Via.
Weet je waarom niemand in Nederland, de EU, rest van Europa, de wereld en hoogstwaarschijnlijk het hele fokking universum de main stream media wantrouwt, uitkotst, haat, uitlacht, zijn/haar/hen reet mee afveegt en nog liever ‘selluf onduzsoek’ doet op fuck you Facebook of Ik Narcissus Twitter? Omdat die main stream media elke dag, de hele dag, alleen nog maar totale bagger uitbraken. En waarom braken die main stream media de hele dag alleen nog maar totale bagger uit? Omdat al die main stream media in handen zijn van ofwel een Belgische superkapitalist ofwel een kongsi van Unilever en John de Mol en daar willen ze, net als die Belgische superkapitalisten dat willen, vooral winst maken met hun main stream media. Hoe, dat maakt niet uit. Hoe maak je winst, vooral online? Door de hele dag bagger en niets anders dan totale bagger uit te braken. In Nederland, de EU, rest van Europa, de wereld en het hele fokking universum wonen namelijk veel, heel erg veel mensen die gek zijn op bagger, hoe meer bagger hoe beter, het liefst lezen ze de hele dag bagger.
Alleen al in Nederland leest naar onze beslist niet onderbouwde schatting zo’n 80% van de groep mensen die überhaupt kán lezen (de groep analfabeten is voor één van de rijkste, best georganiseerde, hoogst ontwikkelde en meest welvarende landen ter wereld schokkend groot) het liefste de hele dag bagger. Pure, niets en niemand ontziende, intelligentie en verstand en elke vorm van smaak hatende bagger. Bagger, bagger, bagger, bagger, bagger. Over BN’ers natuurlijk, want BN’ers, daarvan worden baggerliefhebbende Hollandse kaboutertjes, die de hele dag op een baggerkantoortje een baggerbaantje werken en om 17:00 uur naar huis gaan om daar bagger te vreten zodat hun baggerkransslagaderen als baggerbiokippen en intensief gehouden baggervarkens worden vetgemest opdat een chirurg het er weer moet uitbaggeren, helemaal geil en nat van in hun baggerbroekjes als ze baggervoldaan na het bagger vreten op hun IKEA-baggerslaapbankjes naar baggerprogramma’s op de baggertelevisie kijken over de K.A.N.K.E.R die entertainment en BN’ers heet terwijl ze met hun vette worstenvingertjes aan hun slappe pik trekken of de vingertjes met twee, drie, vier, zes of acht tegelijk, hoppetee zo zijn ze dan ook wel weer, bij de door droogte ingeklonken hut van Samantha, en/of zichzelf naar binnen duwen en schreeuwend van vier seconden dagelijks genot klaarkomen terwijl op hun baggertelevee iemand die helemaal niets kan en niets heeft te zeggen en nog nooit is betrapt op ook maar een klein beetje originele gedachte aan het baggeren is over zichzelf, zichzelf en zijn/haar/hen baggerleven, terwijl ze worden bediend en geserveerd door een knipmessende mispel, een baggerlakei die ”’presentator”’ zegt te zijn maar de uitstraling heeft van een nog niet zo heel lang geleden opgegraven fossiel dat, nadat het per ongeluk in stukken werd gehakt door een amateur-archeoloog, weer in elkaar is gelijmd maar dan precies verkeerd om, die een hele uitzending lang, en die uitzendingen duren heel lang want er zijn altijd minstens vier BN’ers in de studio aanwezig die aan bod moeten komen omdat anders de twee presentatoren inclusief de zes gebalsemde lijken in de studio en de zeventien comapatiënten thuis op hun baggerbank zich gaan vervelen en wegzappen, geen enkele kritische vraag weet te stellen maar uitsluitend de handjes in eigen broek steekt om daar eens lekker te gaan baggeren teneinde samen met de BN’er aan tafel, een gelikt grijnzende tumor als een bermbom met een smiley, tot een orgasme te komen bij het gezamenlijke besef dat ze zo vreselijk deugen en zo vreselijk veel betekenen voor al die baggeraars thuis op hun baggerbankje die met hun baggerhandjes in hun baggerbroekjes zitten te baggeren op het opzwepende ritme van het deugen der BN’ers en de oorverdovende stilte van entertainment genietend pretpark Nederland.
