Beste Kunta,
Mensen halen woorden zo graag uit de context om anderen eh… zwart te maken.
Neem jou nou.
Je was zondag één van de deelnemers aan een bijeenkomst in (uiteraard) Amsterdam van lui die het schandalig vonden dat de NPO Jort Kelder een debat liet leiden en die dus maar hun eigen feestje hielden.
Jij zat daar in je hoedanigheid van ‘cultureel-maatschappelijk ondernemer, muzikant en antiracisme-activist’.
En je zei: “Ik liep net langs het Scheepvaartmuseum en ik zag allemaal witte mensen zitten met een wijntje, lekker pizza eten en toen dacht ik: hé, wow, maar hier snak ik ook naar. Gewoon relaxed, voeten in de lucht, kijken naar mijn zoon die in het water loopt te spartelen. Dat privilege, dat hebben wij niet.”
Daarmee bedoelde je natuurlijk niet dat het drinken van wijn, het eten van pizza, het gooien van voeten in de lucht en het kijken naar een kind dat in het water spartelt in Amsterdam verboden is voor pigmentverwenden.
Je bedoelde dat je moest eh… werken.
Ik heb me een beetje verdiept in jou en je werk.
Dat ‘cultureel-maatschappelijke ondernemerschap’ bestaat er bijvoorbeeld uit dat je de Antilliaanse Dag tijdens het Kwaku Festival organiseert en dat je Antilliaanse jongeren hun homofobe gedachten laat uitventen. In de filmpjes die ik daarvan vond, hoor ik op de achtergrond nog maar nauwelijks de muziek, omdat de subsidie-euro’s alle andere geluiden volledig overstemmen.
Je ‘muzikantschap’ bestaat er uit dat je op een trommel slaat.
En als ‘antiracisme-activist’ ben je een fanatiek ‘Black Power’-schreeuwer en moedig je mensen via je actiegroep ‘Zwarte Piet Niet’ aan om geen orgaandonor te worden, omdat hun longen misschien “naar een witte racist gaan die tijdens de intocht uit volle borst Sinterklaasliedjes gaat meezingen”.
Nou ben ik een pragmatisch type.
Ik wil de wereld graag een beetje mooier maken dan-ie is.
Dus ik ging op zoek naar een win-win-situatie.
Ten eerste wil ik dat jij gewoon op een zonnige zondag een wijntje kunt drinken, dat je een pizza kunt eten (altijd kip ís ook saai) en dat je je zoontje weer eens mag zien
Ten tweede wil ik dat de overheid geen subsidiegeld meer over de balk smijt.
Ten derde wil ik dat het vergiftigen van de samenleving met dat racismegezeik stopt.
Ten vierde wil ik, dat als ik de kans loop dat míjn longen na mijn dood naar kopschopper Akwasi gaan, ik andersom de longen wil kunnen krijgen van één van de vele, vele zwarte Nederlanders die door de politie worden vermoord als ze drie kilometer te hard hebben gereden
Kunnen we dat regelen?
De kortste klap lijkt me dat jij vanaf nu elke maand een uitkering krijgt, zodat je permanent kunt chillen.
En eens per jaar een nieuwe trommel.
Groet,
JanD
PS. Om mijn goede wil te tonen, heb ik een nuttig cadeautje voor je gekocht. Om met onze Surinaamse vrienden te spreken: ik weet niet als je er al eentje van hebt.
§Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ wordt mede mogelijk gemaakt door vaste maandelijkse donaties (Back me) en/of incidentele giften (Bunq me). Waarvoor dank! (Kopen via mijn partnerlink bij Bol.com wordt ook gewaardeerd)
