Als raadslid krijg je regelmatig rare rapporten onder ogen. Van het rapport “Extreemrechts & extreemlinks in de gemeenten Schiedam, Rotterdam, Vlaardingen & Maassluis” viel ik echter zo wat van mijn zetel. Het rapport van onderzoeksbureau Optiki Gonia (nooit van gehoord en via Google niet vindbaar) zegt de opleving van extreemrechts en extreemlinks in de regio in kaart te brengen. Een betere titel was geweest: ‘Onderzoek naar extreemrechts, maar voor de vorm en omdat we inclusief zijn, doen we er ook een klein beetje extreemlinks bij’.
Op donderdagmiddag 17 september zou dit rapport in de raadscommissie Veiligheid en Bestuur worden besproken. Helaas had burgemeester Aboutaleb geen zin in deze vergadering en stuurde hij de raad naar huis. Niemand, behalve ik, protesteerde tegen deze plotselinge afgelasting. Omdat ik niet wil dat dit flutrapport een eigen leven gaat leiden, heb ik de vragen die ik voor Aboutaleb had, onmiddellijk als schriftelijke vragen gesteld.
De opleving van rechtspopulisme in Nederland wordt in dit rapport direct gekoppeld aan de opleving van rechtsextremisme terwijl dat twee verschillende dingen zijn. Tegelijkertijd wordt de opleving van linkspopulisme niet direct gekoppeld aan de opleving van extreemlinks.
De focus op extreemrechts in dit rapport wordt beargumenteerd met: “Tijdens het onderzoek zijn vooral signalen vanuit extreemrechtse hoek naar voren gekomen”. Welke signalen dat precies zijn en waar ze vandaan komen wordt niet vermeld. De organisaties die beschreven worden zijn vooral klein, de meeste organisaties bestaan uit niet meer dan twintig personen. Hun activiteiten vinden vooral online plaats en zijn geweldloos.
Mijn partij, de PVV, wordt herhaaldelijk genoemd in dit rapport, terwijl er geen banden zijn met extreemrechtse organisaties.
Niet genoemd worden partijen als GroenLinks (banden met RARA, Antifa, Greenpeace, Bont voor Dieren, Urgenda en Milieudefensie), SP (Antifa en Stichting Vluchteling), PvdA (Antifa, Greenpeace, Stichting Vluchteling en Amnesty International) en PvdD (Wakker Dier, Animal Liberation Front, Urgenda, Milieu Defensie en Bont voor Dieren).
Zijn de links activistische bewegingen in Nederland zo gemeengoed geworden dat ze niet meer als activistisch worden gezien, zien we ze überhaupt nog als links? Advertenties van Greenpeace, Stichting Vluchteling of Amnesty International, geen enkel vooraanstaand dag- of weekblad weigert ze. Terwijl het toch organisaties zijn met een fikse linkse politiek activistische agenda. Bovendien worden veel van deze organisaties ook nog eens door de staat gesubsidieerd.
Ook moslimpartijen als Nida dat onlangs vooraanstaand KOZP- activist Elvin Richters hier in Rotterdam als burgerlid installeerde, of DENK dat vermeende banden met de Grijze Wolven heeft, blijven buiten beschouwing. Dat deze partijen de vertegenwoordiging zijn van het grote gevaar, het gevaar dat zorgt voor polarisering, wordt genegeerd.
Daarnaast koppelt het rapport maatschappelijke onvrede direct aan mijn partij, alsof zo’n koppeling met andere partijen niet te maken valt. Politieke partijen verwoorden toch altijd één of andere vorm van ontevredenheid, maatschappelijk of niet. Je zit in de politiek om verandering te bewerkstelligen, met andere woorden, je bent ontevreden over een aantal zaken.
Terwijl de organisaties op de rechterflank vooral klein zijn en hun activiteiten zich voornamelijk online afspelen, enkele loners daargelaten, maakt het linksactivisme deel uit van ons dagelijks leven. Naast kleine obscure organisaties zijn er tal van grote, algemeen geaccepteerde en vaak gesubsidieerde organisaties die de linkse agenda pushen. Door Urgenda zitten wij nu bijvoorbeeld met allerhande onzin en belemmerende, ontwrichtende klimaatregelingen opgescheept.
Dat het linksactivisme geen tegenstand duldt en geweld niet uit de weg gaat werd na de dood van de drugsverslaafde crimineel George Floyd, weer pijnlijk zichtbaar. Militair georganiseerde en rijkelijk gefinancierde organisaties als Antifa en BLM veranderden verschillende Amerikaanse binnensteden in oorlogszones. Daarbij vielen zelfs doden. Ook Europa bleef, met rokende puinhopen in Berlijn, Brussel en Parijs, helaas niet buiten schot. Hier in Rotterdam werden na de BLM-demonstratie van 3 juni de standbeelden van Pim Fortuyn en Piet Heijn besmeurd en bedreigd met volledige vernieling. Ook de gevel van kunstinstelling Witte de With werd door BLM-tuig onderhanden genomen.
Volgens het rapport loert het gevaar echter toch duidelijk vanaf de rechterkant. Geen gekke conclusie in een land waar je als ex-RARA-terrorist met gemak wethouder of Kamerlid kunt worden. Ben je echter openlijk fan van kinderheld Zwarte Piet, dan ben je een gevaar, krijg je het label extreemrechts opgeplakt en sta je voorgoed op de ‘zwarte lijst’.