En je dan maar afvragen waarom het toch zo slecht gaat met het land, waarom de jongeren massaal burnouten, uit het leven stappen, veranderen in drammende snowflakes die om het minste of geringste gaan janken alsof het allemaal wijven zijn en niets meer kunnen, niets meer snappen, niets meer leren, niets meer ontwikkelen maar wel denken dat drammend en kirrend met de vuistjes maaien op twitter omdat een hoogbejaarde op televisie bij een programma waar ze zelf nooit naar kijken iets heeft gezegd waarvan anderen vinden dat het kwetsend moet zijn en de hoogbejaarde dus moet worden gecanceld zoals een analfabete moslim vindt dat een Deense ambassade in de fik moet omdat een cartoonist een cartoon heeft geplaatst die hij niet begrijpt in een krant die hij niet leest maar waarvan anderen vinden dat het kwetsend moet zijn, ook écht iets te maken heeft met gekkigheden als ‘bijdragen aan een betere samenleving’.
En je dan maar afvragen hoe het komt dat niemand nog vertrouwen heeft in media, dat niemand nog vertrouwen heeft in wetenschap, dat niemand nog vertrouwen heeft in de politiek, dat er geen écht goede schrijvers meer zijn (leefde Joost Zwagerman nog maar, leefde Jeroen Brouwers nog maar, leefde Hafid Bouazza nog maar, hoe gaat het eigenlijk met kookboekenschrijver Ronald Giphart?), dat de cabaretiers worden gecanceld en bedreigd en fysiek belaagd omdat ze godverdomme alleen maar grappen maken wat toevallig ook nog eens precies is waarvoor ze worden betaald, dat er al tijden lang geen normale kunst meer is geproduceerd door écht goede kunstenaars omdat ‘kunst’ alleen nog maar zo mag heten als het is gemaakt door een biculturele nonbinaire intersectionalistische snol, een panseksuele alleenstaande cycloop uit Zuid-Zambia op krukken in een bij elkaar gecrowdfunde rolstoel die met je moeder neuken ‘performance art‘ noemt met als dieper liggende filosofische boodschap ‘hoe verslaan we het fascisme van Wilders’, dat niemand nog de gemeenteraad in wil omdat openbaar bestuur in Nederland heden ten dage al net zo veilig is als rechter zijn in Italië in de jaren negentig van de vorige eeuw, dat advocaten en journalisten in broad daylight op drukke straten en uitgaangspleinen worden omgelegd met volautomatische aanvalswapens terwijl die advocaten en journalisten zich niet kunnen verdedigen omdat volautomatische wapens verboden zijn, zeggen ze, de zwaar gesubsidieerde ‘theaters’ en ‘culturele instellingen’ leeg blijven ook na corona omdat subsidietalent wellicht leuk is als voorganger in de middelmatige kerk maar je ook in middelmaat en geestelijke arren moede toch een keer moet ophouden met sjorren aan het dooie peerd, en ‘jongeren’ massaal niet meer willen lezen, tenzij het als ‘fan fiction’ onder vaccuum gezogen cellofaan verpakt op gefilterd Instagram staat en als ze wel lezen alleen nog maar Engelstalig lezen omdat je in de Nederlandstalige literatuur als ‘jongere’ uitsluitend kunt kiezen uit iets zwakzinnig deugends van een onleesbaar fossiel met een subsidiebeurs of iets van een transgendertype dat uitsluitend gekleed gaat in dat wat de Zak van Max heeft te bieden want er zo uitzien dat echt helemaal niemand ooit met je wil neuken is ook een vorm van ‘protest’ tegen het ‘toxische patriarchaat’ en benadrukt zo mooi je non-binaire strijd tussen je zeventien voornamen waarvan er zes vrouw zijn en vijf man want echt goed in rekenen ben je ook niet echt, dat alleen nog maar boeken over het totaal niet uitgewoonde maar zeer originele en beslist nooit narcistische onderwerp coming of age, coming of age, coming of age, coming of age en coming of age of, maar nu wordt het heel erg Rob Wijnberg, coming of age over je clitoris, dat je je ‘Zwaantje’ noemt met daardoorheen lekker veel geklaag en gedram over dat je slecht slaapt (schuld van anderen), je de pil eigenlijk ook maar patriarchaal vindt (schuld van anderen) en natuurlijk dat de meeste mensen deugen, mits ze wel een grote dildo bezitten die ook zo’n guitig tweede handje aan de zijkant heeft waarmee je ook goed de rimranden kunt masseren (schuld van taboes waar we het echt eens over moeten hebben in een leuke duocolumn in een of andere wijvenglossy) weet te produceren.
