David Horowitz is een merkwaardig man. Deze Amerikaanse jood groeide op bij communistische ouders, behoorde zelf lange tijd tot de linkse kerk en ontwikkelde zich tot een conservatief die fel campagne voert tegen de afbraak van de westerse beschaving door diezelfde linkse kerk. Hij noemt zich een agnost, maar hij is een sterk voorstander van een herstel van de protestants-christelijke waarden als fundament van onze beschaving. In zijn laatste boek Dark agenda: The war to destroy christian America houdt hij hiervoor een vurig pleidooi.
We kunnen uiteraard niet klakkeloos Horowitz’s analyse van de Amerikaanse situatie toepassen op Europa. In zijn boek legt hij een proces bloot dat tot een goede diagnose van elke maatschappijvorm kan bijdragen. Zijn redenering en zijn argumenten wil ik in deze bijdrage hanteren om de toenemende polarisatie in onze samenleving te verklaren en om aan te geven waar een menswaardige democratie echt op steunt.
Vooraf wil ik benadrukken dat het hier niet gaat om een oproep tot bekering of om een herstel van het ‘Rijke Roomse Leven’. Het gaat om de vraag welke waarden en normen wezenlijk zijn voor de Europese of Westerse beschaving. Daaruit volgt wat wij moeten doen om op te komen voor die waarden en normen en om hen met alle kracht te verdedigen tegen alles wat hen ondermijnt.
Horowitz heeft volkomen gelijk als hij stelt dat de ‘goede bedoelingen’ van links leiden tot polarisatie en in sommige gevallen tot massamoord. Stalin meende het goed en zag zich daardoor verplicht al wie hem tegenwerkte te vernietigen. Links gunt andersdenkenden niet het licht; daarin handelen zij stalinistisch. Linkse mensen denken verlicht te zijn, maar in feite brengen ze duisternis; vandaar de titel van het boek.
De stelling van Horowitz is dat de haat van links tegen het christendom, haat is tegen de Verenigde Staten zelf. Dat gaat in de VS heel ver, zoals in het verwijderen van alle teksten en symbolen die verwijzen naar God. In een expositie in het Capitool werd via Photoshop de verwijzing naar de geloofsbelijdenis van de Founding Fathers verwijderd. Links wordt hierbij gesteund door de Supreme Court. Horowitz noemt dit hooggerechtshof een dictatoriale instelling met niet-democratisch gekozen rechters, die door de presidenten op basis van hun politieke gezindheid worden gekozen. Europese gerechtshoven hebben trouwens ook een macht die niet altijd strookt met de democratische vrijheden van de burgers.
Het proces dat in zijn boek wordt blootgelegd gaat over twee tegengestelde krachten de bepalend zijn voor de manier waarop men de samenleving wil opbouwen. Aan de ene kant de protestantse visie op de mens als geneigd tot het kwaad. Aan de andere kant de meer linkse visie die de mens ziet als van nature goed. Dit vergt enige toelichting.
De Verenigde Staten zijn gesticht door christenen, waarvan de meesten religieuze vervolging in Europa waren ontvlucht. Dit laatste was de reden om de vrijheid van geweten en de vrije meningsuiting als de meest fundamentele rechten te beschouwen. De belangrijkste elementen van een moderne democratie, zoals inclusiviteit, diversiteit, gelijkheid van man en vrouw, respect voor minderheden en afschaffing van de slavernij, komen voort uit de christelijke ethiek.
Het is van belang de christelijke ethiek die de grondslag vormt van de democratie te zien als protestants. De katholieke kerk poneerde zich als de ene ware kerk, wat betekent dat alle anderen vervloekt zijn. De kerk van Rome was een totalitaire instelling, die eeuwenlang zich gedroeg als een criminele organisatie. De protestanten waren daarentegen principieel tolerant, maar gingen er wel van uit dat de mens van nature geneigd is tot het kwaad. Ook politici zijn ertoe geneigd en dat is dubbel gevaarlijk, omdat zij over de macht beschikken. Dat kwaad kan alleen bestreden worden met behulp van God of van de verlosser.
Links ziet de mens als van nature goed en het is de samenleving die hem corrumpeert. Dit is een herhaling van een ketterij uit de vijfde eeuw. Pelagius beweerde, in tegenstelling tot Augustinus, dat de mensen als goede mensen zijn geboren en de maatschappij maakt hen slecht. De mensen kunnen de hemel op aarde creëren, zonder de genade van God en zonder goddelijke interventie. Het linkse Utopia of het arbeidersparadijs is daar een kopie van.
Links is zo vreselijk anti-christelijk omdat christenen de mensen niet zien als zielige slachtoffers van maatschappelijk onrecht, maar als daders van dat onrecht. Voor de goede orde: dat geldt ook voor arbeiders en voor asielzoekers. Volgens het christendom is een communistische heilstaat van sociale rechtvaardigheid onmogelijk te realiseren en het is monsterlijk om ernaar te streven. Gelijk hebben ze: zie wat er onder het stalinisme heeft plaats gevonden en zie hoe China verworden is tot een orwelliaanse politiestaat. Op kleinere schaal kunnen we in eigen land zien hoe zelfs op de universiteiten andersdenkenden de mond wordt gesnoerd. In Havanna aan de Waal stond ooit een katholieke universiteit.
We hoeven niet gelovig of kerkelijk te zijn om in te zien dat de protestants-christelijke mensvisie en ethiek de mensheid kunnen behoeden voor dictatuur. Zij vormen de basis voor een rechtvaardige wereld. Wie zich wel christen noemt, zal hieraan toevoegen dat we de hulp van God moeten inroepen om onze kwade neigingen (lees: egoïsme, hebzucht) te kunnen overwinnen. Maar dit laatste moet ieder individu voor zichzelf beslissen.
Tot slot wil ik mijn lezers verrassen met een persoonlijke verklaring. Als ik de Kieswijzer invul, kom ik steevast uit op de Christenunie. In de praktijk stem ik echter op de SP (in België zou dit de extreem-linkse PVDA zijn). Dat komt omdat volgens mij de prioriteit moet liggen in de versteviging van de positie van de arbeiders. In mijn klinische praktijk heb ik voornamelijk te maken met mensen uit de arbeidersklasse. Ik zie dat te veel arbeiders in bedrijven onder te grote druk moeten werken. Ook leven ze vaak in onzekerheid over de toekomst. Dit heeft zijn weerslag op de huwelijksrelaties en op de opvoeding van de kinderen. De socialistische partijen doen er daarom beter aan de waarden van de christelijke ethiek als uitgangspunt te nemen, zodat ze de rijken en de machthebbers aanzetten tot minder hebzucht. Bij de SP meen ik daar iets van te bespeuren, bijvoorbeeld als ze afstand doen van een te riant inkomen als volksvertegenwoordiger. Een bijkomend effect van dit uitgangspunt zou kunnen zijn dat hun islamitische achterban inziet dat de waarden van het christendom het fundament vormen van een rechtvaardige wereld, zonder haat.