“‘Het zijn nog maar kinderen, maar ik ben erg bang voor ze. Ze zijn onvoorspelbaar en erg gewelddadig.’
De eerste alleenstaande minderjarige Marokkaanse asielzoekers verschenen anderhalf jaar geleden in de straten van Barbés. De meesten zijn tussen de 10 en 13 jaar oud. In een jaar tijd zijn er 300 naar Parijs gekomen en weer vertrokken. Ze verblijven er soms tot drie maanden en weigeren elke vorm van hulp, desnoods met geweld.
‘We hebben alles geprobeerd maar niets werkt. Ze lopen weg uit opvangcentra of ziekenhuizen, ze verkrachten andere kinderen. Ze zijn allemaal verslaafd: eerst snoven ze lijm, nu roken ze wiet en crack, en waarschijnlijk nog meer. Ze stelen laptops, roven juwelen, vallen voorbijgangers aan en vechten tegen elkaar met kapotgeslagen flessen als wapen.’
De meesten liegen over hun leeftijd, over het land waar ze vandaan komen, en ze zijn niet te identificeren. Ze gebruiken allemaal drie of vier verschillende namen, sommigen hebben zelfs twintig namen.”
Anno 2018 bestaat het 19e arrondisement in het Noorden van Parijs uit vluchtelingenkampen en zijn de oevers van de Seine bezet door kamperende asielzoekers. Het wordt inmiddels ook wel een Tweede Calais genoemd.
In het 18e arrondisement, in Barbés en de wijk Goutte-d’Or, terroristeert een groep extreem jonge, minderjarige Marokkaanse jongens de straten en buurten. Alleen al in 2017 werden in deze buurt bijna 900 van deze ‘jongeren’ aangehouden door de politie.
Volgens de politie begon het met heling en overnachten op plekken waar dat niet mag, maar wordt de criminaliteit steeds zwaarder en gewelddadiger, zijn het nu berovingen, inbraken en dealen. En verspreidt het zich door heel Parijs.
Hulpverlening heeft geen enkele vat op de ‘jongeren’ en het stadsbestuur van Parijs heeft inmiddels de hulp ingeroepen van de Franse regering. Hulp die niet komt. De Franse regering wordt er door de socialistische burgemeester van Parijs van beschuldigd ‘de hoofdstad in de steek te laten’.
“We hebben een buitengewone mobilisatie van de Staat nodig”, schreef burgemeester van Parijs Anne Hidalgo in een brandbrief aan de Franse premier. “We hebben speciale politie nodig, speciale rechercheurs en een goed georganiseerd systeem voor gezondheidszorg”.
Hulpverleners vragen de regering ook om ‘duidelijke diplomatieke actie naar Marokko’, zodat de minderjarige asielzoekers weer terug kunnen naar hun land en hun familie. Maar de meeste van deze asielzoekers zijn nauwelijks te identificeren. En het probleem speelt niet alleen in Parijs: ook in Spanje, Duitsland en Zweden groeit het probleem met minderjarige alleenstaande Marokkaanse asielzoekers.
Via Le Monde.