Ooit was ik gestopt met Twitter. Helemaal stoppen kon natuurlijk niet omdat ik, in tegenstelling tot mensen die wél gewoon een vak hebben geleerd, een website moet runnen die deels afhankelijk is van social media om lezers binnen te harken. Maargoed, het ging er om niet langer een bestaande indentiteit, een virtueel alom aanwezig persoon te zijn op Twitter.
Daarna kwam Facebook. Heel anders dan Twitter, maar Facebook is ten langen leste ook maar gewoon twitterwijn in nieuwe algoritmezakken. Hoe graag je het ook anders wilt, als vanzelf kom je toch weer terecht in schreeuwende domheid, duizelingwekkende achterlijkheid en op z’n best middelmaat. Veel middelmaat. Heel veel middelmaat. Uiteindelijk gaat elk gezond mens kapot aan middelmaat. Daarom plegen jongeren ook steeds vaker zelfmoord, ze kunnen de dagelijkse blootstelling aan de door giftige algoritmes opgedrongen middelmaat niet meer aan. Terecht. Zelfmoord heet ook wel euthanasie.
Dus toen stopte ik met Facebook.
Om meteen maar een statement te maken heb ik ook gelijk mijn TPO.nl, die dus deels afhankelijk is van social media om lezers binnen te harken, van Facebook losgetrokken. Ik wil niets meer met Facebook te maken hebben, ook niet via TPO.nl. Dat kost me misschien wel meer dan 10% van het jaarlijkse aantal bezoekers maar dat heb ik er voor over, zoals ik het er ook voor over had geen Twitter meer te kunnen gebruiken als ultiem zelfmarketinginstrument. (‘Zelfmarketing’ is natuurlijk een eufemisme voor ‘handig narcistenpodium’, maar in deze posthedonistische laatkapitalistische tijden is alles wat ook maar een beetje op het minste flintertje, godverhoede, zelfkritiek zou kunnen gaan lijken gratis en eenvoudig in te ruilen voor een positief-creatief-verbindend-deugend-ondernemend werkwoord, want we zijn allemaal coach van onszelf en als we onze dromen willen bereiken dan gaan we er gewoon voor en staan we in onze kracht want ook jij mag er zijn mooi mens, joechei!)
Liever zou ik echt helemaal niks meer met Twitter te maken willen hebben. Maar als ik zo ga beginnen moet ik al snel concluderen dat het niets uitmaakt met welk online systeem ik ben verbonden want het is allemaal dezelfde shit. Je stapt misschien steeds in een andere hoop stront, maar het blijft een hoop stront. Youtube is exact hetzelfde algoritme waarvan je desnoods oneindige nachtmerries kunt weven. Google is dezelfde machtshongerige, uitknijpende, graaiende, alles en iedereen afknijpende roverhoofdman van een privacydievenbende als Facebook.
Al met al moet je concluderen dat online altijd uitkomt bij hetzelfde: een heel klein groepje extreem machtige mensen die samen meer geld hebben dan het BNP van een middelgroot land zonder dat iets van wat ze doen is gereguleerd of iemand er ook maar iets tegen kan doen en niemand vindt dat zorgwekkend of erg of zelfs maar moreel laakbaar.
Vroeger, lang geleden, waren het drugsbazen, de Escobars van de wereld, die zoveel macht en geld hadden, maar iedereen wist hoe fout ze waren en alles werd op alles gezet om hun macht te beteugelen. Nu hebben de CEO’s van Apple, Google en Facebook niet alleen meer geld dan Escobar ooit had kunnen verbergen in contanten, maar beslissen ze ook nog eens als enigen over de infrastructuur waarmee de huidige moderne maatschappij valt of staat. En kunnen ze vrijwel elke wereldbewoner persoonlijk een verjaardagskaart sturen. Of bij ze aanbellen. Met een bloemetje. Of een doodseskader. Of een aantal breedgeschouderde heren in trainingspak met pitbull.
En als ze willen kunnen ze met één druk op de knop alle eerstewereldlanden reduceren tot tweede- en derdewereldanden. Of gewoon tot de steentijd. Stekker eruit en al het geld op de beurzen verdampt, alle bedrijven zijn in een oogwenk foetsie, elke economie wordt gedesintegreerd als een rijstpapieren Japans woonhuis in de vuurbal van een atoombom.
Ik kan niet zonder online. Het leven is online.
Iedereen die beweert van niet heeft kennelijk niet door dat Jeff Bezos bepaalt welk boek een bestseller wordt en, belangrijker, welk boek moet worden gecensureerd. Zoals Google bepaalt welk nieuws en welk nieuwsmedium de belangrijkste zijn en dus het meest moeten worden aangeklikt. Zoals de steeds zorgwekkender achterlijke meningen op twitter bepalen wat het nieuws van de dag is. Omdat redacties van media steeds vaker rekening houden met wat achterlijke mensen willen zien, horen en lezen, omdat er nou eenmaal steeds meer achterlijke mensen bijkomen en de meerderheid nou eenmaal altijd over alles de baas is waardoor die meerderheid, hoe beslist zorgwekkend achterlijk ze ook is, steeds meer invloed krijgt over de inhoud van media.
