Gisteren begon Feyenoord in Venlo aan een mission impossible. VVV Venlo had een nieuwe trainer en dat werkt motiverend. Bovendien hadden de Rotterdammers veel zieke spelers in de gelederen. Tel daarbij op dat een ervaren man als Ron Vlaar het totaal liet afweten en een zeker verlies is een feit. Daar ging het echter niet om in De Koel. Er spelen in dat stadion zaken die het aardse ontstijgen. De steun van hogere machten zijn een belangrijke factor als het gaat om de prestaties van VVV Venlo. En dat is op het veld te merken.
Herman Teeuwen
Die debuteerde in 1951 in het eerste elftal van VVV. Volgens de kenners kon hij er helemaal niks van. Zijn motoriek was niet goed en hij was zo stijf als een plank. Zijn eerste trainer hielp hem van dat probleem af. Het ging om de hersenen. De motorische aspecten van het spel zijn immers aan te leren. En als de hersenen willen, dan volgt het lijf als vanzelf. Zo gezegd zo gedaan. Teeuwen werd één van de eerste profs van Nederland en speelde op alle posities. Met zijn bijna twee meter lengte werd hij een specialist als het om koppen gaat. En zoals dat een legende betaamt speelde hij in 1959 een bekerfinale. Toen bij een stand van twee tegen één tegen ADO zijn club een penalty tegen kreeg nam hij de plaats in van de doelman. Als vanzelf stopte Teeuwen die waardoor zijn naam tot grote hoogte steeg. Uiteindelijk won VVV die partij met 4-1.
Ook in die tijd gold de wet van het grote geld. Toen de Eindhovense Voetbal Vereniging in 1961 een bod van 40.000 gulden uitbracht op Teeuwen vertrok hij. De club zag zo iets terug van de investering in de speler. Dit alles tot grote woede van de trainer die meteen opstapte. Later ging Teeuwen bij VVV als scout aan de arbeid. Tot hij in 2003 op drieënzeventigjarige leeftijd overleed. Miljonair werd hij niet van de sport. Wel hoefde hij nooit in een fabriek te werken. Dat was belangrijk voor de man.
Kapelaan
En afgelopen maand kreeg VVV de trieste mededeling dat erelid en kapelaan Leo Brueren was overleden. Die trainde in de jaren vijftig van de vorige eeuw gewoon mee met de spelers van de club. Die gaf de voorzetten nog aan legende Teeuwen. Als geestelijk verzorger stond hij de club sinds 1963 bij. De man was bovendien een belangrijk figuur in Noord Limburg. Hij ontplooide initiatieven voor daklozen en mensen in nood. Toen hij ernstig ziek werd sprak hij de legendarische woorden niet te sterven voor VVV in de eredivisie speelde. Hij mocht dat meemaken. Zijn ziekte kon hem niet verhinderen op de laatste Nieuwjaarsreceptie van VVV Venlo te verschijnen. Hij sprak uit dat de club dit jaar in de eredivisie blijft.
Voordat de wedstrijd tegen Feyenoord van start ging werd de kapelaan herdacht. Een spandoek ontrolde zich op het veld, mensen op de tribune pinkten een traantje weg en de stilte was indrukwekkend. De geest van de kapelaan was aanwezig in het stadion. Ook die van Herman Teeuwen. Want zijn as ligt verstrooid in de zestien. Van zoveel steun uit het hiernamaals kan niemand winnen. Kapelaan Brueren kan gerust zijn. VVV Venlo blijft in de eredivisie.
