(Let op: dit artikel is satire. In dit artikel wordt gebruikt gemaakt van onder andere ‘ironie’. ‘Ironie’ en ‘humor’ kunnen als heel erg kwetsend worden ervaren. Mocht u na het lezen van dit artikel gekwetst zijn neem dan contact op met uw plaatselijke humorpolitie, Volkskrant, DWDD of Groene Amsterdammer, red.)
De kracht van het spinnen van een situatie zit ‘m vaak in het initiatief. Als je vanaf het begin de richting en draaiing van de zaak kunt bepalen, is de kans dat deze eindigt waar je ‘m willen hebben het grootst. Luister mee met het telefoongesprek dat de burgemeester en ik een paar maanden geleden hadden moeten hebben.
Louk Draaibaar: “Femke, hoe is het, hoorde net je berichtje met het hele verhaal over Bruno.’”
Femke Halsema: “Ja, ik heb ‘m net opgehaald van het politiebureau, het lijkt erop alsof ze zijn naam gaan afschermen, daar ben ik wel blij om.”
Louk: “Mooi zo, dat geeft ons wat tijd om het verhaal in elkaar te zetten. Hoe heeft Robert gereageerd trouwens?”
Femke: “Ja dat is ook weer een verhaal, die wil dus niet uit Thailand terugkomen, te gezellig met de filmcrew zeker…”.
Louk: “Lullig voor je, maar ik help je om hier weer beter uit te komen. Even paar vragen, wat is het voor soort nepwapen, klappertjespistoor, luchdrukpistool, bb-gun of wat en waar komt het vandaan? Heeft Bruno iets gestolen en is hij al eerder met de politie in aanraking geweest?”
Femke: “Zou ik even moeten vragen aan Bruno, bel je zo terug.”
15 min later.
Femke: “Louk, heb Bruno en daarna Robert gesproken, het is een wapen dat Robert heeft gebruikt voor een film ofzo, het is een echt wapen maar dan onklaar gemaakt, kan niet schieten natuurlijk. Bruno heeft verder niets gestolen en is nog nooit met justitie in aanraking geweest.”
Louk: “Oké ik heb geen verstand van wapens maar dus wel illegaal?”
Femke: “Ja hartstikke, heb nog gecheckt bij bevriende advocaat net.”
Louk: “Oké Fem, ik kijk er zo tegenaan, we moeten deze situatie gebruiken om jouw imago op het gebied van orde en gezag op te poetsen, dat is een beetje het zwakke punt momenteel.”
Femke: “Ben benieuwd naar je plannen.”
Louk: “We moeten iemand hebben die de ‘heat’ neemt. Jij betaalt mij en ik ben er om jou te beschermen dus jij blijft ‘clean’. We kunnen Bruno niet in de frontlinie neerzetten, die jongen is 15 dat wil jij ‘m niet aandoen. Blijft over Robert. Ben je er nog?”
Femke: “Ja tuurlijk, ga door”.
Louk: “Goed dan, we doen het zo, Robert geeft een interview waarin hij zegt dat hij, door dit pistool in huis te halen, zowel zijn zoon als zijn vrouw in een lastig parket heeft gebracht. Dat hij zijn excuses aan jou heeft aangeboden, zich realiseert dat zijn miskleun juridische consequenties heeft en deze zal aanvaarden.”
Femke: “Robert die verantwoordelijkheid neemt?”
Louk: “Juist en daarnaast heeft hij uit zichzelf besloten een half jaar vrijwilligerswerk te gaan doen in Amsterdamse buurtcentra om de schade die hij de stad heeft berokkend enigszins te compenseren.”
Femke lachend: “Alsof hij in één van zijn eigen documentaires speelt dus…”
Louk: “Daarna geef jij een verklaring uit dat je Bruno een standje hebt gegeven en hem duidelijk hebt gemaakt dat dit absoluut niet door de beugel kan. Hij krijgt aankomende tijd geen zakgeld en huisarrest voor de aankomende weekenden. Daarbij accepteer je vanzelfsprekend de straf die de kinderrechter hem eventueel op zal leggen.”
Femke: “Dus twee maanden geen zakgeld en een maand huisarrest in het weekend?”
Louk: “Doe maar drie maanden geen zakgeld en twee maanden huisarrest. Als laatste geef je aan dat je het vrijwilligerswerk van Robert een goed initiatief vindt maar dat de laatste woorden in huize Halsema hier nog niet over zijn gesproken. Wat denk je Fem, uitvoerbaar?”
Femke: “Ja moet wel lukken, alleen weet ik niet of Robert dat wel wil, je weet die heeft niet veel op met mijn functie, hij kickt er alleen op om voor een habbekrats op de mooiste plek van de stad te wonen.”
Louk: “Als hij daar wil blijven wonen dan is het in zijn eigen belang mee te werken.”
Femke: “Dat is waarschijnlijk het enige argument waar hij gevoelig voor is…”
Louk: “En Fem, niet ‘downplayen’ deze situatie, juist niet, maak het groter dan het is.”
Femke: “Ja maar het stelt niks voor, dat begrijpt iedereen toch wel?”
Louk: “Mensen kijken alleen wat jij doet, als je het kleiner maakt denken ze dat je wat verbergt. Maak het groter en het geeft je de kans om daar als burgermoeder ook groots en krachtig op te reageren. Streng en liefdevol. Jij pakt het probleem in volle omvang op, accepteert geen enkele bagatel. Dan geef je de ruimte om te bagatelliseren aan de mensen zelf.”
Femke: “Begrijp ik je goed, ik maak het groter dan het is waardoor mensen gaan denken, wees eens een beetje soepel naar die mannen?”
Louk: “Yes! Elke ouder begrijpt namelijk uit zichzelf wel dat kinderen soms over de scheef gaan ook al voed je ze goed op. En elke vrouw begrijpt uit zichzelf ook wel dat haar man domme dingen doet omdat hij beetje stoer wil zijn. Dat ‘downplayen’ gebeurt door mensen zelf wel aan de keukentafel.”
Femke: “En wat hebben we dan bereikt uiteindelijk?”
Louk: “Over een paar dagen zijn er drie zaken blijven hangen:
1: ‘Die Halsema is een stevige tante, als ze binnen haar gezin de wind er zo onder heeft dan kan ze de problemen van de stad ook wel aan.’
2: ‘Ach, die man van d’r wil ook een beetje stoer zijn, begrijpelijk toch, altijd in de schaduw van zijn vrouw staan, het is een beetje een warrige kluns maar hij heeft gelukkig een sterke vrouw naast zich.’
3: ‘Wat wil je van een jochie van 15, die doen baldadige dingen, hij heeft uiteindelijk toch niet zoveel kwaad gedaan en hij is flink door zijn moeder en justitie aangepakt.'”
Femke: “Poeh Louk, ben er wel weer gerust op zo.”
Louk: “Goed zo, ik stuur mijn factuur onder vermelding ‘mediatraining’ met als datum een maand geleden dan is de connectie met deze zaak niet te ‘tracen’. Hou je taai meid, over een paar dagen ziet de wereld er weer heel anders uit!”
Louk Draaibaar is media-adviseur, spindoctor en volledig verzonnen.
