Beste Fréderike en Tofik,
Zou het liggen aan dat ‘ik’ in jullie voornaam? Hadden jullie ouders bij het geven van jullie naam een soort voorgevoel? Of ga je je in de loop van een leven voegen naar je naam?
Ik, ik, ik, ik, ik.
Ik, Fréderike Geerdink, laat Boris van der Ham (met Rachid Benhammou schrijver van het boek ‘Nieuwe Vrijdenkers’ over twaalf ex-moslims), even weten dat hij er niet zomaar op hoeft te rekenen dat ik, dé Fréderike Geerdink, kennis neem van zijn broddelwerkje, omdat “ik dit jaar geen boeken van witte mannen lees”.
En als ik, Fréderike Geerdink, daar dan om word uitgelachen (of bestempeld als racist), ga ik iedereen lekker blocken want zij zijn stom en ik ben Fréderike!
Ik, ik, ik, ik, ik.
Ik, Tofik Dibi, plaats een foto op Twitter van een ‘scherpschutter’ met de tekst “Ik tijdens de ramadan als jullie op een terrasje een drankje doen”.
En als ik, Tofik Dibi, daar dan om word verketterd (of bestempeld als inmiddels potentieel gevaarlijke verwarde man), ga ik lekker achter een slotje schelden, want zij zijn extreemrechtse gekkies en ik ben Tofik.
Ik, ik, ik, ik, ik.
Langzamerhand naderen jullie volgens mij allebei het stadium dat jullie moeten vrezen dat een daartoe opgeleide blanke man of blanke vrouw in een witte jas verklaart dat het misschien maar beter is om een tijdje achter het cijferslot te gaan in een instelling ergens in de bossen of aan zee om mentaal tot rust te komen. Al is natuurlijk maar de vraag of jullie het wel kunnen accepteren dat dan opeens blijkt dat er méér mensen zijn die zichzelf Jezus Christus wanen en het daar geen knokkerij wordt.
Enfin.
Ik las gisteren in de hangmat eindelijk ‘Onderworpen’ van Michel Houellebecq uit. En nu ligt ‘Vernietig het islamitisch fascisme’ van Zineb El Rhazoui klaar. Eerder las ik ‘’Brussel: Eurabia’ van Arthur van Amerongen.
Geen vrolijkmakers.
Daarom ben ik ook zo blij met die oprispingen uit jullie onderbuik op social media.
De ik-jes als koddig intermezzo op weg naar de ondergang.
Groet,
JanD
PS. Hoe lang doen jullie er nou over?