Redactie, TPO, 25 september 2024 – Marcellus Williams (55) werd veroordeeld voor de moord op Lisha Gayle in 1998, die werd gestoken tijdens de inbraak in haar huis in de buitenwijken van St. Louis. Williams werd ter dood gebracht ondanks de vragen die zijn advocaten hadden over de selectie van de jury tijdens zijn proces en de behandeling van het bewijs in de zaak, meldt AP.
Zijn verzoek om gratie richtte zich sterk op hoe de familie van Gayle wilde dat de straf van Williams werd omgezet naar levenslang zonder mogelijkheid van vervroegde vrijlating.
“De familie definieert sluiting als Marcellus die in leven wordt gelaten,” staat in het verzoek. “De executie van Marcellus is niet noodzakelijk.”
Terwijl Williams op zijn executie wachtte, leek hij een gesprek te voeren met een geestelijk adviseur die naast hem zat. Williams wiebelde met zijn voeten onder een wit laken dat tot zijn nek was opgetrokken en bewoog zijn hoofd iets terwijl zijn geestelijk adviseur doorging met praten.
De zoon van Williams en twee advocaten keken vanuit een andere kamer toe. Niemand was aanwezig namens de familie van het slachtoffer.
Het Departement van Correcties gaf een korte verklaring vrij die Williams van tevoren had geschreven, waarin stond: “Alle lof zij Allah in elke situatie!!!”
De Republikeinse gouverneur van Missouri, Mike Parson, zei dat hij hoopte dat de executie een einde zou maken aan een zaak die “decennialang heeft gehinderd en de familie van mevrouw Gayle keer op keer opnieuw slachtoffer heeft gemaakt.”
“Geen enkele jurylid of rechter heeft ooit de onschuldclaim van Williams geloofwaardig bevonden,” zei Parson in een verklaring.
De National Association for the Advancement of Colored People (NAACP) was één van degenen die Parson aanspoorde om de executie te annuleren: “Vanavond heeft Missouri weer een onschuldige zwarte man opgehangen”, zei NAACP-voorzitter Derrick Johnson in een verklaring.
Dit was de derde keer dat Williams geconfronteerd werd met de doodstraf. Hij kreeg uitstel in 2015 en 2017, maar zijn laatste poging deze keer was tevergeefs. Parson en de Hoge Raad van de staat wezen zijn verzoeken maandag snel af. Het Amerikaanse Hooggerechtshof weigerde uren voordat hij ter dood werd gebracht in te grijpen.
Marcellus Williams has been executed.
His final statement was made public.
“All Praise Be To Allah In Every Situation!!!” pic.twitter.com/hDWg6gNIn3
— Censored Men (@CensoredMen) September 24, 2024
Vorige maand gaven de familieleden van Gayle hun goedkeuring aan een overeenkomst tussen de officier van justitie van St. Louis County en de advocaten van Williams om de straf om te zetten naar levenslang in de gevangenis. Maar op verzoek van het kantoor van de procureur-generaal van Missouri, Andrew Bailey, vernietigde de Hoge Raad van de staat de overeenkomst.
Williams maakte deel uit van de groep terdoodveroordeelden in vijf staten die gepland stonden om binnen een week te worden geëxecuteerd — een ongewoon hoog aantal dat de jarenlange daling in het gebruik en de steun voor de doodstraf in de VS negeert. De eerste werd vrijdag uitgevoerd in South Carolina. Texas stond ook op het punt om dinsdagavond een gevangene te executeren.
Gayle, 42, was een maatschappelijk werker en voormalig verslaggever van de St. Louis Post-Dispatch. De aanklagers zeiden tijdens het proces van Williams dat hij op 11 augustus 1998 in haar huis had ingebroken, de douche hoorde lopen en een groot vleesmes vond. Gayle werd 43 keer gestoken toen ze naar beneden kwam. Haar handtas en de laptop van haar man werden gestolen.
De autoriteiten zeiden dat Williams een jas had gestolen om bloed op zijn shirt te verbergen. Zijn vriendin vroeg hem waarom hij een jas droeg op een warme dag. Ze zei dat ze later de handtas en laptop in zijn auto zag en dat Williams de computer een dag of twee later verkocht.
De aanklagers wezen ook op de getuigenis van Henry Cole, die in 1999 een cel deelde met Williams. Hij vertelde de aanklagers dat Williams had bekend de moord te hebben gepleegd en details erover gaf.
De advocaten van Williams reageerden dat de vriendin en Cole beiden veroordeeld waren voor misdaden en een beloning van 10.000 USD wilden. Ze zeiden dat vingerafdrukken, een bloedige schoenafdruk, haar en ander bewijs op de plaats delict niet overeenkwamen met dat van Williams.
Een rechercheur ter plaatse had getuigd dat de moordenaar handschoenen droeg.
Vragen over DNA-bewijs leidden er ook toe dat de officier van justitie van St. Louis, Wesley Bell, een hoorzitting vroeg om Williams’ schuld te betwisten. Maar dagen voor de hoorzitting op 21 augustus, toonde nieuwe testen aan dat het DNA op het mes toebehoorde aan leden van het kantoor van de aanklager, die het zonder handschoenen hadden behandeld na de oorspronkelijke tests in het forensisch laboratorium.
Zonder DNA-bewijs dat naar een alternatieve verdachte wees, kwamen de advocaten van het Midwest Innocence Project tot een compromis met het kantoor van de aanklager: Williams zou een nieuwe pleidooi zonder bezwaar voor moord van de eerste graad doen in ruil voor een nieuwe straf van levenslang zonder voorwaardelijke vrijlating. Een pleidooi zonder bezwaar is geen schuldbekentenis, maar wordt als zodanig behandeld voor de strafbepaling.
Rechter Bruce Hilton gaf zijn goedkeuring, net als de familie van Gayle. Maar Bailey ging in beroep. De Hoge Raad van de staat blokkeerde de overeenkomst en gaf Hilton opdracht om verder te gaan met een bewijs-hoorzitting, die vorige maand plaatsvond.
Hilton oordeelde op 12 september dat de veroordeling voor moord van de eerste graad en de doodstraf in stand zouden blijven, en merkte op dat Williams’ argumenten eerder allemaal waren afgewezen. Dat besluit werd maandag door de Hoge Raad van de staat bevestigd.
Advocaten van Williams, met een donkere huidskleur, betwistten de eerlijkheid van zijn proces, met name het feit dat slechts één van de twaalf jurylid zwart was. Tricia Bushnell van het Midwest Innocence Project zei dat de aanklager in de zaak, Keith Larner, zes van de zeven zwarte potentiële jurylid had verwijderd.
Larner getuigde tijdens de hoorzitting in augustus dat hij een potentiële zwarte jurylid gedeeltelijk had verwijderd omdat hij te veel op Williams leek — een verklaring die de advocaten van Williams beweerden dat deze ongepaste raciale vooringenomenheid aantoonde.
Larner volhardde dat het selectieproces van de jury eerlijk was.
Williams is de derde gevangene uit Missouri die dit jaar ter dood is gebracht en de honderdste sinds de staat in 1989 de doodstraf weer in gebruik nam.
