‘We hebben al zoveel verkwanseld, moet dit dan ook nog opgeofferd worden op het altaar van de multiculturele samenleving?’, zegt Ds. Arie Huijser tijdens een van zijn bevlogen preken in de Gereformeerde Gemeente. De dominee is het er niet mee eens dat de coronaregels ook gelden voor kerkgemeenschappen. Hij schetst de veelgehoorde vergelijking die mensen maken om hun onvrede te uiten:
‘Waarom mogen we niet op het voetbalveld onze kinderen toeroepen, en waarom mogen ze in de kerk in Staphorst driemaal per zondag met zeshonderd man samenkomen? U voelt de druk.’
De voorganger verzekert de gemeente dat deze stelling de komende week ‘het nieuws zal gaan bepalen.’ Hij vindt dat men geen oog heeft voor het feit dat de kerk in Staphorst normaal nóg veel meer mensen ontvangt:
‘Dat een kerkgebouw […] als Staphorst normaal gesproken 2.300 mensen bergen kan, en nu mondjesmaat 600 mensen een plaats geeft schijnt volledig buiten beeld te zijn. En weet u wat het pleidooi gaat worden – ik geef het u vast mee, dan bent u er op voorbereid – wij moeten solidair zijn met de wereld.’
Vragen of een gemeenschap solidair wil zijn is inderdaad drammerig en oneerlijk, zeker voor streng gelovige christenen, die toch al zo veel hebben verkwanseld. Bovendien past het solidair zijn met ‘de wereld’ niet bij de Gereformeerde Gemeente. Waarmee moeten we als christenen eigenlijk solidair zijn, vraagt Huijser zich hardop af, ‘met de voetbal, het stadion, met de kroeg, met theater?’ Volgens de dominee zou dat niet verantwoord zijn:
‘Laten we dan ons voegen en daarin het voorbeeld geven en zeggen: zij mogen het niet, wij doen het niet. Gemeente ik hoop dat u aanvoelt dat dat onverantwoord zou wezen. U zegt: misschien is het wel een getuigenis naar de wereld toe. Zou het? We hebben al zo veel verkwanseld als het om Gods inzettingen gaat. Moet dit dan ook nog opgeofferd worden op het altaar van de multiculturele samenleving?’
Waarschijnlijk heeft de predikant met dat laatste wel gelijk, want rekening houden met je naasten is inderdaad een offer op het altaar van de multiculturele samenleving. Daarnaast is dat drammerige vragen om solidariteit alleen maar symboolpolitiek omdat er praktisch geen gevaar komt kijken bij de massale kerkdiensten omdat christen immuun zijn voor virusinfecties:
‘Ik kan u verzekeren dat in een kerkgebouw waar normaal gesproken 2.300 mensen een plaats kunnen krijgen en er dan maar 600 zitten, dat het met die gezondheid wel heel aardig geregeld is. […] Er moet hier onderhand een wonder gebeuren wil d’r nog iemand besmet worden.
Hopelijk voor Ds. Huijser zal de voelbare druk komende week meevallen en hoeft men niet nog meer van de inzettingen Gods te verkwanselen door offers op het altaar van de multiculturele samenleving. Als u zelf de zalvende domineeswoorden van Huijser wilt horen kunt u hieronder op de video klikken. Hou rekening met heel onverwachte secondelange pauzes op zeer opmerkelijke plaatsen in een zin, u heeft geen verbindingsproblemen.
Refokerken gaan waarschijnlijk niet of nauwelijks afschalen.
Ds. Arie Huijser (@gergem) voelde gisteren bui al hangen #Staphorst. “Solidair zijn met wereld” is “onverantwoord”. “We hebben al zoveel verkwanseld.” En: “Er moet hier wonder gebeuren wil er nog iemand besmet worden.” pic.twitter.com/RWQwCdimLs— Daniël Gillissen (@danielgillissen) October 5, 2020