Noem ons gerust de reïncarnatie van Anil *hips* Ramdas, maar als je alleen nog maar bagger weet te produceren, zodat mensen baggervet worden en denken dat er alleen nog maar bagger bestaat en steeds meer bagger krijgen voorgeschoteld zodat ze na het bagger consumeren nog meer bagger gaan consumeren waardoor er nog meer bagger wordt geproduceerd waardoor de baggervette baggeraars nog meer bagger vreten en nog meer bagger lezen en nog meer op bagger klikken en nog meer bagger baggeren in hun baggere baggerleven met hun bullshit jobs en hun bagger social media waar de bagger versterkt door bagger algoritmes als het pure kwaad over ze uit wordt gebaggerd en het kwade al lang niet meer slechts banaal is maar institutioneel als racisme bij de Belastingdienst en de politie, dan moet je niet verwachten dat er verder nog iets van die mensen terechtkomt en ze blijvend een innovatief en productief en artistiek en creatief en vernuftig en doordacht en logisch en rationeel en industrieel en gepassioneerd en vruchtbaar en tevreden en gelukkig land mee helpen opbouwen, want waarom zou je bij een land betrokken willen zijn waarvan je op voorhand toch al weet dat het oneindig bagger geeft waarmee je je oneindige baggerhonger kunt stillen en je het baggerleven van de baggerwieg tot aan het baggergraf zonder al te veel onzekerheidjes en risico’s en onveiligheidjes kunt uitzitten terwijl je weinig meer hoeft te doen dan 32 uur per week werken met een baan die niet al te veel inhoudt, zeker niet voor iemand die een topstudie als genderwetenschappen, vergelijkende literatuurwetenschappen of vrijetijdskunde (een cursus op hbo-niveau, op universitair niveau heet die cursus ‘bestuurskunde’) heeft gedaan (en als je dan vrouw bent (iemand met een baarmoeder, geboren met met een kut, iemand die meer oestrogeen aanmaakt dan testosteron, een mens dat instinctief van roze houdt) je ook nog eens alleen maar part-time hoeft te werken, gek genoeg tussen het onophoudelijk klagen door over een waan die ‘loonkloof’ heet en natuurlijk over ‘glazen plafonds’ en ongelijkheid maar oh wee als we op televisie moeten komen vertellen hoe erg het is dat er zoveel ongelijkheid is want dan is het na tien uur jurkjes passen en in de spiegel naar de zee schreeuwen toch weer onzekerheid want op twitter bestaan drie mensen die daar misschien wat van vinden en dat is kwetsend dus vanzelfsprekend seksistisch, ja hallo, ga dan goddomme ook gewoon koken als je die vooroordelen toch elke keer weer waarmaakt of wordt lekker kapster of cassiere of hoer)?
De baggeroverheid, bestuurd door technocraten en kleptocraten, cynische leiders van ledenpartijen die, na het onophoudelijk afgeven op politieke partijen zonder leden die niet democratisch zouden zijn ironieloos lachend als een breedbekkikker na een val in een vat met fentanyl de door 51% van de leden ingediende motie voor hun ogen verscheuren, geeft bagger aan de baggerconsumerende obese baggerburger die neemt en neemt en neemt en weet: ik hoef alleen maar te nemen en niets te geven en als ik maar niet te lang in de rij hoef te staan op Schiphol voor mijn strandvakantie en de bagger zich onophoudelijk via alle kanalen 24/7 blijft aandienen, ook tijdens de vakantie want het liefdesleven van Andre Hazes jr. kun je niet zomaar missen, hoor je mij niet klagen en stem ik straks gewoon wéér VVD, al verscheuren ze al mijn Staatsloten, want er is gelukkig altijd nog bagger te over, baggerbaggerbaggerbagger en bagger verdooft écht elke pijn want bagger komt tenminste écht goed onder de rand.
