Het slechte nieuws is dat ik weer vrijgezel ben na vijf jaar en het goede nieuws is dat ik weer vrijgezel na vijf jaar. Ik kreeg het slechte nieuws te horen terwijl ik net geïnterviewd werd door Frenk van de Linden, voor het programma Kunstmest. Carmen, nota bene de hoofdpersonage uit Mambo Jambo, meldde mij telefonisch vanuit Madrid dat ze tijd nodig had, heel veel tijd en toen wist ik al hoe laat was. Bovendien stond het eigenlijk al in Mambo Jambo, al had ik op het verzoek van de uitgever een open einde aan het boek gebreid. Het leven imiteert de kunst, als het ware. Goed, alle trivia rond mijn liefdesdrama zullen in geuren en kleuren beschreven worden in de opvolger van Mambo Jambo. Het toeval wil nu dat ik als gewilde succesvolle vrijgezel in de kracht van mijn leven vanavond naar het Boekenbal mag gaan en het schijnt dat het heel moeilijk is om dat te overleven zonder aangerand of verkracht te worden door één of andere literaire groupie.
Ik zit heel erg met de kleding in mijn maag, al heeft Jeroen Brouwers mij geadviseerd een kostuum bij Tip de Bruin te huren, aan de Nieuwendijk in Amsterdam. Ik ben alleen bang dat de stomerijkosten ‘s anderendaags hoger zullen uitpakken dan de huur van de witte smoking. Ik vroeg toen aan Jeroen Brouwers in welk pak hij opgebaard wilde worden, maar toen werd er heel hard op zijn Belgische deur geklopt door een team deurwaarders.
Wittgenstein
Maar eigenlijk ben ik geen type voor een one night stand, ik ben toch meer van de romantiek, de lange nachtelijke gesprekken, het samen in bed lezen, al dan niet in dat prachtige boek van die Buwalda over 9/11 en als het dan zo uitkomt, dan is natuurlijk de onbeschermde anale seks bij het ontbijt ook een optie, zolang het maar niet onder dwang gebeurt. Mijn droomvrouw moet duiven, kippen en geiten kunnen slachten, bomen kunnen omzagen, waterputten kunnen graven en goed kunnen opschieten met Gerrit Komrij, zijn man Charles, Gabriel Kousbroek, Ron de Heer, Piquant, Bert Brussen, Rene Zwaap en vooral met Cindy Hoetmer. Verder moet ze vloeiend Spaans, Portugees, Hebreeuws en Arabisch kunnen spreken. Ze hoeft niet te koken, want dat kunnen de meeste vrouwen niet, en van een opgepiept mandje van Lonnie, en met name de rendang, krijg ik een rolberoerte.
Ze moet met mijn buurvrouw Heleen van Rooyen kunnen opschieten, ze moet van sudoku’s houden, van Wittgenstein en niet ouder zijn dan 18 jaar. De anale-seks-optie is bespreekbaar,mits voldaan is aan de hier boven genoemde alleszins redelijke eisen. Ik ben te herkennen aan een rode Cees Dam-shawl en een witte smoking. Het is ook handig dat ze een zak geld meeneemt, zwart geen bezwaar.
Oh ja: geen mondgeur. Deo volente zie ik haar op de trappen van de Stadsschouwburg!
