Burgemeester Ruud Nederveen (VVD) van Bloemendaal is op 22 januari afgetreden, samen met GroenLinks wethouder Marjolein de Rooij, die nog maar acht maanden in functie was. De Rooij had al op de Nieuwjaarsreceptie van Bloemendaal aangekondigd dat ze naar Tanzania zou gaan om daar een weeshuis te gaan leiden. Zij wordt in Bloemendaal aangeduid als ‘politiek vluchteling’. In haar portefeuille zat namelijk het dossier ‘Elswoutshoek’, een landgoed dat in 2009 door twee succesvolle zakenlieden, de gebroeders Hans en Rob Slewe, was opgekocht en meteen opgesplitst. Rob kocht het vervallen landhuis, Hans de weilanden. Zij zouden dat landgoed samen gaan renoveren. Onderdeel van deze renovatie was natuurlijk een woning voor Hans Slewe, die moest komen in de duinrand van het landgoed. Klein probleem: het landgoed vormt onderdeel van de ecologische hoofdstructuur en daarom mag er in de duinrand niet gebouwd worden. Volgens de provinciale normen mag er op het landgoed helemaal niet gebouwd worden. De gemeenteraad keurde het renovatieplan daarom af en de rapen waren gaar.
De Slewes begonnen een tweemans-guerrilla tegen de gemeente. Zij dienden tientallen bouwplannen in, die door de dienstdoende ambtenaren soms niet op tijd beoordeeld werden en vaak afgewezen. In de loop van de jaren dienden de gebroeders Slewe 47 WOB procedures in en 79 klachten tegen de gemeente. Na heel veel onderzoek bleken twee van die klachten gegrond.
Die klachten van de Slewes werden door de oppositiepartijen in de Bloemendaalse raad zeer serieus genomen. Liberaal Bloemendaal en de PvdA, verenigd in hun gemeenschappelijk haat tegen de VVD, steunden de gebroeders Slewe in hun aanval op de VVD-burgemeester en de VVD-wethouder, Tames Kokke.
Nadat de afgelopen verkiezingen gewonnen werden door GroenLinks, D66 en Liberaal Bloemendaal, werd een nieuwe coalitie gevormd, bestaande uit VVD, D66 en GroenLinks. Ik voerde de onderhandelingen namens GroenLinks en was blij met het resultaat, hoewel het meer groen dan links is. Wij droegen een Delftse ingenieur voor als opvolger van Tames Kokke.
Toen ir. Marjolein de Rooij het dossier van Kokke overgenomen had, verklaarde ze in het Haarlems Dagblad dat ze zich ‘rotgeschrokken’ was. Ze had nog nooit meegemaakt dat een burger zoveel procedures tegen een gemeente waren aangespannen. Ze meldde ook dat sommige ambtenaren zich bedreigd en geïntimideerd voelden. De gebroeders Slewe sloegen onmiddellijk terug: ze namen de Haarlemse strafadvocaat Benedicte Ficq in de arm –dezelfde die ook Badr Hari verdedigt – en beschuldigden De Rooij van smaad en schending van het ambtsgeheim.
Het Haarlems Dagblad kopte: ‘Gemeente beledigt burger’. In een cartoon werd de familie Slewe voorgesteld als een eenvoudig kerngezin met vader in T-shirt en spijkerbroek, moeder in een eenvoudig jurkje met laarzen en twee kinderen. De jongen met een brutaal petje en het meisje in tranen met een heel oud paard, waarvoor van de gemeente geen paardenbak mocht worden aangelegd. De wethouder van GroenLinks werd in de cartoon getekend als een hooghartige mevrouw met een bontkraag. In werkelijkheid is zij veganiste en rijden die arme sloebers van Slewe in een Landrover.
De arme Slewes beschikken dus niet alleen over de beste vrouwelijke strafpleiter van Nederland maar ook over een eigen partij – Hart voor Bloemendaal – en twee verslaggevers van het Haarlems Dagblad, die de Slewes met raad en daad bijstaan.
Eén van hen schreef een motie die Hart voor Bloemendaal indiende ten behoeve van de Slewes. De ander ging graven in het verleden van burgemeester Nederveen, die zich beroept op zijn aristocratische afkomst, en ontdekte een onbetaalde rekening van aannemer De Jong uit Workum die in 1994 Nederveen’s landgoed Harsta State in Friesland had opgeknapt. Nederveen was met de noorderzon vertrokken. Hij was ziek, zou hij later verklaren, maar het was een ernstige smet op zijn blazoen, die door EenVandaag aan iedereen getoond werd. Vervolgens bleek dat hij een adellijke titel voerde die hij niet had.
Zo werd van de kwestie Elswoutshoek een gevecht tussen ‘oud geld’ en ‘nieuw geld’. De Slewes waren de gewone Amsterdamse jongens in de ‘Rodebroekengemeente’ van Youp van ’t Hek dit weekeinde:
“Als burgemeester van het keurige Bloemendaal tapte hij in zijn strijd tegen de broertjes Slewe, gewone Amsterdamse jongens die een oud landgoed in die kakkersgemeente wilden opknappen, illegaal telefoongesprekken af, regelde inferieure verklaringen van ambtenaren over zogenaamde bedreigingen van de heren, zorgde dat de plaatselijke pers niks kritisch meer kon schrijven.”
“De leugen regeert” zei Koningin Beatrix vijftien jaar geleden over de Nederlandse pers.
Het nieuwe geld heeft deze slag gewonnen, maar ik ben benieuwd of de Slewes nu ook echt mogen gaan bouwen. De ‘gemiddelde eengezinswoning’ die Hans Slewe op zijn deel van het landgoed wil realiseren heeft een vloeroppervlak van 400 vierkante meter. Zonder bijgebouwen.
Martijn Bolkestein – wiens overgrootvader minister was in de Nederlandse regering in Londen – is net benoemd tot fractievoorzitter van de VVD in Bloemendaal. Hij is vast van plan om Bloemendaal groen te houden. Zolang Groen rechts en Groen links samen besturen wordt het lastig voor het nieuwe geld om het Kennemerduingebied verder vol te bouwen. Maar met steun van de media zullen ze toch nog een heel eind komen. Op het landgoed Reinwater wil de projectontwikkelaar Luigi Prins, een andere slachtoffer van de ‘rodebroekengemeente’, honderd appartementen gaan bouwen.
Ik houd u op de hoogte!
