“Toen zwart-op-wit stond dat Rutte de waarheid niet had gezegd, dacht ik: nu is het voorbij. Vooral toen Rutte zei dat hij het zich verkeerd had herinnerd, want zo’n uitspraak is nooit waar. Nooit! Maar Rutte overleefde het. Maar het grootst was mijn verwondering over het gebrek aan publieke verontwaardiging.
De Nederlandse media, schrijft u, zijn deel van het probleem. In een tweet verwijt u de pers zelfs ‘tandeloze buddyjournalistiek’ Waarom?
‘Ik lees dagbladen, met name de Volkskrant. Ook hier begon de verbazing in het begin van de pandemie. Na de televisietoespraak van Rutte dacht ik: moment, hoe zit het nou met die groepsimmuniteit? Maar in de Nederlandse media ging het lovend over zijn ‘presidentiële’ optreden. En toen hoorde ik ook nog hoofdredacteur Pieter Klok van de Volkskrant op de radio zeggen dat het niet ideaal is als er zoveel verschillende stemmen te horen zijn op een moment dat mensen zo bang zijn.’
Ik zie in de verslaggeving ook een trend veel normaal te vinden, het allemaal niet te groot te maken.’
Een premier die niet de waarheid spreekt, is niet normaal. Als daar geen noemenswaardige verontwaardiging over ontstaat, erodeert de politieke cultuur. Dan verliezen kiezers het vertrouwen.”
Gniffel. Een Duitse journalist die het wél snapt, en terecht het schandalige en chronisch laffe totaalgebrek aan kritische journalistiek in Nederland hekelt, sloopt in de Volkskrant Volkskrant-hoofdredacteur Pieter Klok (dat is die zak mild gesuikerde roomyoghurt).
En geeft en passant ook nog even geheel terecht het al even laffe, brave, weke, volledig van de overheid afhankelijke Nederlandse kaboutertjespubliek een harde trap unter das arsloch.
En gelijk heeft ‘ie want we weten allemaal: als er straks nieuwe verkiezingen komen stemt het domme volk gewoon wéér op de VVD. En er is helemaal niemand die dat erg vindt, terwijl VVD stemmen eigenlijk misdadig is. (Kent u een VVD-stemmer? Lach hem dan uit! Hard! Recht in dat leugenachtige smoelwerk!)
