Verbijsterend, zo noemde onderwijs- en politiewoordvoerders het vandaag verschenen rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP), waarin staat dat de bakken met geld die sinds 1995 aan onderwijs, zorg, politie en rechtspraak zijn besteed niet hebben geleid tot een evenredige stijging in de kwaliteit en hoeveelheid dienstverlening. Het rapport zou beneden de maat en kort door de bocht zijn, en een doorzichtige poging om de weg vrij te maken voor een nieuwe ronde bezuinigen. Geen idee of het zo is, maar wat opvalt is vooral het totale gebrek aan zelfreflectie en de krampachtige, defensieve houding van de betrokken woordvoerders. Alsof het totaal onredelijk is dat hun nobele en getroubleerde beroepsgroep überhaupt op kosten/baten wordt getoetst. Alsof de belastingbetaler een onnozele geldmachine is aan wie nu eenmaal niks valt uit te leggen, dus laten we het vooral ook niet proberen. Alsof we het recht niet hebben om te vragen wat er in vredesnaam met ons geld is uitgespookt.
Voorzitter Gerrit van de Kamp van politie vakbond ACP spant de kroon met zijn bizarre uitspraken. Volgens hem legt het rapport te veel nadruk op het oplossen van zaken. “En dat is echt niet het enige wat de politie bijdraagt aan veiligheid.” Van de Kamp roemde de successen van wijkagenten op het gebied van preventie en het terughalen van crimineel geld. “Dat staat er helemaal niet in.” Het mag dan misschien zo zijn dat dergelijke ‘successen’ niet meegenomen zijn in de rapportage, maar te veel nadruk leggen op het oplossen van zaken is een lachwekkende en beschamende claim wanneer je bedenkt dat de kans op veroordeling na een gewelds- of vermogensdelict nog altijd zeer klein is. Bovendien is het aantal zaken dat de politie bestempelt als ‘opgehelderd’ beduidend hoger dan het aantal aanklachten, laat staan veroordelingen. Sowieso krijgen burgers steeds vaker van de politie zelf te horen dat het onverstandig is om aangifte te doen omdat het toch geen zin heeft, zoals meisjes die verkracht zijn door een bekende maar geen uiterlijke beschadiging hebben opgelopen, of mensen die slachtoffer zijn van een inbraak.
Verkeerde focus
Doe je wel aangifte van bijvoorbeeld een aanranding en vermeld je naam en rugnummer van je belager, dan nog hoeft die persoon niet per se te rekenen op een bezoekje van Jan met de Pet. Zelfs niet als er twee betrouwbare getuigen een verklaring hebben afgelegd op het bureau. Terwijl de onbehandelde aangiftes zich opstapelen loert in de helverlichte randsteden om elke hoek wel een motoragent met een missie, te weten het schrijven van bonnen voor kapotte verlichting, fout parkeren of schuin oversteken. Hoe haal je het dan in je hoofd om anderen te beschuldigen van een verkeerde focus? Ongetwijfeld is het werk van politie en justitie vele malen ingewikkelder dan wij kunnen overzien, maar wat de burger wel ziet bevalt haar niet. Al jaren wordt er betuttelt en beboet terwijl de grote vissen vrij zijn om te zwemmen waar ze willen. Je kunt zelfs een onderwereldfiguur liquideren voor de ogen van de politie en ermee wegkomen, dus vergeef het ons als we ietwat chagrijnig reageren wanneer wij wel bestraft worden voor door donkeroranje fietsen. Als mensen worden beroofd, bedreigd of mishandeld, dan heeft dat een enorme impact. De schade is vaak naast financieel en fysiek ook mentaal lastig te herstellen. Het is aan politie en justitie omdat serieus te nemen. Om zelf eens wat harder te focussen op het oplossen van zaken. Om dat SCP-rapport eens kritisch door te lezen, en je af te vragen wat er beter kan.
Joyce Brekelmans is een veelpleger als het op zonder licht door rood fietsen aankomt, wat de Nederlandse schatkist alleen maar ten goede komt.
