Antisemitisme is een triest en een interessant fenomeen. Triest omdat antisemitisme het slechtste in de mens oproept. Interessant omdat de verklaring ervan ons kan helpen het slechtste te voorkomen zodat de mens zich moreel hoogstaand leert te gedragen.
Toen het christendom aan de Germaanse barbaren met geweld werd opgelegd moesten zij hun gewoonten en heidens gedrag opgeven. In de plaats kwamen normen en waarden die bij velen onder ons nog steeds als uitermate vervelend worden ervaren. Denk bijvoorbeeld aan de plicht zich voor anderen op te offeren, om niet te scheiden wat God heeft verbonden, om de vijand lief te hebben of aan het allerergste: rijkdommen verkopen om uit te delen aan de armen. Het heidendom was veel leuker. Gelukkig is Europa nu ontkerkelijkt en kunnen we weeral volop genieten van het leven.
De moslims zijn nog niet zo ver. Ook bij hen werd de islam met geweld opgelegd. De Berbers bijvoorbeeld waren oorspronkelijk christenen die door de Arabieren werden overweldigd. Augustinus, een van de belangrijkste christelijke kerkvaders, was een Berber. De islam verbiedt van alles en nog wat. Geen alcohol, niet dansen, vrouwen moeten zich verstoppen in een boerka, voorhuwelijkse betrekkingen worden met de zweep bestraft, de clitoris wordt afgesneden en aangezien twijfel aan de goddelijke waarheid volstrekt uit den boze is, wordt kritisch denken in de kiem gesmoord. Vandaar dat de moslims met een mengsel van afgrijzen en afgunst kijken naar de goddeloze westerse mensen, die zo goed weten te genieten van het leven.
Er is echter een keerzijde aan deze medaille. Daar heeft Sigmund Freud ons op gewezen. Het christendom is als het Super Ego dat het Es of het driftleven heeft onderdrukt. Dat roept om wraak. Aangezien het christendom zo machtig was, werden de wraakgevoelens geprojecteerd op de joden. Want het judaïsme heeft het christendom gebaard. De joden werden niet vervolgd omdat ze Jezus hebben gedood, maar omdat ze Jezus, een joodse man, aan de wereld hebben gegeven. Antisemitisme is in deze zin een herhaling van de kruisiging van Christus, maar nu door de westerse heiden.
Dezelfde projectie geldt voor de moslims die bovendien door de verzen in de Koran worden opgeroepen de joden te doden. De profeet Mohammed had dit goed gezien, want op die manier kon het verzet tegen zijn leer worden geprojecteerd op de joden.
Antisemitisme is een vorm van wraak tegen de joden omdat zij de geboden van de ene, ware God in de wereld van het heidendom hebben gebracht. Zij zijn de moraalridders die het heerlijke leventje van de heidenen vergallen. Het heidendom is nooit verdwenen. Het christendom ging steeds samen met heidense gebruiken. Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw is het heidendom in volle kracht teruggekeerd. Maar helaas: daar is nog steeds de dreiging van de joden met hun ene, ware God. Hitler en zijn trawanten die een heidens Duizendjarig Rijk wilden stichten, wilden tot in de eeuwigheid af van de joden. Complete uitroeiing was daarom geboden.
Hitler heeft gelukkig gefaald, het joodse volk heeft zich weten te herpakken en het heeft een eigen staat gesticht. Vandaar dat nieuwe pogingen worden ondernomen om dit volk te verdelgen. De haat is nu gericht op de staat Israël. Hamas en Iran bijvoorbeeld willen de totale vernietiging van Israël. Maar ook de boycot van Israëlische producten of de hetze in de VN tegen dit land, moeten in dit kader worden gezien. Er valt weliswaar iets te zeggen tegen de bezetting van Palestijnse gebieden of tegen het uitroepen van Israël als een joodse staat, maar dit valt in het niets tegenover de onderdrukking van miljoenen mensen en het martelen van tegenstanders in islamitische landen, of tegenover het terroriseren van moslims in het Verre Oosten.
