Bari Weiss, een opinieschrijver en -redacteur die de stukken van mensen als Ayaan Hirsi Ali naar de pagina van The New York Times haalde, stapt op. Dit zegt zij in een brief waaruit een ontluisterend beeld ontstaat over de dagelijkse gang van zaken van een van ‘s werelds meest gerenommeerde kranten.
Weiss werd in 2016 naar de NYT gehaald omdat de krant zijn grip op Amerika was verloren. De krant had de winst van Donald Trump totaal niet zien aankomen en wilde deze blinde vlek corrigeren. Deze open en journalistieke houding om de eigen tekortkomingen te onderzoeken en herstellen, verdween volgens Weiss al snel.
Een extreme woke-cultuur heeft de krant overgenomen. Alleen het meest linkse geluid is acceptabel. Een keurig opiniestuk van een Republikeinse senator werd ingetrokken, maar een opiniestuk van een antisemitische activist ‘van kleur’ die gelooft in lizard people was geen enkel probleem.
Daarnaast stelt Weiss dat Twitter veel te bepalend is voor wat de NYT wel of niet publiceert. Nog zieker is de passage waarin ze beschrijft hoe werd getreiterd, terwijl de hoofdredactie maar bleef zwijgen.
“My own forays into Wrongthink have made me the subject of constant bullying by colleagues who disagree with my views. They have called me a Nazi and a racist; I have learned to brush off comments about how I’m “writing about the Jews again.” Several colleagues perceived to be friendly with me were badgered by coworkers. My work and my character are openly demeaned on company-wide Slack channels where masthead editors regularly weigh in. There, some coworkers insist I need to be rooted out if this company is to be a truly “inclusive” one, while others post ax emojis next to my name. Still other New York Times employees publicly smear me as a liar and a bigot on Twitter with no fear that harassing me will be met with appropriate action. They never are.
There are terms for all of this: unlawful discrimination, hostile work environment, and constructive discharge. I’m no legal expert. But I know that this is wrong.”
De culturele revolutie gebeurt hier en nu – en binnenkort in uw bedrijf. Tenzij u in de media of academie werkt, dan heeft u er nu al mee te maken.
