Forum voor Democratie-voorman Thierry Baudet wordt al enige tijd, en zeker na zijn klinkende overwinning van de Provinciale Statenverkiezingen, waarbij FvD de grootste partij van Nederland werd, door de hem minder gunstig gezinde goegemeente uitgemaakt voor ‘fop-intellectueel‘. Volgens die mensen bestaan er dus twee categorieën intellectuelen: echte en niet-echte. Ik heb daar nog nooit van gehoord, maar ik vind het concept wel interessant. Laten we daarom eens bekijken wie of wat een intellectueel nu eigenlijk is.
Het begrip intellectueel ontstond naar aanleiding van de Dreyfusaffaire, toen een aantal mensen zich ging bemoeien met de –naar later bleek inderdaad onterechte- veroordeling van kapitein Alfred Dreyfus voor spionage in 1894. Die mensen, onder wie schrijver Emile Zola, die de beroemd geworden open brief aan de Franse president publiceerde onder de titel J’accuse, werden toen intellectuelen genoemd.
Hieruit kunnen we al een beetje afleiden wat intellectuelen zijn: mensen die zich op persoonlijke titel nadrukkelijk bemoeien met maatschappelijke kwesties. We zullen er echter eens Wikipedia op naslaan, want laten we wel wezen, waar zouden we zijn zonder good old Wiki. Welnu, Wiki zegt het volgende: “Een intellectueel is een persoon met een grote algemene ontwikkeling, een goed ontwikkeld oordeelsvermogen, die betrokken is bij het wetenschappelijk, maatschappelijk en cultureel debat. Intellectuelen worden vaak beschouwd als de hoeders en voortbrengers van de cultuur.” Deze definitie is nogal algemeen, maar gelukkig gaat Wiki door met drie specifieke kenmerken:
“Onafhankelijkheid. Het standpunt van de intellectueel is niet gebonden aan specifieke belangen, waardoor hij vrij is om aan elke belanghebbende partij in een kwestie kritische vragen te stellen. De intellectueel verdedigt soms het standpunt van de universaliteit. Een waarde die door intellectuelen regelmatig wordt toegejuicht, is het vermogen een onafhankelijk en autonoom leven te leiden.
Kritisch denken. Een intellectueel vraagt graag aandacht voor wat anderen het liefst vergeten. Hij neemt vaak het voortouw in een aanval op de gevestigde orde en op gangbare opvattingen en conventies.
Betrokkenheid. De intellectueel is veelal betrokken bij de toestand in de wereld met betrekking tot waarheid, gerechtigheid, meningsvorming en smaak. Hij gaat er meestal van uit dat hij maatschappelijke verantwoordelijkheid heeft en politiek stelling moet nemen. Intellectuelen worden daarom soms het geweten van de natie of de wereld genoemd.”
Ik neem aan dat ik u niet hoef uit te leggen dat praktisch alles dat daar staat van toepassing is op Thierry Baudet. Grote algemene ontwikkeling, betrokken bij het maatschappelijk, wetenschappelijk en cultureel debat, vraagt aandacht voor wat anderen het liefst vergeten, neemt het voortouw in een aanval op de gevestigde orde en gangbare opvattingen, neemt zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid en neemt politiek stelling.
Laten we nu eens belichten wat daar niet staat, en niet alleen daar, maar bij geen enkele andere andere definitie van het begrip intellectueel, die allemaal op hetzelfde neerkomen. Er staat bijvoorbeeld niet dat een intellectueel iemand is die het altijd eens is met Maarten van Rossem. Er staat ook niet dat een intellectueel Jesse Klaver en Rob Jetten aan het klimaatpoeperdje likt. Er staat ook niet dat een intellectueel iemand is die alle mensen met een dobberachtergrond ongelimiteerde toegang tot Nederland wenst te verschaffen. Er staat niet dat een intellectueel iemand is die het feit dat Antillianen, Marokkanen en Turken sinds jaar en dag de Nederlandse misdaadstatistieken aanvoeren met de mantel der liefde bedekt en roept dat hier niks te zien is en dat we moeten doorlopen. Dat staat er allemaal niet.
Maar wat is nu een fop-intellectueel? Welnu, de fop-intellectueel is een intellectueel die door Links ervan wordt beticht een fop-intellectueel te zijn, omdat hij standpunten heeft die Links niet bevallen. Alleen in linkse kringen vinden we de echte intellectuelen, zoals Paul Rosenmöller, de GroenLinks-prominent die in de jaren zeventig bijzonder gecharmeerd was van de heer Pol Pot, die vier miljoen Cambodjanen had afgeslacht, of Wijnand Duyvendak, eveneens GroenLinks, die werd verdacht van een bomaanslag op het huis van staatssecretaris Asielzaken Aad Kosto, en die een inbraak in het ministerie van Economische Zaken bekende. Dit zijn dus twee voorbeelden van mensen die Thierry Baudet ongetwijfeld een fop-intellectueel zullen noemen: een Killing Fieldsontkenner en een vermoedelijke pleger van een terroristische aanslag en inbreker.
Dus mocht u ooit eens door een linkse landgenoot worden uitgescholden voor fop-intellectueel: maak u er niet druk om. U bent in uitstekend gezelschap.
