Met opsommingen kan je de lezer verleiden; ze zijn vaak een goede manier om een artikel mee te beginnen. Ok. Hier gaan we: Pink Floyd, Deep Purple, The Police, Blondie, Dire Straits, Motörhead, Artic Monkeys, David Bowie, Prince, Nirvana, Red Hot Chili Peppers, U2, Pearl Jam, Metallica, Rolling Stones, Coldplay en Lady Gaga. De gemene deler in dit rijtje? Stuk voor stuk speelden deze iconen uit de geschiedenis van de popmuziek Paradiso plat. En daarom is het niet meer dan terecht dat er nu eindelijk een documentaire is gemaakt over de bekendste speelzaal van ons land.
Dé poptempel
Al meer dan veertig jaar is Paradiso de enige onbetwiste poptempel van ons land. Veel podia zijn vaak een korte tijd ‘in’ en vieren hoogtijdagen omdat zij populair zijn bij één bepaalde generatie of groot binnen één muziekgenre. Zo niet Paradiso. Het is een constante factor in het golvende landschap van de popmuziek in Nederland. Ikzelf ben van een jonge generatie die zijn intrede deed toen je de klok erop gelijk kon zetten dat tijdens Noodlanding Franz Ferdinand met Take Me Out voorbij kwam. Ik zag sindsdien De Dijk, The Whitest Boy Alive, dEUS, Oi Va Voi, Rigby, The Cat Empire en Kyteman in Paradiso, een mooi eclectisch geheel.
Regisseur Jeroen Berkvens behandelt in zijn documentaire alle kanten die Paradiso heeft. Maar uiteindelijk staat toch vooral de beleving van de muzikant centraal, waardoor de film óók gaat over hoe het is om op te treden voor publiek. De trap van kleedkamer naar podium is niet hoog, maar met elke tree stijgen de emoties, balancerend tussen angst en euforie. Daarna volgt de grote ontlading: het concert. Berkvens vertelt zijn verhaal onder meer door Faithless, Tom Barman, Tim Knol en Public Enemy te volgen of te tonen tijdens hun shows in Paradiso. Enig kritiekpuntje: er hadden meer historische fragmenten in deze docu gemogen. En een tweede – maar dit ligt buiten de macht van de makers – : waarom is deze film maar in vier zalen te zien?! Gelukkig betreft het wel Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht, dus voor de meeste Jaap-lezers is deze fantastische film niet ver weg.
