Een dag na het debat-dat-geen-debat-was van Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina (SRP) mocht de Tweede Kamer woensdag 14 januari weer aan de bak, over de aanslag in Parijs. SRP bleek het gelegen enkel gelijkgestemden te laten spreken, waardoor hun bijeenkomst een ratjetoe van rammelende meningen over Israël werd. In het hart van onze democratie ging het er iets anders aan toe. Gelukkig maar, want er stond een belangrijke kwestie op de agenda: hoe moet de Nederlandse staat reageren op de gebeurtenissen in Parijs?
Het bleek een nogal ingewikkelde vraag voor de verzamelde parlementariërs. RTL-halfgod Frits Wester, die tijdens de zorgcrisis nog de ondankbare taak had steeds weer voor de camera te moeten verschijnen om “het wordt nu echt héél spannend” te prevelen terwijl er ondertussen helemaal niets gebeurde, won deze keer de prijs voor meest accurate voorspelling: het werd inderdaad een stoomafblaasdebat.
Het duurde even eer dat goed en wel duidelijk was. De eerste spreker, afvallige Joram van Klaveren (VNL), zette laag in met slechts een verdubbeling van het budget van de AIVD. Symboolpolitiek van de bovenste plank, want bij een probleem is de beste oplossing vanzelfsprekend er meer geld naar te gooien, dat is een bewezen techniek. Van Klaveren viel, net als zijn voormalige baas Geert Wilders (PVV), de vervelende politieke realiteit ten deel dat zijn vorige partij – en hijzelf – mede schuldig zijn aan het uitkleden van diezelfde AIVD, zoals Sybrand van Haersma Buma (CDA) hinderlijk bleef herhalen.
‘In die zevenendertig minuten wist Samsom zich volstrekt belachelijk te maken met de suggestie dat Wilders hetzelfde doet als de terroristen, namelijk angst zaaien’
Na Van Klaveren mocht Diederik Samsom (PvdA), de enige persoon die nog gelooft in het politieke voortbestaan van Diederik Samsom, zijn zegje doen. Dat alleen Alexander Pechtold (D66) het nodig vond Samsom, toch de leider van de tweede regeringspartij, te interrumperen illustreerde treffend hoe belangrijk de overige Kamerleden de PvdA nog vinden. Pechtold deed dat evenwel met een pijnlijk maar raak punt: het zonder tussenkomst van de rechter afpakken van een paspoort, zoals Samsom opperde, doet inderdaad afbreuk aan onze rechtstaat, hoe graag we bepaalde figuren ook het land uit willen jorissen. Tenzij het door Buma voorgestelde oorlogsrecht van toepassing gaat zijn op jihadisten, maar dan belanden we in een heel ander juridisch vaarwater.
Nadat Samsom voor de zoveelste keer roemloos het katheder verliet mocht de enige persoon in de zaal die zelf nog steeds op een dodenlijst staat aantreden. Daarmee veerde het debat direct op. Wilders legde een energie en inzet en oprechte woede aan de dag die zelden in de Tweede Kamer te zien is, en terecht. Zijn methodes mogen dan onorthodox zijn, zijn woorden voor tere zieltjes vulgair of ronduit kwetsend en zijn verschijning soms op het komische af, hij is de enige persoon die al jaren roept dat er dankzij de fanatieke volgelingen van de islam meer doden gaan vallen in Europa. Hij zou het de rest laten weten ook. Om dit punt kracht bij te zetten slingerde Wilders de welbekende Duitse excuuskreet de Kamer in, daarbij stellend dat als er in Nederland bloed zou vloeien het kabinet zich daar niet achter kan verschuilen.
Dat Wilders nog steeds een politiek majeure kracht is bleek wel uit de reacties die zijn betoog opriepen. Zijn ingeplande zes minuten spreektijd liepen uit tot een klinkende zevenendertig minuten, met interrupties uit alle hoeken van de Kamer. In die zevenendertig minuten wist Samsom zich volstrekt belachelijk te maken met de suggestie dat Wilders hetzelfde doet als de terroristen, namelijk angst zaaien.
Kennelijk is iemand doodschieten en waarschuwen voor het feit – ja feit ja, er zijn inmiddels zestien mensen dood, en dan tellen we de eerdere slachtoffers niet mee – dat iemand doodgeschoten gaat worden van hetzelfde laken een pak. Het leverde schitterende televisie op omdat Wilders vervolgens kon doen wat hij het liefst doet: tegen de PvdA schoppen. Samsom’s opmerking was ontsprongen uit “een zieke geest”, een kenschets die er bij de aanhangers van de PVV in den lande als zoete koek in zal gaan.
Het werd er voor de socialistische zaak niet beter op toen daarna voormalig PvdA’er Tunahan Kuzu zijn zegje meende te moeten doen. Deze wonderlijke verschijning stelde een vraag – “vindt u de islam de bron van het kwaad?” – waarvan hij van te voren kon weten dat er geen antwoord op zou volgen. Dat volgde inderdaad niet. Kuzu zette daarop een tandje bij en deed een ontboezeming: hij besteedde de afgelopen week aan het bestuderen van de pennenvruchten van Anders Breivik. Helaas meende niemand hem te moeten vragen of dit werkelijk een nuttige besteding van zijn tijd is geweest, maar dat terzijde.
Op basis van deze uitgebreide en zeer gedetailleerde studie kwam Kuzu tot een briljante conclusie. Als de islam, zoals Wilders stelt, inderdaad de inspiratie vormde voor de aanslagen in Parijs omdat de daders Allah prezen voor, tijdens en na hun daad, dan is Wilders de inspiratie voor de gruweldaden van Breivik. Hij is immers maar liefst dertig keer te vinden in het manifest van diezelfde Breivik, en heeft daarmee dezelfde status als de islam. Wilders toonde zich zichtbaar onder de indruk van deze geniale intellectuele exercitie door deze, en daarmee tevens de politieke relevantie van Kuzu zelf, schouderophalend weg te glimlachen.
Wat volgde was een rits aan partijleiders die ieder op hun beurt braaf afstand namen van hetgeen Wilders altijd blijft herhalen: dat de islam het probleem is. Ongemakkelijke waarheden als “er zijn geen islamistische landen met vrijheid van meningsuiting” werden daarbij vakkundig genegeerd. Om de waarde van diezelfde vrijheden kracht bij te zetten haalde Buma een oud stokpaardje van het CDA van stal: het inperken van de vrijheid van meningsuiting. Piet Hein Donner probeerde dat al eens na de moord op Theo van Gogh, want de enige juiste reactie op een moord op een godslasteraar is natuurlijk het strenger bestraffen van godslastering. Buma stak dat nu in een eigen jasje door het verheerlijken van terrorisme strafbaar te willen stellen, hetgeen hem tot overmaat van ramp op veel bijval kwam te staan.
Volstrekt logisch: terrorisme verheerlijken verbieden betekent terrorisme uitbannen. Werkt ook uitstekend met andere zaken waar het CDA tegen is, zoals drugs en prostitutie. Maar nee, voegde Buma Wilders nog na, het is straks uw eigen schuld wanneer u niets weet te bereiken, want met uw geschreeuw isoleert u zichzelf. Vorm over inhoud, zoals het hoort.
Als dit werkelijk het niveau van het politieke debat over het verdedigen van vrijheid in Nederland is dan komt de door Wilders voorspelde politieke revolutie er wel ja. Het wordt godverdomme tijd ook.
