DeJaap is elke dinsdagavond de gids die je door het oerwoud van nieuwe films loodst. De film die je vanaf donderdag moet gaan zien, is The Descendants. Waarom? Het is hoogstwaarschijnlijk de film waarmee George Clooney dan eindelijk de Oscar voor Beste Mannelijke Hoofdrol gaat pakken.
Drama en komedie
De regisseur van The Descendants strekt eveneens tot aanbeveling. Alexander Payne vestigde zijn naam met het Oscar-winnaar Sideways en maakte eerder films als Election en About Schmidt. In Sideways wist hij drama en komedie op geslaagde wijze met elkaar te verbinden. Hij doet dat door personages op te voeren die niet de man of vrouw zijn geworden die zij zelf zouden willen zijn. Droog maar betekenisvol, feitelijk maar ontroerend en verlossend zonder religieuze bijklank. Bepaalde scène’s in The Descendants zijn godsgruwelijk mooi. Een trappenscène roept associaties met Escher op en zou niet misstaan als ‘still’ aan de muur. De scène waarin George Clooney op slippers door de bocht rent is schitterend. Director of photography Phedon Papamichael levert na zijn werk voor The Ides of March, ook met (én van) George Clooney, opnieuw vakwerk af. Payne en Clooney baseerden The Descendants op de roman van Kaui Hart Hemmings, een in Hawaï geboren schrijfster. The New York Times noemde haar debuut uit 2007 een “emotionele wervelstorm vol puin die op de lezer wordt afgevuurd.”
De marketeers van Fox Searchlight, distributeur van The Descendants van regisseur Alexander Payne, vonden het wel een geestige vondst: ‘Trouble in the Tropics’. Deze alliteratie uit de promotiecampagne gaat vooral over de vorm van de film en niet over de inhoud van het verhaal. Aan de verhaallijn van The Descendants is, openingsscène uitgezonderd, weinig verontrustends. Tot problemen die in snel tempo uit de hand lopen komt het niet. The Descendants gaat dan ook niet over problemen, maar over meer fundamentele breuken en veranderingen. Op de klanken van de Hawaïaanse hula kabbelen scènes vreedzaam over het witte doek. De meest exotische van de vijftig Amerikaanse staten is slim ingezet om de film aantrekkelijk te maken voor een breed publiek. Dat hadden die marketeers wél goed gezien.