Moesten andere landen door een buurland met raketten worden bestookt, dan zou dat buurland per direct platgebombardeerd worden. Israël heeft blijkbaar een hogere morele standaard en doet haar uiterste best om geen burgerslachtoffers te maken. Als er gewonden vallen onder de Palestijnen dan kunnen zij op de beste zorgen rekenen in Israëlische ziekenhuizen. Dit moreel hoogstaand gedrag van de joden wekt enorme woede op. Ook dat moet worden gewroken. De verdediging door Israël van hun grondgebied en hun burgers, is een welkome aanleiding om die wraak te botvieren.
Welke lessen kunnen we uit bovenstaande verklaringen trekken? Het is vrij simpel: kiezen we voor het heidendom of voor morele normen die samengaan met het monotheïsme? Ik maak me echter geen illusie. Het gaat hier om krachten die vanuit het diepe onbewuste de mensen dwingen tot bevrediging van hun driften. Tegen diepgewortelde haat, die al duizenden jaren van generatie op generatie wordt doorgegeven, valt weinig uit te richten. Het gevaar is niet denkbeeldig dat westerse heidenen al te blij zijn met het antisemitisme van de moslims.
Joden verwachten om die reden de Messias en de christenen wachten op een terugkeer op aarde van Christus. Zelfs de grootste filosoof van de 20ste eeuw, Martin Heidegger, kwam ondanks zijn heidense filosofie tot de conclusie dat alleen God de wereld kan redden. God, de Messias of Christus moeten de mensheid redden uit de zondeval. Maar nu we vrijwel allemaal terug heidenen zijn geworden, moeten we zelf die messiaanse opdracht op ons nemen.
Waarom zouden we moeten kiezen voor de ethiek van het monotheïsme? Een paar voorbeelden kunnen verduidelijken wie voor die ethiek kiest: dat is de Europeaan die zorgt voor een rechtvaardige verdeling van de welvaart in zijn land of die in tijden van economische recessie de armen niet aan hun lot overlaat; dat is de Europese moslim die terugkeert naar zijn land van herkomst om met zijn kennis en ervaring mee te helpen aan de opbouw van zijn land; dat is de joodse kolonist die werkgelegenheid creëert voor Palestijnen en zijn expertise inzet om Palestina tot een land van melk en honing te maken. Deze Europeaan, deze moslim en deze jood zijn elk een messias van de nieuwe tijd.
Om licht te zien in de duisternis die door het zo fel opduikende antisemitisme over Europa hangt, beroep ik mij op mijn vijftigjarige therapeutische ervaring met ernstig gedragsgestoorde en gewelddadige criminelen. Het enige wat helpt om hen op het juiste pad te houden, is hen te omringen met mensen die om hen geven. Als er een gevoel van verbondenheid ontstaat, waarbij ze zich gerespecteerd weten en een kans krijgen om op een normale manier hun brood te verdienen (lees: een gewaardeerde bijdrage te leveren aan de samenleving), dan vervalt de reden om anderen te haten. Dit is een uiterst moeilijke opgave in een tijdperk van uit de hand gelopen individualisme. Maar toch, er zijn genoeg mensen van goede wil die niet zo dom zijn te denken dat alleen meedogenloze repressie een oplossing biedt.
Mijn hoop is dat er verbondenheid ontstaat tussen de Europeanen, de moslims en de joden. Dit kan niet van bovenaf worden opgelegd. Concrete initiatieven vanuit de burgers zelf om solidair samen te werken, kunnen zich als een olievlek verspreiden. Dit lukt het best binnen een confederatie van nationale staten, want de nationale staat is een voorwaarde voor verbondenheid van de burgers. Dus geen multiculturele samenleving, want dat geeft een vrijbrief voor gettovorming en haat over en weer. Europeanen en moslims moeten in de eerste plaats zorgen voor een rechtvaardig beleid in eigen land en de opbouw van hun eigen landen. Daarna kan een alliantie ontstaan tussen de Europese Confederatie, de islamitische landen en Israël om samen een derde wereldmacht te worden. Een wereldmacht die de ethiek in de internationale politiek hoog houdt.