Iedereen die beweert van niet heeft kennelijk niet door dat ook de ‘kwaliteitsmedia’ in handen zijn van machtige uitgevers die zoveel mogelijk macht en winst willen vergaren, wat prima gaat zolang je met de inhoud van je media maar rekening houdt met wat de verontrustend achterlijke meerderheid graag wil.
Iedereen die denkt dat in Nederland dat wel meevalt omdat ‘we’ nou eenmaal een ‘onafhankelijke publieke omroep’ hebben heeft kennelijk niet door dat het die publieke omroep al sinds jaar en dag ook uitsluitend te doen is om kijk- en luistercijfers. Dus beslist niet om kwalitatieve inhoud, want daarmee krijg je geen goede kijk- en luistercijfers omdat er geen meerderheid is die kwaliteit wil. Er is uitsluitend een verontrustend achterlijke, zeer middelmatige meerderheid die graag kijkt naar BN’ers in een spelshow, BN’ers en entertainmentdingen, BN’ers die dingen koken of dingen raden of Hollandse liedjes zingen of met knikkerbanen spelen of vertellen hoe hun dag was of ook iets vinden van dingen die experts vinden en verder, als het dan echt moet, graag zo veel mogelijk dingen horen en zien die niet al te kwetsend zijn en in elk geval hoop bieden dus liefst iets met veel huilende mensen die dingen hebben meegemaakt, maar er toch weer helemaal bovenop zijn gekomen. Een beetje de verbeelding en verpersoonlijking van het soort spreuken op bordjes die je bij de Xenos kunt kopen voor in keuken en huiskamer: ‘In dit huis wordt gelachen en geknuffeld en gaan we nooit met ruzie naar bed’. De reden dat er heel veel Xenos-fillialen zijn die allemaal heel veel van dit soort bordjes verkopen is dat er een grote meerderheid van mensen is die oprecht behoefte heeft aan dat soort dingen. Mensen op zoek naar ‘gezelligheid’. Daarom ook wordt een boek met als titel De meeste mensen deugen als vanzelf een bestseller. Het geeft hoop. Geen waarheid, hoop. Middelmaat is gebouwd op het fundament hoop. Gezelligheid is het cement om het fundament bij elkaar te houden.
Vroeger noemde je zoiets gerust nog hardop ‘kitsch’ en ‘smakeloos’, tegenwoordig heeft die smakeloze kitsch al het smaakvolle volkomen verpulverd. Er was ooit een tijd dat een tattoo iets was voor mannen die bij een motorclub zaten of in de gevangenis of 45 jaar zeeman waren geweest of seriemoordenaar. Tegenwoordig worden mensen met een tattoo geboren omdat er zoveel mensen zijn getatoeerd dat het genetisch is geworden. Vandaag de dag hebben zoveel mensen een tattoo dat leden van motorbendes en noeste zeevaarders en gevangenen en seriemoordenaars hun tattoos laten weglaseren om toch nog een beetje te kunnen opvallen. Gek genoeg was het de getaoeeerde daar ooit om te doen: opvallen. Inmiddels valt een getatoeerde al evenveel op als een lieveheersbeestje in een plas bloed.
Eigenlijk, vraag ik me opeens af, is ‘terug naar de steentijd’ ook weer niet zo’n heel gek idee. Nog even zo doorgaan met deze progressie der techniek en ‘de steentijd’ is al een heel stuk creatiever, origineler, spannender, authentieker, interessanter en vooral vrijer dan het huidige bestaan onder het juk van Big Tech en de allesbeslissende vuistjesmaaiende achterlijk-middelmatige Xenos-meerderheid.
Zouden Google en Apple en Facebook dat wel eens met elkaar bespreken? Dat ze hardop brainstormen hoe mooi de wereld eigenlijk wordt als ze gezamenlijk de stekker uit hun tech trekken en de mensheid overlaten aan het offline lot? Zouden ze daar wel eens wakker van liggen? Om het tenminste als gedachte-experiment uit te voeren? Het moet zwaar zijn die verantwoordelijkheid te dragen. Te weten dat je verantwoordelijk bent voor de verspreiding van middelmatige kitsch als staatswereldgodsdienst enerzijds en de hand van God voor het einde van alles te zijn anderszijds.
Op een ochtend wakker worden en die stekker er zonder verder nadenken uittrekken, het zou een daad van barmhartigheid zijn. Een uiting van kunst. Ware kunst. Het genadige einde van alles en iedereen als de meest pure vorm van expressie die de mensheid ooit heeft mogen aanschouwen. The Great Reset!
En God zag geeneens dat het goed was. God is al lang dood.
