Op 4 mei worden in veel plaatsen de doden herdacht die omgekomen zijn in de tweede wereldoorlog en in vredesmissies nadien. Zo ook in Hardenberg, de woonplaats van Paul Vieth (54), zelfstandig ondernemer En oud-militair.
Paul Vieth
Paul vervulde zijn diensttijd in Libanon in 1982 en maakte daar kennis met de ridicule regels van de Islam. Hij heeft met zorg de opmars van deze ideologie de laatste decennia in de Nederlandse cultuur gadegeslagen, en hij vindt dat nu de tijd is aangebroken om zijn bezorgdheid hardop uit te spreken. Paul wijst daarbij naar de overheid die in zijn ogen aansprakelijk is voor het onvoldoende behartigen van de belangen van de bestaande culturele beschaving.
Vanwege zijn uitzending in zijn diensttijd naar Libanon, staat hij bij de aanstaande herdenking in veteranenkostuum bij de groep Militaire Veteranen. Afgelopen jaar had hij zelfs de eer om namens deze groep een krans te mogen leggen.
Wat verwacht je van deze kranslegging, Paul?
”Vanwege uitzending in mijn diensttijd in 1982 naar Libanon sta ik bij deze herdenking in veteranenkostuum bij de groep Militaire Veteranen. Afgelopen jaar heb ik zelfs de eer gehad om namens deze groep een krans te mogen leggen. Als groep herdenken we de genoemde slachtoffers en als individu gaan de gedachten ongetwijfeld naar omgekomen deelnemers tijdens missies in Nederlands-Indië, Nieuw-Guinea, Kosovo, Bosnië, etc. en voor mij persoonlijk dus naar 257 omgekomen UNIFIL soldaten waaronder 9 Nederlanders in Libanon zelf en nadien de tientallen Nederlandse slachtoffers die de herinneringen niet konden verwerken en als gevolg van PTSS suïcide pleegden. Om mij heen staan dus mensen die in hun jongvolwassen jaren gezworen hebben ons land te dienen en bereidt waren hun leven hiervoor op te offeren.”
Hoe zie jij de vrijheid?
”De burgemeester of wethouder heeft ieder jaar weer een nieuw goed in elkaar gezet verhaal, maar twee zinnen komen toch telkens weer terug: “Vrijheid geef je door” en “Dat nooit meer”. Deze teksten worden in gedachten door de toehoorders omarmt en geven saamhorigheid op dat moment, maar ik word dan onrustig en eerlijk gezegd ieder jaar weer een beetje meer. Uiteraard ben ik het met deze algehele waarheden eens, maar wat kan ik er zelf concreet mee? Bestaat de kans dat onze vrijheid beroofd wordt door bezetting van een buitenlandse macht? De Nederlandse overheid, tegenwoordig dus Europa, denkt dan ongetwijfeld aan Rusland, maar kan het ook zijn dat onze vrijheid beperkt gaat worden door mensen om ons heen? Nederlanders met een andere culturele achtergrond die voor mijn gevoel steeds opdringeriger lijken over te komen. Die mondjesmaat de druk van hun overtuiging opvoeren zoals halal kantines op scholen en andere onschuldig lijkende aanpassingen die voldoen aan de regels van de Islam, zoals bijvoorbeeld geen gelijke rechten voor vrouwen en mannen, aversie tegen homofilie en geen vrijheid van meningsuiting? Deze stroken namelijk niet met onze democratische regels en ik zou het vervelend vinden als deze de vrijheden van de bestaande bevolking gaan beïnvloeden.
Garandeert ons bestel het behoud van vrijheid?
De heer Piet hein Donner, oud minister van justitie, heeft ons eens uitgelegd dat in ons democratisch bestel bij een (ruime) meerderheid van politieke stemmen de sharia gewoon kan worden ingevoerd. Eerlijk gezegd vind ik dit geen prettige gedachte. Wetten en regels uit een eeuwenoud boek hanteren, alsof onze evolutie de laatste eeuwen in kennis en beschaving, met inzichten als “kerk en staat gescheiden” voor niets is geweest. Als ik tegenwoordig denk aan het concreet maken van de gedachte “Geef vrijheid door”. Zou dit dan de vijand van onze vrijheid zijn? Gevochten is er om onze democratische verworvenheden te behouden die alleszins haaks staan op de genoemde Islamitische overtuigingen. Honderd duizenden doden herdenken we, maar waarom lijkt het dat we hier dan nu zo laconiek mee om gaan?
Islamofoob hoor ik je denken. Als daaronder wordt verstaan dat ik de genoemde vrijheidsbeperkingen verafschuw en dit niet opgedrongen wil krijgen, dan accepteer ik dit predicaat. Overdrijf ik? Zou kunnen, maar het zit me niet lekker om te zien dat er steeds meer veranderingen worden doorgevoerd. Ik begrijp best dat het lastig is om direct uit de eigen gewoontes te stappen, maar een nieuwkomer die van het gastland eist dat men zich aan hèm aanpast in plaats van andersom, is geen immigrant maar gaat meer de kant op van een bezetter, lijkt me, om maar in de sfeer van 4 en 5 mei te blijven.”
