Overeind blijven in een tijd die wordt beheerst door polarisatie, massahysterie en hypergevoeligheid. Het is anno 2020 geen sinecure. Zeker niet met een mainstream media die de hele santenkraam uitvergroot: alles voor de likes, alles voor de kijkcijfers. Hierdoor wordt een terecht debat over het bestrijden van racisme en discriminatie gekaapt door vol idioten, die ons willen aanpraten dat Nederland, het land met kansen voor iedereen, lijdt aan institutioneel racisme. De zieligheidsindustrie draait overuren, zonder dat er ook maar een begin wordt gemaakt van het bestrijden van hetgeen waar al die beroepsdemonstranten voor zeggen te staan; gelijkheid voor een ieder. Met de petitie die de Efteling, u weet wel van het Sprookjesbos, oproept om Monsieur Cannibale weg te halen, als voorlopig laatste triest dieptepunt. Volgens de mensen achter de oproep verbeeldt de attractie een ‘problematische racistische karikatuur’. Waar beroepsactivisten, meeloop-BN-ers en knielmedia dit land compleet op zijn kop zetten, zijn er, met mannen als Jan Dijkgraaf en Johan Derksen, gelukkig nog mensen die kunnen relativeren en vasthouden aan principes.
Johan Derksen staat al weken openbaar terecht voor zijn ‘grap’ over rapper Akwasi die bij zijn toespraak op de Dam opriep tot geweld. Hij zou Zwarte Piet in het gezicht schoppen. Natuurlijk mag je die ‘grap’ niet leuk of verwerpelijk vinden. Je kunt gelukkig ook wegzappen naar een ander kanaal. Maar In plaats vol in te zetten op de vervolging voor het bij wet verboden oproepen tot geweld, werd ‘de snor’, die onderdeel uitmaakt van een satirisch programma, slachtoffer van een golf van totale massahysterie. Een golf waarin we elkaar helemaal gek maken en waar hypocrisie en politieke correctheid strijden om voorrang. De internationals van het Nederlands elftal en nationale vrouwenelftal boycotten Veronica Inside. Deug-BN-ers, zoals Arie Boomsma, stonden rijen dik om adverteerders op te roepen om het programma te boycotten.
Met het als ‘racist’ wegzetten en framen van andersdenkenden, bannen we racisme niet uit. Met goed onderwijs, onder andere over het slavernijverleden, open gesprekken en het nemen van gepaste maatregelen, zoals de inzet van app-systemen tegen etnisch profileren, kunnen we wél concrete stappen zetten. Helaas lijkt de discussie om bestaand racisme daadwerkelijk te bestrijden verder weg dan ooit, óók bij de media. Het publiekelijk slopen van de markante man uit Grolloo lijkt de voorkeur te genieten boven oplossingsgericht handelen.
Geen ruggengraat van een diepgevroren garnaal, maar een open brief aan de Telegraaf was het gepaste antwoord van ‘de snor’. Hierbij haalde hij terecht uit naar Arie Boomsma:
“Arie zet je dan meteen neer als een racist, omdat twee dagen later weer te herroepen; zoals ik ook al voor homofoob ben uitgemaakt, nadat ik homo’s adviseerde uit de kast te komen, omdat zo’n stap nooit erger kan zijn dan jezelf nog een dag langer te verloochen.”
Daarmee slaat Derksen de spijker op zijn kop en doet hij de hele ‘racisme-rel’ rondom zijn optreden af met wat het is: een storm in een glas water.
Die andere held die het zichzelf in de spiegel kunnen aankijken belangrijker vindt dan de 6000 euro die hij krijgt voor zijn befaamde Briefje van Jan bij het radioprogramma van Veronica Inside, is Jan Dijkgraaf. Ook voor hem zijn principes belangrijker dan financieel gewin. Dijkgraaf stelt dat hij het programma in de weken na de racisme-uitzending radicaal vond veranderd. En daar legt hij de vinger op een wel hele zere plek, want heel Nederland lijkt veranderd. Weg lijkt die open cultuur waarin we elkaar nemen hoe we zijn, weg lijkt onze vrijheid van meningsuiting, weg lijkt onze humor.
Juist in deze bange dagen van totale gekte, hebben we meer mannen nodig zoals Jan én Johan, mannen die weigeren te buigen voor de met de dag groeiende waanzin.
