“Over het karakter van de islam in Nederland tast ik in het duister. Ik neem aan dat ‘de’ islam niet bestaat, maar discussie erover hoor ik ook niet. Vrouwen onderwerpen zich aan regels die me middeleeuws voorkomen, maar moslima’s lijken ze zelf te koesteren en feministen die het witte patriarchaat bestrijden, hebben er ook geen kritiek op. Het boek van Gül kwam daarom als een verrassing. Worden vrouwen in islamitische gemeenschappen dan toch onderdrukt?
Hoewel het NOS Journaal een bokaal uitreikt voor ‘diversiteit’, hoor je op televisie zelden iets over de religieuze fundamenten daarvan.
De hoogmis der diversiteit wordt eendrachtig opgedragen, maar wat zij betekent, weet niemand.”
Toch vraag ik het mij steeds weer af: hoeveel Volkskrant-redacteuren klagen elke week weer over de column van Danielle Hooghiemstra omdat die ‘echt niet kan’ en ‘niet past bij de missie van de Volkskrant’? Dat moeten er veel zijn. Heel veel. Nu maar hopen dat Hooghiemstra geen bezoek krijgt van Margriet Oostfront. Of zich moet verantwoorden bij Robert Vuijsje.
