Een week na het ‘Ik ben Sophie Hermans’-optreden heeft iedere grappenmaker en columnist wel zo’n beetje zijn plasje gedaan over deze inhoudsloze poging tot profilering. En zijn we allemaal wel behoorlijk uitgelachen over een VVD-fractieleider die zich blijkbaar stompzinnige statements laat influisteren door talentloze spindoctors. Hoogste tijd dat we het eens gaan hebben over de werkelijke ‘betekenis’ dat mevrouw Hermans momenteel de VVD-fractie leidt en zij, ik zeg het voorzichtig, model lijkt te staan voor een nieuw type politicus dat niet eens meer de schijn ophoudt verstand te hebben van de inhoud. Sophie Hermans mag dan wel honderd keer zeggen dat ze voor de ‘inhoud’ gaat en ‘keihard wil werken voor Nederland’, maar bij dit type politicus moet je bij nadere duiding van wat ze zeggen eerder aan het tegendeel denken dan aan wat ze op knullige wijze willen overbrengen. (Bij Sophie is het begrip ‘inhoud’ zo flexibel, dat je elke dag zou moeten controleren of ze er in haar koffertje of tas nog wat van in heeft zitten.)
Sophie Hermans is na Rob Jetten en Jan Paternotte de zoveelste kanjer onder de robotpolitici (die je in allerlei gradaties in Den Haag hebt rondlopen). Alvorens in te gaan hakken op hun loopbanen, stellingnames en politieke stijl hecht ik eraan te constateren dat er, kennelijk, behoefte bestaat aan deze politici die, gespeend van inhoud, alleen nog doorgeefluiken zijn van door planbureaus gepresenteerde rapporten. Robotpolitici leveren hun mening maar al te graag in (of zelfs dát niet, omdat ze geen mening hebben) voor wat er aan problemen en prioriteiten in overheidsrapporten aan hen medegedeeld wordt. Hun voornaamste taak is de wiskundigen, economen, bestuurskundigen en klimaatwetenschappers achter de elektronische deuren van de instituties te vriend te houden, desnoods ten koste van woede onder de bevolking. Jetten papegaait de hele dag wat hij door ‘deskundigen’ over energie heeft bijgeleerd en aangezien het papegaaien tot de kerncompetenties van de robot hoort, kun je dat aan het keurige gecoiffeerde robotje Jetten wel overlaten.
Het enge – of voor de kiezers wellicht geruststellende – is dat je nú al weet dat Sophie Hermans in een eindeloze reeks interviews zal herhalen dat ze ‘oplossingen’ wil aandragen, mee wil helpen aan ‘de transitie van Nederland’ en haar ziel en zaligheid zal geven voor ‘het groener maken van onze economie’. Het zijn andere woorden voor: ‘laat me met rust, ik heb een drukke agenda en ik wil doorgroeien naar een positie waar ik kan bijdragen aan nog belangrijker oplossingen’. Om nog meer robot-politici á la Hermans op cruciale plekken te krijgen zou het handig zijn als de kiezer binnenkort ook geen mening meer heeft. En inderdaad. Onder de term ‘bestrijding van nepnieuws’ is het tegengaan van meningen al een eindje op streek.
Reken dus niet op een snelle aftocht van Sophie Hermans, robot-van-de-toekomst.
Lees ook van Hans van Willigenburg:
