Hoe zoiets geduid moet worden is voer voor psychologen. Wat vanmiddag begon als een ingetogen optocht, groeide uit tot een heus feest.
Vanmiddag stroomde de Place de la Répuplique in Parijs snel overvol. Zó overvol dat de politie het plein afsloot en het publiek met omwegen door de stad leidde naar de eindbestemming. Dat lag op de Place de la Nation. Velen van de twee miljoen aanwezigen zullen dat plein nooit bereikt hebben. Zoals ze ook niks hoorden van de toespraken die de regeringsleiders hielden.
Het was té druk. Wat als een kalme, stille mars begon, liep al snel uit tot een feest. Alsof het nationale elftal kampioen geworden was beklom met elk beeld dat op de route lag en bleek liberté de voornaamste leus. Men zwaaide met spandoeken, ouderen deden lief tegen jongeren en de enorme saamhorigheid was opvallend. Alle straten, pleinen en stegen in de buurt van Place de la République waren bezet.
Nu de café’s zich vullen en het bier stroomt zingt men nog steeds op de pleinen. Opluchting? Even de zinnen verzetten? Iets anders? Dat is voer voor psychologen.
Feit blijft dat het heel gezellig is.
