Cabaretier Daniël Arends is een heel grappige, maar niet altijd even handig te interviewen man. Als je tenminste strak blijft vasthouden aan je vraagjes of op een andere manier houvast zoekt bij structuur als interviewer. Een vrolijk ongeleid projectiel van het zeldzame soort waar er helaas nog zo weinig van zijn. Wie gisteren naar DWDD heeft gekeken, weet dat Jim de Groot ook in die categorie valt van Hans Teeuwen-achtige, vrolijk vage mannen. Juist als je de structuur een beetje laat vieren als gedienstig vragenstellertje – lekker loslaat – wordt het lachen en kun je nog wat opsteken van die gasten. Maxim Hartman is ook nog een echte.
En dus opent Arends het interview met de vrouwelijke vragensteller van Veronica Magazine met de stelling dat hij best even over de voorstelling wil ouwehoeren, maar dan zal hij toch ook even wat versierpogingen moeten ondernemen. De ontregeltactiek, altijd goed. Bovendien grijpt hij snel de rol van interviewer, ook al een klassieker. “Hoe lang ben je al bij je vriend? O, dat is pas kort, dan gaat het allemaal nog heel gemakkelijk… Nee hoor, het hoeft niet per se moeilijk te worden. Mensen die dat zeggen, hebben het over hun eigen onvermogen om een beetje met elkaar mee te groeien.”
Arends zelf is inmiddels dertien jaar getrouwd en de interviewster gaat er dan ook vanuit dat het echte liefde is. Mooie aanleiding om wat verwarring te zaaien. “Dat valt jou dan op. Alsof dat ertoe doet. Je kunt toch ook trouwen omdat het juridisch handig is? Dat het romantisch is, is echt een vrouwengedachte. Maar ik vind het mooi hoor, dat jullie in sprookjes blijven geloven. Dat krijg je er echt niet uit geramd. Het is gemakkelijker om een moslim van zijn geloof te brengen.”
Arends heeft een open relatie met zijn vrouw en hij heeft wel wat aardige theorietjes over monogamie en vreemdgaan. Over het laatste: “Dat weet een vrouw diep vanbinnen ook heus wel. Je hebt mannen die een beter beeld van zichzelf hebben, die zichzelf een goeie jongen willen vinden. Dan heb je nog mannen die bang zijn om gepakt te worden. En er zijn mannen die gewoon niet zo geil zijn. Maar of dit nu waar is of niet: jij weet dondersgoed dat een man die dat echt niet wil, helemaal niet aantrekkelijk is. Je wilt bij een man toch iets gevaarlijks voelen? Je wilt een man die je laat struikelen en die vlak voor je de grond raakt, z’n hand eronder houdt.”
Over zijn nieuwe voorstelling Chaos had hij minder te melden. Waar gaat die nieuwe voorstelling nou over? “Oké. Het gaat over groei. Over de dingen in het leven die groei al dan niet belemmeren, zoals bijvoorbeeld het conflict tussen imago en identiteit. Imago zit aan de buitenkant, maar het heeft de identiteit nodig als voeding.”
Of zoiets.