Dus, Katja Schuurmans (74), uitgerangeerde proleet, gevallen muze van de patjepeërsbaggerliga, ‘t kirrende thee-ei als erwt verstopt onder de gooise matras, zeg eens wat ”’interessants”’ waar alle (ALLE!) baggerproducerende main stream media en bagger consumerende klaagkabouters vanachter hun ergonomische door de officemanager uitgedeelde bureautjes in de lawaaiige kantoortuintjes op hun Dell-computertjes ook iets mee kunnen, opdat alle baggervretende pygmeeën tevreden blijven, hun aderen dichtgeslibd, hun asem diabetszoet, hun hersenen afgestorven, hun ziel reeds verkocht aan Veiligheid & Zekerheid B.V., hun worstenvingertjes met drumstokuiteinden immer glanzend van het vet trommelend op hun toetsenbordjes, hun kleding uniform grijs en vormloos en seksloos en groezelig en onbestemd en interseksueel en Zara en H en M en C en A, hun haren ongekamd en hun gezichten bebrild en besnord op spekzolenschoenen staand brood etend uit een plastic bakje en automatenkoffie drinkend zonder morren want duurzaam geproduceerd in papieren bekertje, op weg naar klokke vijf en weer op huus aan waar de bagger reeds staat te dampen tegen het dubbele vinexglas en het pijpje pils alvast weent en de bagger van NPO en RTL en John de Mol ze al baggerend op hun baggerbank de baggeravond doorsleept opdat ze na zoet dromend van brede rivieren vol bagger die, ondersteboven, door oneindig laagland stromen op hun in hoogte verstelbare baggerbed met baggermatras de volgende baggermorgen gezond weer kunnen opstaan om zich in hun baggerbestelbusje te voegen bij het onafgebroken lint van blinkend chroom en knipperende lichten en zware metalen uitstotende baggermassa in files waaraan nooit meer een einde zal komen, zonder vluchtstrook, maar met Mattie en Wietze op de radio die hun bagger uitbraken en er zelf al lang geleden overtuigd van zijn geraakt dat de bagger die ze uitbraken kwaliteit en talent en creativiteit betekent en heus geen geslaagd marketingproduct van een geslaagde marketing- en salesafdeling waar ze er wederom in zijn geslaagd om de bagger te verkopen als gouden drol uit het achtereinde van de posthedonistsiche waanzin, waarna ze zich weer kunnen melden bij hun baggerwerk, als een druppel bagger op een gloeiende plaat bomvol bagger, waar niemand weet wat ze doen, waarom ze het doen, hoe vaak ze het doen, voor wie ze het doen of wanneer ze het doen, anders dan voor de managers, de vele, vele, vele, vele, vele, vele, vele, vele, vele, managers, managers, managers, managers, getrapt en geschaald van junior via midden tot senior en niemand weet wat ze precies managen en waarom ze dat precies managen en wanneer of hoe vaak of voor wie, anders dan dat alle baggeraars gewoon weer elke dag verlangen naar nog meer bagger om de pijn van het bestaan te verdoven, om te vergeten wie ze ook alweer zijn en waarom ze eigenlijk zijn en voor wie of wat ze eigenlijk zouden kunnen zijn.
De baggermachine baggert en wordt bediend door baggeraars, is gebouwd door baggerbouwers en produceert bagger die weer wordt geconsumeerd door dezelfde baggeraars en baggerbouwers die bagger produceren om het daarna weer te kunnen consumeren, baggerdag in baggerdag uit, 24 uur per baggerdag, opgefokt door baggeralgoritmes die het hele begrip bagger in een paar jaar tijd naar exotische hoogtes hebben weten te stuwen, onmetelijk hoog, tot voorbij de smog in de ether, immer bezwangerd van bagger, gekrakeel over bagger, een pandemonium van baggeriaanse zinloosheid, tot aan de rusteloze fundamenten van het Pantheon waar slechts enkelen, niet meer dan een Hoornvanafrikaans kinderhandje vol, alle macht en al het geld en heel Nederland, de EU, de rest van Europa en de hele fokking wereld met het fokking universum erbij bezitten en onderling verdelen en door niets of niemand worden tegengehouden omdat iedereen en z’n moeder, Tering Jantje was haar naam, volledig hersengerot en verdoofd, verslaafd aan de bagger alles wat de goden in het Pantheon als oekazes en bliksemschichten naar gene zijde op Aarde, het hiervoormaals, zenden toch wel voor zoete koek slikken, als Gods woord in een ouderling, als klaterende pis in de mond van Patricia Paay, als de inventaris van Jamin in de maag van Jan Roos, als Jezus zelf gestrekt anaal in Rutger Bregman, als bruin roestig populisme in een briefje van Jan Dijkgraaf, als voetbal in tweets van Wierd Duk, als dwaas slachtofferschap in de Volkskrant, als opgedrongen diversiteit in de NPO-top en tussen het liken en retweeten en sharen en complotten en nepnieuws verpakken als ‘alternatieve feiten’ en ‘compleetdenken’ en cancelen en drammen en eisen, eisen, eisen, eisen, eisen, eisen, eisen, eisen, nemen, nemen, nemen, nemen, nemen en nemen zonder ook maar iets te geven door rustig maar zacht zonder angst en zonder pijn wacht op de onvermijdelijke kanker en de palliatieve droom van zalig zacht naar aan alles een einde.
Einde.
