Beste mevrouw Essenburg,
U bent een van de drie Amsterdamse rechters die besloot dat een Afghaanse verkrachter een lagere straf kreeg dan bij de Amsterdamse rechtbank gebruikelijk is. De reden: dan kwam zijn verblijfsvergunning niet in gevaar.
U was voorheen advocate bij de sectie asiel- en vreemdelingenrecht van BFKW, het kantoor van Britta Böhler, die zichzelf beschouwt als een ‘politiek advocate’ (ik zal dat niet tegenspreken) en die een tijdje Eerste Kamerlid was voor GroenLinks.
Destijds verscheen in Vrij Nederland een reportage over dat advocatenkantoor waarin ook u aan het woord kwam. U toonde zich een bevlogen advocate van asielzoekers en andere vreemdelingen. U wilde vechten voor de mensenrechten. U geloofde niet in de goede bedoelingen van de politiek en de regering. En u verweet de IND (de instantie die over de Afghaanse verkrachter had moeten oordelen als u hem wel de in Amsterdam geldende minimumstraf zou hebben gegeven) een vijandige houding.
Ik weet wel dat dat in 2005 was. En dat we dertien jaar verder zijn. En dat u nu geen advocaat meer bent, maar rechter. En dat u geacht wordt als rechter te oordelen volgens de wet en de in Amsterdam afgesproken regels over mininumstraffen. Maar zoals je de Feyenoorder niet uit de Feyenoorder haalt, haal je de linkse activist niet uit de linkse activist.
Zo bleek.
U heeft, met twee andere vrouwelijke rechters, die Afghaanse verkrachter welbewust gematst. En zijn slachtoffer, een meisje van 18, daarmee een ongelooflijke klap in het gezicht gegeven. Alsof de verkrachting door dat stuk lowlife haar leven al niet genoeg verziekt had.
Het is ook niet omdat die loser berouw had getoond tijdens de behandeling van de zaak dat hij die lagere straf kreeg. Want dat toonde hij niet. Sterker: waar het Openbaar Ministerie zich neerlegde bij jullie matswerk en geen hoger beroep aantekende, ging de verkrachter wél in hoger beroep. Want volgens hem vroeg ze erom (ik verzin dit niet). Had ze maar niet in een kort rokje over de Nieuwendijk moeten lopen.
Het kan natuurlijk ook dat die Afghaanse verkrachter het een schande vindt dat híj wordt gestraft. Het verkrachten van niet-moslimvrouwen is in zijn eigen cultuur immers niet strafbaar. Integendeel: daar krijgt niet de man, maar de vrouw de stokslagen, als ze zich al durft te beklagen. Misschien tast uw voor hem allervriendelijkste uitspraak zíjn rechtsgevoel wel aan.
Anyway: ik ben blij dat ik u dit briefje schreef zonder in ordinair schelden te vervallen. Want me dunkt: daar is met zo’n verkrachtersknuffelvonnis alle reden toe.
En ik hoop dat de rechters in hoger beroep wel gewoon hun gezond verstand gebruiken.
Zo.
Dan ga ik nu even gniffelen om de kritiek op de Hongaarse premier Viktor Orbán. Die schijnt nogal een dikke vinger in de pap te hebben bij het aanstellen van rechters. En daar vond GroenLinks-Europarlementariër Judith Sargentini (en met haar een ruime meerderheid van het Europees Parlement) van alles van.
Ik ook, hoor.
Ik vind dat je onafhankelijke rechters moet aanstellen.
Laten we daar in Nederland snel mee beginnen!
Groet,
JanD
PS. Ik ben blij dat u geen Lidnr. hebt!
