Een stukje amusement voor de mensen in het land. Caroline van der Plas zat aan haar keukentafel en dacht: hoe kan ik op een opvallende manier mezelf in Den Haag introduceren? De keuze was snel gemaakt: als ze met een trekker het Plein op zou rijden zou dat vast wel bekijks trekken. En ja hoor, werkelijk alle Haagse journalisten trapten in het opzetje, fotografen verdrongen zich en Caroline was na Sylvana Simons meteen het bekendste nieuwe Tweede Kamerlid. Opzet geslaagd.
Caroline werkte voorheen in de communicatiebranche en dat merk je aan alles. Ze bedacht dat er een app-groep voor Tweede Kamerleden moet komen om lekken naar de media tegen te gaan. Toen minister De Jonge haar partij ‘triple B’ noemde, begon ze heftig te stampvoeten. Ze verspreidde onzin over landbouwgrond en bood er hoogstpersoonlijk excuses voor aan, met de mededeling dat ze natuurlijk niet op Donald Trump lijkt. Ook melkt ze het nieuwtje uit dat ze te dik is om naar het Songfestival te mogen, zodat ze nu twee kaartjes kan weggeven aan slachtoffers van de toeslagenaffaire.
Wat een ontzettend leuk mens is die Caroline, hoor je het brede publiek denken. Met haar kekke leren jack en haar bril in haar haar. Ze is lekker nuchter en praat in volzinnen die iedereen in het land kan begrijpen. Kom daar maar eens om bij de concurrentie. Mooi natuurlijk, herkenbare volksvertegenwoordigers, maar het zou langzaamaan wel nuttig zijn als journalisten en kiezers ook een stapje verder kijken.
Wat is precies de gedachte achter haar partij? We zien hier het succes van de Partij voor de Dieren. Marianne Thieme en Esther Ouwehand hebben de politieke agenda zeer succesvol weten te beïnvloeden. Nooit eerder ging het in de Tweede Kamer zo vaak over dieren. Toch is dat niet het enige effect van de PvdD: de partij inspireerde ook anderen om thematische clubjes op te richten om onderbelichte thema’s op de agenda te krijgen. Er deden deze verkiezingen meerdere mee: een partij voor de publieke sector, een voor jongeren, een voor ICT’ers, een voor het slavernijverleden en de Boer Burger Beweging.
De Partij voor de Dieren leverde niet alleen navolging, maar ook een groot misverstand op. De meeste thematische partijen zijn geen succes. Vrijwel alle pogingen om zo’n partij verkozen te krijgen mislukken en als ze verkozen worden vergeten ze in de regel hun missie. In tien jaar Kamerwerk bereikte 50Plus helemaal niets, zelfs niet een toename van de aandacht voor ouderen. Denk is een ander voorbeeld: de partij blaast hoog van de toren dat discriminatie en racisme hoger op de agenda moeten komen, maar je merkt daar nauwelijks iets van, laat staan dat er beleidsmatige resultaten worden geboekt.
De vraag is – tussen al het theater van Caroline door – of BBB een PvdD voor het platteland is, of meer een soort 50Plus of Denk. Aansprekende plattelandsthema’s zijn er in overvloed, maar valt er op die punten op het Binnenhof ook wat te bereiken? Laten we niet flauw doen dat BBB maar één zetel heeft: de PvdD had er lange tijd immers ook maar twee.
Het antwoord op deze vraag stemt desondanks niet vrolijk. De meest unieke thema’s van BBB zijn landbouw, voorzieningen en de energietransitie. BBB vindt de regels voor boeren te streng, klaagt over voorzieningen die op het platteland worden uitgekleed of helemaal weggesaneerd en bekritiseert dat men er tussen de boerenbedrijven vooral windmolens en zonneweides voor terugkrijgt, aangezien men die in de stad niet voor de deur wil hebben. Dan maar op het platteland.
Een hopeloze agenda. BBB moet het bij uitstek hebben van het feit dat de partij het hele platteland wil bedienen en niet alleen de boeren. Maar juist de standpunten die niet over boeren gaan hebben weinig zin. Het is vooral lokaal beleid dat voorzieningen wegsaneert en daar gaat de Tweede Kamer niet over. BBB doet volgend jaar niet mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Een veeg teken. Over de energietransitie is veel algemeens te zeggen, maar de Tweede Kamer gaat niet over de keuze tussen windturbines naast een woonwijk of een schuur met varkens. Op deze thema’s is de opbrengst van BBB dus eveneens op voorhand nul.
Zo blijven alleen de boerenthema’s over. Niet voldoende voor een breed aansprekende partij en bovendien een doublure van het CDA. Zou dat de reden zijn waarom we Caroline steeds weer met allerlei politiek theater in beeld zien komen?
