Door een samenloop van omstandigheden was ik weer in Stroud, waar ik 55 jaar geleden als tuinman gewerkt had in Resthaven, een christengemeenschap op biologisch-dynamische grondslag. Het dieet was destijds strikt vegetarisch, met als dieptepunten de meatless sausages en de milk jelly with seeweeds. Ik besloot in het nabijgelegen Cheltenham het graf te bezoeken van de oprichter en gitarist van de Rolling Stones, Brian Jones. Hij verdronk in 1969, stoned in zijn eigen zwembad. Mick Jagger vond het niet nodig zijn begrafenis bij te wonen.
Daarna gingen wij naar de Gloucester Cathedral, de perfecte omgeving voor een Harry Potter film. Voluit heet de kathedraal The Cathedral Church of Saint Peter and the Holy and Indivisible Trinity. Om drie uur was daar een Harvest Thanksgiving.
Bij de aanvang van de dienst liep een stoet van in het wit geklede jonge boeren en boerinnen naar het altaar. Zij kwamen uit Olevston, Gloucester, Tewkesbury, Newent, Winchcombe, Westbury, Sodbury, Painswick, Moreton-in-Marsh en Wotton &Dursley. Zij droegen manden met landbouwproducten: boter, kaas, melk en eieren, graan, brood en aardappelen, groente en fruit. Toen de hoenderen en het lam door de priester werden aangekondigd verwachtte ik een ogenblik levende have in de kerk, maar die bleef uit. De kippen en het lam waren al geslacht. Wel zongen wij in koor: O blessed is that land of God,
Where saints abide for ever;
where golden fields spread far and broad,
where flows the crystal river:
the strains of all its holy throng
with ours today are blending;
thrice blessed is that harvest-song
which never hath an ending.
Vervolgens sprak een vertegenwoordiger van de boeren over de moeilijke situatie waarin Brexit de boeren gebracht had:
“I only can hope that politicians can put behind them their personal beliefs and think of what is good for the country. Some of the behavior and language of some of these MPs falls short of what they were elected for.”
Ik kon mijn oren niet geloven: ik was midden in een politieke meeting terecht gekomen. Ook de bankiers kregen er van langs: “Young farmers, it will give you huge satisfaction” (ik moest meteen weer aan de Rolling Stones denken) ‘producing something that is country needs. I am afraid you will not receive millions of pounds in bonuses for doing very little, but you will have a lot more job satisfaction’.
Daarna werd er weer gezongen: Praise and thanksgiving,
Father, we offer,
For all things living
Thou madest good;
Harvest of sown fields,
Fruits of the orchard,
Hay from the mown fields
Blossom and wood.
En daarna werd er weer gebeden:
“We pray for the future of farming and all agricultural support agencies as they respond to changing needs; for politicians and negotiators in the coming crucial days of discussion, for economists, for those who in our time, make national and international policy to ensure that there is food for all, and that the land is maintained in good heart for future generations.
To you, Lord of love,
We entrust our prayers.”
Mijn oren vielen van mijn hoofd en de schellen van mijn ogen. De bisschop die de dienst leidde was een vrouw! Na afloop van de dienst, met tea and cake in de Chapter House, sprak ik met haar. Rachel Treweek heette zij en zij was de eerste vrouwelijke bisschop van de Church of England. Sinds 2015 droeg Rachel de paarse tabberd en de mijter. Nog nooit had de country of Gloustershire in haar 500 jarig bestaan een vrouwelijk bisschop gehad.
Ik had haar willen omhelzen, maar ik durfde niet: het bleef bij een minzaam gesprek. Maar ik weet het nu: Sinterklaas bestaat en zij is een vrouw! En die dag gaf zij haar mening over Brexit.