Proeven we hier vreemdelingenhaat?
”Vreemdelingenhaat? Geenszins! Als Brothers in Arms maandenlang in Libanon op avontuur geweest met een Surinamer, een Arubaan en twee Indo’s. Super kerels! Ook omdat ik ben opgegroeid in Doesburg met veel Molukse kinderen in de klas kan ik volmondig NEE antwoorden op deze verdenkende woordvraag. In culinaire zin en vooral in sociale omgang zijn zij een super voorbeeld dat het ook een prettige aanvulling kan zijn. Hun christelijke cultuur week dan ook niet veel af van de onze en waar dit wel licht anders was en prettig gevonden werd om vast te houden hield men het voor zichzelf. Van de bestaande bevolking werd in ieder geval geen dwingende aanpassing verwacht! en het aangename is gebleven. Kijk bijvoorbeeld maar naar Pasar Malam, waar mensen uit de Molukse gemeenschap samen genieten met de autochtone bevolking en ook met rivaliserende Indonesiërs van destijds. De integratie verliep vrij spoedig en in de 2e generatie werd zelfs assimilatie snel een feit, hetgeen in alle opzichten een kleurrijk resultaat heeft opgeleverd.
Het is lastig om dit onderwerp aan te snijden omdat ik hiermee het risico loop om direct voor PVV-er uitgescholden te worden terwijl dit niet mijn partij is. Alsof ik niet hardop mag uitspreken waar ik me zorgen over maar terwijl ik steeds meer veranderingen lees die toch die richting op neigen: dat bijvoorbeeld cabaretiers en columnisten zelfcensuur toepassen als het gaat over de Islam. Dat medewerkers van het baliepersoneel van stadsdeel Nieuw-West in Amsterdam niet meer in korte rokjes en knielaarzen op het werk mogen verschijnen. Dat het gemeentehuis in Huizen schilderijen heeft verwijderd vanwege de naakte vrouwen hierop, etc. Professor Afshin Ellian noemde dit onlangs “zelf-Islamisering”. Door aanhangers in het linker gedeelte van het politieke spectrum wordt vaak alvast richting Islam gebogen om te laten zien dat zij wél om de medemens geven en ook om elkaars cultuur te verrijken is hun argument, terwijl er nu en ook in de toekomst geen uitruil in cultuur plaatsvindt. Het mag toch niet dié kant op gaan, denk ik dan.”
Paul, ga je niet wat ver?
”Of laat ik me teveel leiden door mijn buitenland ervaringen en projecteer ik dit onterecht op onze situatie? Onze tweede woonplek is in Hongarije en zoals je weet speelt hier dit probleem niet. Ze slaan daar wel door in mijn ogen, maar een goede mix in het midden tussen onze landen zou mij helpen. In Libanon maakte ik heftig kennis met de ridicule regels van de Islam. Prima als mensen zich daarginds goed bij voelen, maar ik spreek de wens uit dat ik liever geen deelgenoot hiervan wil zijn. Twee jaar geleden heb ik met mensen in West-Afrika gesproken die mij openlijk vertelden dat de toename van anderhalf miljoen Afrikanen per maand (!) bedoeld is om Europa te veroveren ter verspreiding van de Islam in opdracht van Allah. Het is geen geheim en zelfs een collectieve overtuiging van o.a. de Senegalese en Gambiaanse bevolking, waar iedere winkelier of taxichauffeur dit verhaal zal bevestigen als je belangstellend vraagt waarom de gezinnen zo groot zijn. En de deugende naïevelingen in Nederland maar denken aan anticonceptie voorlichting om dit continent te helpen. Weet ik meer of zie ik beren op de weg?
Ik durf gerust van mezelf te zeggen dat als de vluchteling eenmaal hier is ik bovengemiddeld mijn best doe met hun integratie door bijvoorbeeld taalstage aan te bieden in mijn zaak. Ook op de sportschool zoek ik contact en helpen we elkaar bijvoorbeeld bij het onderdeel bankdrukken. Van mens tot mens zit er oppervlakkig gezien geen ruis. Ook zij kennen mijn denktrend en mijn liberale instelling waarin ik het prima vind wat een ieder voor zichzelf wil, zolang ik er maar geen last van heb of krijg, zeg ik er dan bij. En bij dit laatste heb ik zo mijn bedenkingen voor de toekomst, omdat ook deze vriendelijke mannen sterk hangen aan de dwingende religie / ideologie. Met een beetje doorvragen merk ik dat de intrinsieke wil om de regels van de Islam boven onze grondwet te stellen onderhuids sterk aanwezig blijft.”
Kom kom, we moeten met de moderne (toch? ) tijd mee?
