“Darter Raymond van Barneveld had vorig jaar al af en toe met een bril gespeeld tijdens toernooien. Moest hij in de belangrijkste week van het WK in Londen de fok weer op zijn neus zetten? „Nee”, had Barney tegen zichzelf gezegd, „daar ben je te ijdel voor”.
Dat besluit kwam hem bijna duur te staan in de kwartfinale tegen Stephen Bunting. Van Barneveld gooide zijn pijlen niet lekker naar het bord. Terwijl duizenden fans achter hem schreeuwden, dacht hij: „Ray, je wordt ouder.”Van Barneveld liep tussen het gooien door naar een tafeltje en stond opeens met een bril op. Een sober montuur. Als Barney een net pak had aangetrokken (en zijn buik ingehouden), zou je zweren dat journaallezer Rob Trip met drie darts in zijn handen stond.”
Wilfried de Jong evalueert de bril van Raymond van Barneveld, in zijn column in NRC.
“Ja, als journalist mag je geen mening hebben. Maar ik cover dit verhaal al een tijd en ik vind dit dus echt heel erg jammer voor Meppel.”
Rosa Timmer plaats op haar Facebookpagina een ankeiler voor haar artikel in de courant van morgen, over de sluiting van een bioscoop in Meppel.
“Er is een enkele reden een boer als partner te willen. Ze zijn suicidaal en verdienen niks.”
Marianne Zwagerman duidt Boer zoekt Vrouw, in het mediaforum op Radio1.
“Voor elk meningsverschil bestaat een compromis. Dat is de Nederlandse politieke cultuur. Maar wantrouwen, sfeerbederf, doen wat je niet kan verkopen, draagvlakverlies bij het electoraat veroorzaakt uiteindelijk erosie in een coalitie. En als VVD en PvdA straks in de Eerste Kamer zelfs mét steunpilaren erbij opgeteld geen meerderheid halen, dan wordt het lastig regeren.”
Politiek commentator Kees Boonman van EenVandaag ziet het donker in voor het Kabinet.
“De houding van Ajax getuigt van weinig respect. Ze hadden tot juni kunnen wachten. Maar iedere club is verantwoordelijk voor zijn daden”
Technisch directeur van FC Barcelona Andoni Zubizarreta vindt dat Ajax een onbehoorlijk transferbeleid voert, en weet op dat moment nog niet dat hij door zijn eigen club wordt ontslagen vanwege een onbehoorlijk transferbeleid.
Sinds vandaag lid van de Facebookpagina Steun de PVV. Geen spijt van. pic.twitter.com/MBwyMoysIg
— Bas Paternotte (@baspaternotte) January 5, 2015
“De brievenschrijver rekent bovendien uit hoeveel hij ‘misloopt’ door het afschaffen van die partnertoeslag: €46.000 bruto in totaal. JA DOEI. Zo kennen we er nog wel een paar: laten we hele generaties uitrekenen hoeveel ze mislopen door het afschaffen van studiefinanciering, het verlagen van de kinderopvangtoeslag, het inperken van zorgtoeslag, het verhogen van belastingen, het verlagen van de hypotheekrenteaftrek. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het is dit ‘recht hebben op’-denken wat deze generatie zo ontzettend irritant maakt. We quoten nog even een stuk dat er notabene naast staat in de krant en de babyboomgeneratie omschrijft als ‘de grootste, welvarendste, best opgeleide en volgens sommigen meest verwende én tolerante generatie die de wereld ooit heeft gekend’. Alleen dat tolerant zien we niet zo.”
Een huiliehuilie-babyboomer schreef een brief naar de babyboomerscourant Volkskrant om te jammeren over het feit dat hij toeslagen misloopt als verse bejaarde. Das Kapital ging daar op hilarische wijze vol op los. En terecht.
“Hoeveel geld kreeg u mee?
2500 euro bruto. Ik heb het overgrote deel daarvan aan vereniging Martijn overgemaakt, die in hoger beroep is gegaan tegen het verbod op de organisatie. Ik dacht: als de hogeschool zo graag met de rug naar de maatschappij wil staan, nagel ik dit wel aan hun rug vast. Kom op, man! “
Schrijver AJ Dautzenberg werd door Fontys Hogeschool ontslagen, nog voordat hij überhaupt kon beginnen met werken, omdat hij ‘te controversieel’ zou zijn. Hij kreeg een ontslagvergeoding mee en vertelt aan Arjen Fortuin in NRC Handelsblad wat hij daarmee heeft gedaan.
“Ik word wel tegengewerkt, heb een soort Berufsverbot. Ik krijg morele steun, maar niemand komt met werk of een baan. Je ziet hoe makkelijk het is om morele boertjes te laten. Dat soort steun waardeer ik, maar het is relatief gemakkelijk. De bezieling verdwijnt, er ontstaat een collectieve angstcultuur. Ik ben radioactief afval. Dat geldt ook voor iemand als Diederik Stapel. Hij is volledig verketterd om wat hij verkeerd heeft gedaan. Het enige wat ik doe is me in die man verdiepen, al een jaar lang. Het is fascinerend hoe kwetsbaar een samenleving is en hoe snel zondebokken ontstaan. Zie ook de pedofiel.”
Anton Dautzenberg in NRC wederom.
