Ik vind het heel jammer, want ik zag er erg naar uit. Naar de rechtszaak die Christophe Emmanuel, lid van het parlement van Sint Maarten, tegen mij zou aanspannen. In een column had ik hem een ‘fraudeur’ genoemd. Daarna kreeg ik een dreigbrief waarin hij mij maande om mijn woorden terug te nemen, anders zou hij ‘juridische maatregelen’ treffen. Ik vind Emmanuel nog steeds een fraudeur, maar die juridische maatregelen bleven uit. Helaas, want ik had graag van de rechter de bevestiging gekregen dat er aanleiding genoeg is om Emmanuel een ‘fraudeur’ te noemen, omdat hij als minister op dubieuze wijze zou hebben gehandeld bij de uitgifte van grond. Misschien durfde Emmanuel mij wel niet meer voor de rechter te dagen, omdat deze maand op het eiland verschillende andere politici in de kraag zijn gegrepen. Zo wordt onderzoek gedaan naar de ‘criminele’ vuilstort op Sint Maarten en naar de rol die politici hierbij mogelijk spelen. Ook oud-politicus Silvio Matser staat opnieuw terecht voor stemfraude. Maar het grootste nieuws is toch wel de vervolging van Theo Heyliger, al vele jaren de belangrijkste politicus op het eiland. De grote man achter de huidige regering wordt volgens berichten verdacht van het omkopen van een collega-politicus, maar Heyliger is mogelijk bij veel meer zaken betrokken.
Sint Maarten is niet het enige eiland waar een grote schoonmaak gaande is, ook op Curaçao is deze maand een aantal politici vervolgd. Waaronder oud-minister Jacinta Constancia, die de gevangenis in moet wegens oplichting in een opmerkelijke zaak over de aanschaf van 40.000 mondkapjes. Eerder moest zij aftreden als lid van het parlement omdat zij tijdens een debat een collega volop in het gezicht had geslagen. Heel serieus is de vervolging van oud-minister George Jamaloodin, die ervan wordt verdacht dat hij één van de opdrachtgevers is voor de moord op politicus Helmin Wiels in 2013. Deze Jamaloodin, die als minister rondliep met een geweer en betrokken was bij een criminele roof bij de geheime dienst, is gevlucht naar Venezuela, maar wordt hopelijk snel uitgeleverd aan Curaçao. Beide ministers waren lid van de regering van Gerrit Schotte, de oud-premier waar de rechtbank volgende week een uitspraak over zal doen, omdat hij verdacht wordt van het aannemen van smeergeld. Deze Schotte werd eerder al veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf, omdat hij zich had laten omkopen door gokbaas Francesco Corallo, die daardoor het beleid van de regering van Curaçao kon bepalen. Dit is een maffiabaas die opereert vanuit Sint Maarten en ook nauwe contacten heeft met vooraanstaande politici op dat eiland.
Verhalen over fraude en corruptie op de eilanden zijn niet nieuw, ik heb er in het verleden vaak over geschreven. Maar de ontwikkelingen van deze maand laten zien dat steeds meer tegen corrupte politici kan worden opgetreden. Daarvoor is hulp gekomen vanuit Nederland, nadat de Tweede Kamer een motie had aangenomen van SP en VVD om onderzoek te doen naar de verbondenheid tussen de politiek en de gokwereld op de eilanden. Aanvankelijk leidde de bemoeienis vanuit Nederland tot opmerkelijke reacties. Zo organiseerde Theo Heyliger een demonstratie tegen mij en VVD-collega Bosman. Gerrit Schotte stuurde een detectivebureau op ons af en beschuldigde mij ervan dat ik als AIVD-agent een coup wilde plegen op Curaçao. Francesco Corallo stuurde advocaat Gerard Spong, die tevergeefs probeerde mij als Kamerlid de mond te snoeren. Corallo staat ondertussen zélf terecht in Italië, onder meer voor het omkopen van politici. Het is heel goed dat fraude en corruptie eindelijk serieus worden aangepakt, maar dat kan alleen als we ook echt doorpakken. Graag zou ik onderzoek willen naar media die publiceren over de gokmaffia op de eilanden, maar die te maken krijgen met intimidatie en zelfs met cyberaanvallen. En vergeet vooral niet de witte-boorden-criminelen, zoals de dubieuze accountants van KPMG.
