Nog een artikel over de internationale perikels van Turkije. Het onderwerp is namelijk zeer actueel.
Turkije weigert voorlopig in gesprek te gaan met Griekenland. Wat de Turkse president Erdogan betreft bestaat de Griekse premier niet meer, en hij heeft zijn kabinetsleden het bevel te geven niet meer met hun Griekse tegenhangers te praten. De maatregel lijkt sterk op het verbreken van diplomatieke banden, al wordt de Turkse ambassadeur nog niet teruggeroepen uit Athene. Van het formeel verbreken van relaties is dus nog geen sprake.
Griekenland en Turkije hebben langlopende onenigheden over de verdeling van de Egeïsche Zee. De landen zijn het nooit eens geworden over de eigendomsrechten op een aantal eilanden. De rechten om te vissen, vliegen, en militaire infrastructuur aan te leggen worden door de landen betwist. Turkije beschuldigt Griekenland nu van een aantal provocaties. Zo zou Griekenland wapens installeren op eilanden waar dat eigenlijk niet mag. Ook recente oefeningen van de Griekse luchtmacht schieten Ankara in het verkeerde keelgat.
Het conflict draait met name om de Dodekanesos, een eilandengroep die na de Tweede Wereldoorlog door Italië aan Griekenland werden overgedragen. De Griekse regering verdedigde onlangs het stationeren van troepen op eilanden die vlakbij Turkije liggen. Volgens Griekenland moet Turkije ophouden dreigende taal uit te slaan, en heeft Griekenland als soevereine staat het recht troepen binnen het eigen grondgebied te plaatsen. Turkije stelt dat de militarisering van de eilanden wordt verboden door verdragen uit 1923 en 1947, maar Griekenland weerspreekt dit. Athene beschuldigt de Turkse luchtmacht ook van het schenden van het Griekse luchtruim. Griekenland en Turkije zijn op papier NAVO-bondgenoten, en werden in 1952 tegelijk lid van de alliantie.
Dan is er nog de kwestie van olie- en gasboringen. Zo ruziën de landen ook om de fossiele reserves in de zee rond Cyprus. Dat eiland is sinds een Turkse invasie in 1974 verdeeld in een etnisch Turks noorden en een Grieks Zuiden. Turkije en Griekenland steunen elk een partij in dit conflict, hoewel Cyprus staatsrechtelijk een onafhankelijk land is. De Grieks-Cypriotische regering zet nu vaart achter de ontwikkeling van gasvoorraden onder de zeebodem, wat tot woede leidt bij de Turks-Cyprioten.
