Beste Gordon,
Feest in Eesterga gisteren!
De Telegraaf citeerde jou als volgt: “Ik heb overwogen om aangifte te doen tegen columnisten als Jan Roos en Jan Dijkgraaf. Maar weet je, ook zij moeten kunnen zeggen wat ze willen. Laten we eerlijk zijn: zelf ben ik ook weleens te ver gegaan.”
Er ging een zucht van verlichting en een gloed van dankbaarheid richting jou door het huis hier.
Ik heb namelijk door iets wat ik in mijn werk geflikt had al eens eerder drie dagen in een politiecel doorgebracht en twee jaar moeten wachten voor duidelijk werd dat dat níet tot een veroordeling leidde. En ik zeg je eerlijk: dat was, na het overlijden van mijn ouders, de meest traumatische ervaring in mijn leven tot nu toe.
Sterker nog: daarna maakte weinig werkgerelateerde shit mij de pis nog lauw.
Nu we toch in jouw interessegebied (poep en pies) beland zijn, wil ik je voor nóg iets bedanken.
Weet je nog dat jij mij rond de opening van de Olympische Winterspelen in Sotsji voor honderdduizenden mensen uitmaakte voor “Strontkar!”?
Ik had toen een stukje geschreven in het dagblad Spits waarin ik jou hekelde omdat je uit de school had geklapt over een gesprek dat premier Rutte had gehad met de Russische president Vladimir Putin. Je schreef: “Zojuist Mark Rutte aan de lijn gehad die mij belde vanuit Sotsji. Geëist is dat de anti homowet moet worden ingetrokken.”
Mij was altijd geleerd dat je op het gebied van mensenrechten meer bereikt met stille diplomatie dan met schreeuwerige krantenkoppen. Dus jouw provocatie aan het adres van Vladimir Putin zou alleen maar averechts werken, vond ik.
Wat ook is gebleken, want na jou kregen de Raad van Europa, de Amerikaanse president Obama, het Comité voor de rechten van het Kind van de Verenigde Naties, Human Rights Watch, Amnesty International, VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon en het Europese Hof voor de Rechten van de Mens bij Putin geen poot (sic) meer aan de grond en werden talloze Russen bestraft voor wat Putin ziet als ‘homo-propaganda’.
Dus ik had gewoon gelijk met mijn stukje.
En voor jouw “Strontkar!” in mijn richting zouden excuses dus eigenlijk op zijn plaats zijn. Je bent daarvoor van harte welkom in Eesterga, mits je bereid bent de anderhalve meter-regel te respecteren uiteraard.
Kom ik nu op mijn tweede bedankje.
Je noemde mij niet alleen “Strontkar!”, je hebt me ook gemotiveerd.
Want je schreef destijds: “Je durft wel achter je bureautje? Noem eens een wapenfeit van uw prestaties op buiten dit kansloze werk!”
En toen dacht ik: verdomd!
Krantenredacties geleid, hoofdredacteur geweest van de op één na grootste krant van Nederland, het leven van een op sterven na dood opinieweekblad gerekt door het jaarlijkse verlies terug te brengen van een miljoen naar nul euro, een dagelijkse column in een krant geschreven, het is allemaal eh… net niks.
Het wordt tijd voor een echt wapenfeit!
Gordons uithaal is precíes de stimulans die ik nodig heb!
Ik heb er even op moeten wachten, maar het is gelukt.
Net als jij in 2018 met je hagiografie bereikte ik de eerste plaats van de Bestseller 60.
Alleen had ik er geen boek vol (ik citeer nu je familie en talloze BN’ers) “leugens, verzinsels en verdraaiingen” en diverse rechtszaken voor nodig om voldoende publiciteit te genereren.
En waren wij wél zo slim om het in eigen beheer uit te geven, en niet via die inmiddels ‘in goed onderling overleg’ vertrokken engnek van Lebowski, Oscar van Gelderen.
Daarom moest ik ook best gniffelen toen ik las dat jij kritiek had op de keuze van de Meilandjes voor samenwerking met de Dijkgraafjes.
“Kon je echt niemand anders vinden dan die vreselijke Jan Dijkgraaf?”, beet je Martien toe.
Vooral die emoticon verraadde je ware aard.
Je bent het poep-, pies- en kotsstadium nog altijd niet ontgroeid.
Erger is: je gunt een ander het licht in de ogen blijkbaar niet.
Wat dat betreft ben ik als mens dan toch verder dan jij.
Want ik gun iedereen het dubbele van wat-ie mij gunt. Vriend én vijand.
Groet,
JanD
PS. Cadeautje! Om te oefenen voor als je richting Eesterga komt om je excuses aan te bieden.
Disclaimer: Het dagelijkse ‘Briefje van Jan’ kun je gratis lezen. Wil je doneren, dan kan dat via Ahmed of via mevrouw Dijkgraaf.
