigde moslims, de politie kwam erbij, de flyers werden ingenomen en uit eigen veiligheid moest ze stoppen met flyeren. Toen Southern later van Calais naar Londen wilde reizen werd ze gestopt door de douane en vastgehouden en ondervraagt onder de Terrorism Act. Ze mocht de UK uiteindelijk niet in.
De officiële reden hiervoor was het uitdelen van ‘racistisch materiaal’. De flyers hadden natuurlijk niets met racisme te maken, ze waren niet eens discriminerend, maar sinds het verbod op godslastering in Engeland niet meer bestaat moest de Engelse regering een andere reden geven om haar toegang te weigeren. Het probleem is dus niet alleen dat sommige gelovigen een verbod op godslastering willen opleggen aan de rest van de (niet gelovige) bevolking, maar ook dat bepaalde Westerse instanties en individuen hier onder het mom van ‘tolerantie’ maar al te graag aan meewerken.
Iets wat potentieel beledigend kan zijn voor een bepaalde bevolkingsgroep wordt uit voorzorg geweerd om escalatie te voorkomen. De Engelse regering bukt hier preventief voor de gekwetste gevoelens van islamofascisten en legt zodoende de rest van de samenleving een verbod op smalende godslastering op. Terug naar af.
Europa kent een lange traditie van godslastering, van Jan Hus tot Spinoza. Laat ons geen afstand doen van deze traditie, enkel en alleen om niet te stappen op de lange tenen van de religie van vrede en haar Westerse handlangers. Of in de woorden van Christopher Hitchens:
”Resist it while you still can.”
