“De meest linker groep was 7 procent groot. Dat zijn de activisten, de hoogopgeleide mensen die zichzelf woke vinden en voor sociale rechtvaardigheid strijden. Aardig detail: van de in totaal zeven verschillende groepen die we onderscheidden, waren deze twee uiterste groepen ook de twee meest witte [‘witte’ betekent blanke, red.].
In mijn wereld van media, Holywood en universiteiten heeft de groep die voor social justice ageert een enorme invloed, niet omdat ze zo overtuigend zijn, maar omdat mensen bang voor ze zijn. Dat leidt tot een cultuur die het open debat verstikt en een generatie jonge mensen opvoedt die bovenal niet gekwetst wil worden, ook al betekent die huiverigheid dat ze niet langer in aanraking komen met ideeën waarvan ze wat zouden kunnen leren.
Overal in het Westen zie je hetzelfde fenomeen, aangejaagd door sociale media. Mensen worden constant geconfronteerd met dingen die ze rázend maken, waardoor ze de andere partij nog meer gaan haten.
Er móet iets gedaan worden aan het functioneren van sociale media. We kunnen niet langer volhouden dat Facebook en Twitter hetzelfde zijn als een telefoonnetwerk waar de aanbieders niet verantwoordelijk zijn voor wat er gezegd wordt. Sociale media zijn geen kranten, maar er zal iets van redactie moeten plaatsvinden.”
Geinig interview in woke NRC met de Amerikaanse hoogleraar Ethisch leiderschap (sociale psychologie) Jonathan Haidt. De woke NRC-moralist van dienst probeert nog dapper tegen te sputteren als Haidt terecht wijst op het levensgevaarlijke woke gif dat voor steeds meer vernietiging zorgt, ook als woke zegt te reageren op zogenaamd ‘racisme’ (NRC: ‘Maar is racisme niet ook een reëel bestaand probleem?’). Gelukkig blijkt Haidt wél gewoon verder te kunnen kijken dan de zielig beperkte horizon van laffig NRC-moralisme en gaat hij ongestoord verder om volkomen terecht de immer blanke groep hoogopgeleide woke activisten te slopen met grasmaaier en vlammenwerper.
