Corona houdt Nederland nu een jaar in haar greep. Vanaf het begin heb ik mijn vraagtekens gezet bij de in mijn ogen irrationele benadering tegen dit virus. Toen de partijen aan het rechterkant van het spectrum zichzelf overtroefden qua strengheid van de maatregelen had ik al mijn zorgen dat de nevenschade van de lockdown wel eens groter zouden worden dan de schade die Rutte ermee wilde voorkomen.Inmiddels is duidelijk dat het beleid van Rutte meer gestoeld lijkt op peilingen dan op wetenschap. Waarbij hij zich handig verschuilt achter de virologen van het 100 procent risicomijdende OMT die inmiddels opgehemeld zijn tot TV sterren.
Kiezers win je, net als klanten, niet met een puur rationele benadering. Als ondernemer en marketeer zie ik dat dagelijks in de praktijk. De Rutte doctrine maakt ook duidelijk dat een groot deel van het electoraat zich niet al te inhoudelijk verdiept in de materie, en vrij onverschillig is over het ontbreken van transparantie. Ook het Coronabeleid hangt aan elkaar van irrationaliteit en een gebrek aan transparantie. Met de media als bondgenoot die slaafs de macht faciliteert. Al begint de laatste maanden iets aan tegenmacht op gang te komen, maar het is te weinig en te laat. Waar Nieuwsuur elke dag een lijsttrekker op de gril legt, verzaakt de staatsomroep om de effectiviteit en noodzaak van de mondkapjesplicht, lockdown, avondklok, en vaccinatiepaspoort kritisch te bevragen.
Nog een paar dagen en dan zal Rutte beginnen om zijn vierde kabinet in elkaar te draaien.De gevolgen van de lockdown zijn ondertussen verwoestend. Zowel op medisch vlak door het uitstellen van behandelingen, op mentaal vlak door toenemende vereenzaming onder met name de jeugd, ouderen en alleenstaanden, als op financieel vlak, waarbij met name het MKB ongenadig hard geraakt wordt. Gezondheid is meer dan de afwezigheid van ziekte of gebrek. Naast directe slachtoffers, onder andere door uitgestelde zorg, hebben we ook te maken met een stuwmeer van verloren levensjaren die de maatschappelijke ontwrichting ons nog gaat opleveren. Er is ook genoeg wetenschappelijk bewijs dat lockdowns niet werken. In Europa laat Zweden (met vergelijkbare populatieopbouw en urbanisatiegraad) in de praktijk zien dat het zonder lockdown qua oversterfte beter doet dan de meeste Europese landen. Ook in de VS zie je weinig verschil tussen staten met en zonder lockdown wat betreft het aantal besmettingen en slachtoffers. Generieke maatregelen leiden ook tot verschuivingen in ons gedrag, die juist een negatieve invloed kunnen hebben op het aantal besmettingen. Bijvoorbeeld jongeren die elkaar opzoeken in benauwde binnenruimtes, omdat het spelen van een competitiewedstrijd op een open veld verboden is.
Maar nog afgezien van de onnodige nevenschade qua gezondheid en economie zijn onze burgerlijke vrijheden ook disproportioneel ingeperkt. De lichamelijke integriteit wordt met de mondkapjesplicht, avondklok en de vaccinatiedrang disproportioneel geschonden. Bovendien zijn mondkapjesplicht en avondklok ook nog eens maatregelen die niet noodzakelijk zijn. Mondkapjes helpen niet of nauwelijks tegen de verspreiding van het virus. Hier is niet alleen wetenschappelijke consensus over, het is ook de mening van RIVM, OMT en onze ministers. De enige reden tot deze plicht is gedragsbeïnvloeding. Ook het effect van de avondklok is nooit aangetoond. De 10 procent minder bezoek per week waarmee geschermd wordt is in combinatie met het bezoekverbod. Hoe kan het proportioneel zijn om 17 miljoen mensen een avondklok op te leggen voor 200-300 IC bedden, op basis van vage verwachtingen en halve vermoedens over effectiviteit?
Vrijheid is niet vanzelfsprekend, waarom geven we onze grondrechten dan nu zo makkelijk weg terwijl niet eens duidelijk is of het überhaupt effect heeft? Een virus dat weliswaar voor de kwetsbare groep een reëel risico vormt, maar die met opschaling van de zorg en gerichte maatregelen ook in bescherming kan worden genomen.
De overheid moet weer een betrouwbare partner worden, die openheid van zaken geeft, en eerlijk is over de impact van de maatregelen en de maatschappelijke schade die de lockdown en andere generieke maatregelen veroorzaakt.
Transparantie over de effecten van de verschillende coronamaatregelen en over de manier waarop het kabinet deze afweegt tegen de nevenschade die deze maatregelen met zich meebrengen. In een democratische samenleving moeten modellen en gegevens, die gebruikt worden om vrijheden langdurig te beperken openbaar zijn.Het afwegingskader moet niet alleen transparant zijn, maar ook gebalanceerd. Jet Bussemaker verwoorde dat vorige week in de NRC als volgt: “Als we ons door angst voor het virus blijven laten leiden, blijft de hele samenleving op slot. We moeten weer leren dat risico’s bij het leven horen en daar verantwoord mee omgaan.” Ik spreek mij uit tegen de verspreiding het angstvirus, en hoop dat iedereen die de disproportionele maatregelen van onze Keizer ook afkeurt de moed heeft zich ook uit te spreken.
