Zondag zijn in Italië de stembussen geopend voor een verkiezing die naar verwachting de meest rechtse regering van het land sinds de Tweede Wereldoorlog zal opleveren.
Het stemmen begon om 06.00 uur en zal doorgaan tot 23.00 uur, wanneer de exit polls worden gepubliceerd.
Door de complexe berekeningen die een hybride kieswet vereist, kan het echter nog uren duren voordat de precieze zeteltelling bekend is.
Een rechtse alliantie onder leiding van Giorgia Meloni’s partij Broeders van Italië leek op weg naar een duidelijke overwinning toen de laatste opiniepeilingen twee weken geleden werden gepubliceerd.
Maar omdat er in de twee weken voor de verkiezingen een polls black-out geldt, is er nog ruimte voor een verrassing.
Er wordt gespeculeerd dat de steun voor de linkse Vijfsterrenbeweging, de grootste partij in 2018, de afgelopen dagen is toegenomen.
Een late stijging van Vijfsterren kan de kansen van de rechtse alliantie op een meerderheid in de Senaat of het Hogerhuis in gevaar brengen en de vorming van een regering bemoeilijken.
Zelfs bij een duidelijke uitslag zal de volgende regering waarschijnlijk niet voor eind oktober aantreden, omdat het nieuwe parlement pas op 13 oktober bijeenkomt.
Meloni zou de voor de hand liggende kandidaat voor het premierschap zijn als leider van een alliantie met de Lega van Matteo Salvini en Forza Italia van Silvio Berlusconi.
Dat zou een opmerkelijke opkomst betekenen voor Meloni, een 45-jarige Romein wiens partij bij de laatste nationale verkiezingen van 2018 slechts 4% van de stemmen won.
De eerste nationale herfstverkiezingen in Italië werden uitgelokt door de partijstrijd die in juli de brede nationale eenheidsregering van premier Mario Draghi ten val bracht.
Italië heeft een geschiedenis van politieke instabiliteit en de volgende premier zal de 68e regering van het land sinds 1946 leiden en voor een groot aantal uitdagingen komen te staan, met name de stijgende energiekosten.
De uitslag van de stemming zal ook in Europese hoofdsteden en op de financiële markten met spanning worden gevolgd.
De leiders van de Europese Unie, die de eenheid willen bewaren na de inval van Rusland in Oekraïne, vrezen dat Italië een onvoorspelbaardere partner zal zijn dan onder het voormalige hoofd van de Europese Centrale Bank, Draghi.
Voor de markten zijn er de voortdurende zorgen over het vermogen van Italië om een schuldenlast te beheren die ongeveer 150% van het bruto binnenlands product bedraagt.
Meloni bagatelliseert de postfascistische wortels van haar partij en schildert haar af als een mainstream conservatieve groepering. Ze heeft beloofd het westerse beleid inzake Oekraïne te steunen en geen onnodige risico’s te nemen met een economie die hard is getroffen door de stijgende prijzen.
Italië profiteert ook van 192 miljard euro aan EU-herstelmiddelen na de crisis, wat een krachtige stimulans is om zich aan de overeengekomen hervormingsplannen te houden.
Er zijn echter tekenen van verdeeldheid tussen Meloni en haar bondgenoten over het buitenlands beleid.
Lega-leider Salvini heeft kritiek op de gevolgen van de hogere energieprijzen voor de Italianen en wijt die deels aan de terugslag van de westerse sancties tegen Rusland. Berlusconi wekte laat in de campagne verontwaardiging op toen hij de Russische president Vladimir Poetin leek te verdedigen.
