In Amerika beginnen de voorverkiezingen voor de Congresverkiezingen die op 8 november gehouden worden. Op papier staan de Republikeinen er goed voor, en zouden ze zowel het Huis als de Senaat in handen kunnen krijgen.
Een mogelijk struikelblok is de verdeeldheid die de aanwezigheid van voormalig president Trump meet zich meebrengt. Sommige Republikeinen houden van hem, anderen walgen. Sommigen geloven dat hij de presidentsverkiezingen heeft gewonnen, anderen hopen hem nooit meer te hoeven zien.
De Republikeinse voorverkiezing in Ohio deze dinsdag, waar Trump zijn volle gewicht gooit achter een zekere J.D. Vance. Vance wedijvert met zes anderen om de rol als Republikeinse kandidaat voor de Senaat.
Jams David Vance is een 37-jaar oude veteraan en investeerder, geboren in het kleine stadje Middleton, Ohio. Na vier jaar bij de Mariniers te hebben gediend, en te zijn uitgezonden naar Iraq, studeerde hij politieke wetenschappen, rechten, en filosofie. Na een paar jaar als jurist te hebben gewerkt, ging Vance werken bij Mithril Capital Management, een investeringsfonds van Peter Thiel. Thiels rechtse gedachtegoed is regelmatig onderwerp van profielen in de media. Hij viel in 2016 op door zich als technologie ondernemer openlijk achter de Trump campagne te scharen.
De opwaartse sociale mobiliteit heeft volgens Vance het gevolg gehad dat hij zich meermaals als een vreemde heeft gevoeld in ”nettere” kringen dan het plattelands milieu waarin hij geboren was. Ook maakte hij zich steeds meer zorgen over de groeiende problemen die in veel rurale gemeenschappen spelen, zoals werkloosheid, verslaving aan pijnstillers, en uitzichtloosheid. In 2016 gaf hij een TED Talk over deze onderwerpen.
Maar dat was voordat Vance de politiek inging, en voordat hij Donald Trump omarmde. Die omarming was zeker niet vanzelfsprekend. In 2016 noemde Vance zichzelf nog een ”Never Trump guy”, en noemde hij Trump ”weerzinwekkend” en ”een idioot”. Vance heeft sindsdien een 180 graden draai gemaakt, en staat nu geheel achter een platform van economisch protectionisme en patriotisme.
In een tekstbericht aan een kennis ging Vance echter verder, en legde hij voor de opkomst van Trump bij de Republikeinse elite, die de blanke achterban niets teruggeeft voor hun steun.
”Ik ben niet verrast door Trumps opkomst, en ik denk dat de hele partij alleen zichzelf de schuld kan geven. We zijn, of we nou willen of niet, de partij van armere, lager opgeleide blanken, en ik zeg al heel lang dat we deze mensen iets moeten geven (en misschien in dat proces onze steun onder de zwarte arbeidersklasse vergroten), of een demagoog doet het. Op dat punt zijn we nu beland. Trump is de vrucht van de collectieve nalatigheid van onze partij. Ik ga heen en weer tussen het denken over Trump als een cynische klootzak als Nixon, die uiteindelijk niet zo slecht is (en misschien wel is wat we nodig hebben), of als Amerika’s Hitler. Hoe bemoedigend is dat?”
Inmiddels lijkt Vance te geloven dat Trump is wat de Republikeinse partij nodig heeft, al zou een cynicus kunnen zeggen dat hij enkel doet alsof uit eigenbelang. Vance heeft inmiddels de steun van Trump in zijn zak, en trad tijdens campagnebijeenkomsten op naast de voormalige president en zijn zoon.
Peilingen laten zien dat Vance inmiddels de koploper is voor de Republikeinse kandidatuur, hoewel met kleine marges. Als Vance, en andere kandidaten met de steun van Trump, daadwerkelijk verkozen worden, zal het betekenen dat de Republikeinse partijelite nog lang niet van nummer 45 af is.
