Aangezien de aandacht van de wereld en de EU is gericht op andere grenzen en vele crises over de hele wereld, is het fragiele staakt-het-vuren dat een einde maakte aan de laatste agressie van Azerbeidzjan en Turkije tegen de 150.000 Armeniërs van Artsakh (Nagorno-Karabach) niet stabiel; een maand na de stopzetting van de vijandelijkheden lanceerde Azerbeidzjan nog een aanval waarin twee dorpen werden veroverd en als krijgsgevangenen 60 Armeense soldaten (bovenop 140 anderen) gevangen werden genomen. Er wordt geweigerd hen te repatriëren, ondanks de duidelijke regels van het internationaal humanitair recht, de eisen van de VN, de EU, de Raad van Europa, het Europese Hof voor de Rechten van de Mens en vele andere landen en organisaties.
De Azerbeidzjaanse dictator volgt de voetstappen van zijn Turkse mentor Erdogan en steekt zijn verdere agressieve plannen niet onder stoelen of banken: onlangs zei Ilham Aliyev letterlijk:
“De oprichting van de Zangezur-overloop loopt volledig parallel aan onze nationale, historische en toekomstige belangen. We implementeren de Zangezur-overloop, of Armenië dat nu wil of niet. Als ze wil, lossen we dit probleem gemakkelijker op, als ze dat niet wil, lossen we het met geweld op.”
Op zijn zachtst gezegd beschadigen zulke verklaringen de zeer kwetsbare regionale vrede en stabiliteit ernstig en onthullen ze de valse aard van recente Azerbeidzjaanse verklaringen over vrede en verzoening.
Het is opmerkelijk dat dergelijke dreigementen werden geuit in de aanloop naar de 106e herdenking van de Armeense genocide, dit jaar gekenmerkt door de Amerikaanse president Joe Biden’s erkenning van de genocide. Naar verwachting zal de Nederlandse regering hetzelfde doen, na bijna unanieme steun van de Nederlandse politieke gevestigde orde; alleen DENK was tegen.
Een andere duidelijke manifestatie van de ware bedoelingen van de Azerbeidzjaanse heerser is de recente opening van het zogenaamde ‘Militaire trofeeën park‘, dat werd bestempeld als macaber of genocide park met wassen beelden van lelijke stervende Armeniërs, met als doel Armeniërs te ontmenselijken en te presenteren als onmenselijk.
Precies een jaar geleden sloeg ik alarm en waarschuwde ik dat Aliyev een oorlog aan het plannen was om de aandacht af te leiden van de steeds groter wordende crisis in Azerbeidzjan en om zijn macht te consolideren. Dat doe ik nu weer.
De Amerikaanse verkiezingen en de vreselijke situatie met de pandemie afgelopen herfst werden door Azerbeidzjan en Turkije gebruikt om de agressie in september te starten, waarbij Syrische jihadisten en geavanceerde bewapening werden ingezet tegen burgers en ziekenhuizen. Nu zullen de spanningen over de hele wereld de twee dictators de mogelijkheid geven om een nieuwe oorlog te beginnen en een nieuwe ronde van ‘diepe zorgen’ en ‘spijt’ teweeg te brengen bij de landen en instellingen die over alle middelen en mogelijkheden beschikken om de oorlog tegen een democratisch land en een pluralistische samenleving te voorkomen.
Door twee moties aan te nemen over individuele sancties tegen president Aliyev, zijn familie en andere verantwoordelijken voor ontelbare oorlogsmisdaden, heeft de Nederlandse Tweede Kamer de wettelijke basis geschapen voor de regering om te beginnen met het op de lijst plaatsen van diezelfde personen onder het wereldwijde EU-sanctieregime voor mensenrechten. Het is nu aan de Nederlandse regering om op te treden en de nieuwe agressie tegen de democratische samenleving, die de Nederlanders in de afgelopen decennia hebben helpen opbouwen, te voorkomen.