Oemor Abri!
Had jij een paar weken geleden geen akkefietje met Sid Lukkassen?
Iets met een verkiezingsdebat in Rotterdam waar hij vijf minuten mocht spreken en na dik twintig minuten nog stond te oreren ofzo?
Wat is dat voor een kwiebus, joh?
Gisteren schreef hij op LinkedIn: “Dit artikel schreef ik oorspronkelijk in opdracht van Jan Dijkgraaf voor zijn nieuwe krant. Maar hij vond het “te saai” en daarom geen € 200 waard. Wat is uw mening?”
Kom ik zo op terug.
Eerst even dit. Ik keek bij zijn profiel en las: “My name is Sid Lukkassen: a Doctor in political philosophy by completing my PhD in April 2017 and I also hold two Master degrees in History and Philosophy. I have been very active in several professional spheres, such as politics, philosophical gatherings, humanism, preparing and giving lectures in history and philosophy. Next to that, I am often invited to speak at events/seminars dedicated to these matters. Throughout the years I have published a number of articles, both in English and Dutch, in various website and newspapers.”
Had ik eerder moeten doen, hè, dan had ik het kunnen weten.
Een Linda Duits zonder tieten.
Maar wat mij nou zo verbaasde, Oemor, is dat die gozer gewoon uit mijn mails citeert. Is hij ondanks al die jaren studie nooit tegen artikel 69 uit de Opvoedingswet aangelopen, waarin toch duidelijk staat dat je niet citeert uit andermans e-mails?
En waarom citeert hij me zo incorrect?
Ik gebruik nooit woorden als “te saai”. Is me te saai. Ook in dit geval niet. Dit is wat ik wel schreef:
Beste Sid,
Ik vroeg een ‘pleidooi voor een dictator’ en ik kreeg ‘bespiegelingen over een verlichte autocratie’.
Eerlijk gezegd vind ik er niks aan.
Ik schrok al toen je het over ‘een belediging voor je intellectuele vermogens’ had. Het is namelijk razend moeilijk om ook voor die 90 procent van de bevolking die geen WO-opleiding heeft een verhaal te schrijven dat ze a) beginnen te lezen, b) waarvan ze het einde halen en c) dat ze dan ook nog enigszins kunnen reproduceren. Wat mij betreft ben je daar niet in geslaagd.
Er zal voor dit stuk best ergens ruimte zijn, maar niet in het krantje dat ik voor ogen heb.
Dat ligt ongetwijfeld aan mij, maar ik ben nou eenmaal de hoofdredacteur. En papier is in tegenstelling tot internet niet ongelimiteerd beschikbaar.
Toch bedankt en hopelijk kun je het elders kwijt.
Vriendelijke groet,
Jan Dijkgraaf
Lees jij daar ergens “te saai”, Oemor?
Als we mijn afwijzingsmail dan toch moeten parafraseren, dan lees ik eerder: “vanuit een neerbuigende houding slecht geschreven voor de doelgroep en daar gaan we ons dure papier niet aan besteden”.
Aan dat oordeel doet “te saai” toch geen recht?
Enfin.
Voor de mensen die het willen lezen: hier een linkje naar het verhaal dat ik de toekomstige lezers van The Post Offline zo schandelijk heb onthouden.
Mensen die dat een blunder van me vonden, kunnen altijd een ingezonden brief schrijven. Van maximaal 200 woorden. En die flikker ik dan weg en over die beslissing wordt niet gecorrespondeerd. Want voor je het weet komt zo’n briefje van zo’n zichzelf overschattende diploma-stapelaar die mijn mail dan weer onjuist citerend online gooit.
Kus!
JanD
PS. Zo rollen wij. Wie daarbij wil horen, is welkom. Wie dat een belediging voor zijn of haar intellectuele vermogens vindt, die zakt er maar lekker in.