”De wereld verandert en ik weet dat het handig is om mee te veranderen, maar voor wie geldt dit? Voor de bestaande bevolking of voor de nieuwkomers? Integreren is: “je zo ontwikkelen dat je past in een andere groep, met name in een maatschappij waar je geen of onvoldoende deel van was”. Een kleine groep kanjers buiten beschouwing gelaten, blijkt de praktijk toch anders; Ik zie weinig “ontwikkeling”. Nauwelijks verdunning door huwelijken tussen de culturen en als het al gebeurt wordt de meegebrachte cultuur dominant en blijft deze gehandhaafd. In gelijke tred met de groei van de populatie, eist men steeds meer verandering bij de bestaande bevolking op. Onze vrijheden zie ik dus ingedamd worden.
Waarom zie ik trouwens tussen de herdenkers op 4 mei geen geïntegreerde Nederlanders met een islamitische achtergrond? Het antwoord is me al gegeven door een groep Syrische Nederlanders uit mijn woonplaats toen ik hier vorig jaar naar vroeg. De Nederlandse geschiedenis interesseert hen totaal niet en ze geven ook zonder gêne toe antisemitisch te zijn. Rouwen om hun aartsvijand de Joden is het laatste wat ze in hun hoofd zullen halen. Toen ik vertelde hoeveel Joden er zijn omgekomen, waren ze zienderogen blij verrast bij het horen van het hoge aantal doden. Met 5,5 miljoen vermoordde Europese joden waarvan 100.000 Nederlanders. Ze wisten dit niet en waarschijnlijk hebben ze bij de inburgeringscursus nog meer geslapen, want toen ik hen vertelde dat de Nederlandse beschaving is opgebouwd uit Joods-Christelijke waarden waren ze, in tegenstelling tot het vorige bericht, diep teleurgesteld. Uren heb ik gepraat met ze en altijd in een goede sfeer. Over de vorm van onze communicatie ben ik tevreden, over de inhoud allerminst. De overtuiging blijft onveranderd, want ik bespeur geen enkele verandering in denktrend met betrekking tot deze basale onderwerpen. Ik wil niet iedereen over één kam scheren en het ‘goede ’ in de mens zien, maar ik moet erg mijn best doen om dit bij mezelf voor elkaar te krijgen.”
Wat doet dit met je kijk op Nederland?
”Onderzoeker Montasser Al De’emeh, die undercover spioneerde bij IS als informant en rapporteerde aan de Belgische inlichtingendienst, waarschuwt zelfs: ”Laat geen vluchtelingen meer binnen want we importeren een burgeroorlog. We moeten eerst weten wat we moeten doen met de mensen die we nu hier hebben.”Zo, zo… en ik dacht dat ík middels dit schrijven al stevig aan het inzetten was. Voor alle duidelijkheid; Ik neem het de nieuwkomers niet alleen kwalijk. Die handelen naar beste kunnen op weg naar hun veiligheid of betere economische kansen. Ik spreek hiermee de mensen aan die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid van onze democratie en de volgende generaties. Hiermee bedoel ik dus de politiek, onze eigen landbestuurders. Zij bepalen namelijk de regels om dit in goede banen te leiden en niet te laten escaleren. Het is alsof ze geen visie meer hebben en te laf lijken om adequate beslissingen te nemen. En de jeugd en jong volwassen Nederlanders? Die bedrijven veelal het hedonisme op korte termijn en komen pas in actie op het moment dat “iets lastigs” hun inner circle binnen treedt. Daar zul je bijna geen nationaal bewustzijn meer bij vinden en voor defensie zijn ze ook al niet te porren. We hebben het blijkbaar enorm goed op dit moment en vrijheid lijkt vanzelfsprekend. “Maak je niet zo druk Paul, overdreven gedoe allemaal, sla je niet wat door?”, zo lijkt het. Het klinkt tegenstrijdig, maar ik hoop dat ik het fout heb en zij gelijk krijgen.
Daar sta ik dan weer op 4 mei tussen de groep veteranen in Hardenberg te luisteren naar het mooie verhaal van ditmaal weer onze burgemeester P.H. Snijders. Veteranenpak aan, borst vooruit met medailles erop en mijn blauwe baret als hoofddeksel. Maar ook, met mijn 54 jaar oud, twijfelend en zorgen makend over mijn eigen afkabbelende nationalisme, want ook bij mij begint de apathie toe te slaan. Waarom en voor wie zal ik mijn land nog willen verdedigen als de regering het zelf uit de hand laat lopen en het land, waar vroeger voor gestreden werd, nu gewoon weg lijkt te geven? Of voor de mensen om me heen, die waarschijnlijk vinden dat ik overdrijf en mijn beoogde vrijheidsafnemers niet zien? “Vrijheid geef je door” en “Dat nooit meer”. Mooie zinnen, maar vrijheid blijft niet vanzelf. Hier moet aan gewerkt worden, maar wie doet wat? Wanneer het volkslied speelt zal ik met de groep veteranen in de houding staan en een groet brengen aan onze vlag, maar dit zal voor mij eerlijk gezegd steeds minder van harte gaan voor het landsbelang en vooral ter ere zijn van de helden die in het verleden hebben gestreden en hierdoor het leven lieten. Zij hebben er voor gezorgd dat wij de afgelopen 73 jaar wél in alle vrijheid hebben kunnen leven, waarvoor heel veel dank!”
