Reportage

Nieuwe partij Hero Brinkman: Opportunistisch, oppervlakkig, inconsistent

22-04-2015 15:13

Hero Brinkman komt binnen in Nieuwspoort. Het is tijd zijn nieuwe partij aan te kondigen: de ‘Ondernemers Partij’. Onbewust doemt bij deze persconferentie de vergelijking op met gisteren, toen VNL in de zaal ernaast Bram Moszkowicz introduceerde. Waar VNL zich ontwikkelde tot een vehikel van Moszkowicz met in de slipstream een aantal zwijgende oud-PVV’ers, lijkt de Ondernemers Partij een echte partij. Er zitten vijf mensen achter de tafel.

We moeten niet denken dat dit het privéproject van Hero Brinkman is, laat hij ons aan het begin weten. Daarom zijn er meerdere betrokkenen aanwezig, die we allemaal vragen mogen stellen en die allemaal een eigen inbreng hebben. Er wordt partijdemocratie in het vooruitzicht gesteld. Later meldt Brinkman dat hij niet eens zeker weet of hij lijsttrekker wil worden. Nog even refereert hij zelfs aan het boek van uw verslaggever over mislukte partijen, want ‘al die fouten maak ik niet’.

De leider spreekt

Toch is het wat twijfelachtig wat de werkelijke interne verhoudingen zijn. Achter de tafel zitten de onbekende ondernemers Coen van der Linden, Martine Gaasbeek, Antoine Poetsma en Derk Tegeler. Brinkman zit in het midden en doet de introductie, is verreweg het langst aan het woord en beantwoordt in eerste instantie alle vragen. Zijn uitleg over de standpunten is veel langer dan die van alle anderen. Hij stelt vragen over zijn dominante rol niet op prijs, zo blijkt.

Inhoudelijk is er ook al een probleem. Het programma van de Ondernemers Partij bevat heel veel ‘gratis bier’, weet een Telegraaf-verslaggever te melden. Er staan heel veel mooie maatregelen in het programma voor ondernemers en ook veel burgers worden er vast warm van. Er komt veel belastingverlaging. Maar hoe gaat dat betaald worden?

Opportunisme en oppervlakkigheid

Brinkman laat hier zien waar de partij echt om draait: opportunisme en oppervlakkigheid. In zijn oude partij uit 2012 was ‘ooit een berekening gemaakt’ over wat het zou opleveren als er heel veel overheid zou worden wegbezuinigd. Dat zou 80 miljard opleveren, maar omdat Brinkman dat getal wel heel erg optimistisch vindt, maakt hij er maar 20 miljard van. ‘Dat moet toch kunnen’.

Hero Brinkman

Inconsistentie

Zo kunnen we nog wel even doorgaan. De partij is voor de ondernemer, maar is niet voor marktwerking in de zorg. Daar houdt Brinkman een wijdlopig betoog over wat zo van de SP kan komen. Er zouden minder ZZP-ers om de zorg moeten werken. Dat dat ondernemers zijn, wordt even vergeten.

Of het programma van Brinkman überhaupt gebaseerd is op goede informatie, is ook al twijfelachtig. De partij wil bedrijven wettelijk meer invloed geven op het curriculum op school. De vraag van uw verslaggever wat daar anders aan is dan de huidige controles op het onderwijs – waarbij met name in het HBO naar de aansluiting met de praktijk wordt gekeken – krijgt geen antwoord.

Brinkman zegt ook dat het goed is dat studenten meer inspraak krijgen in het onderwijs. Uw verslaggever onderbreekt – sorry! – met de woorden dat studenten bij de UvA in ieder geval niet meer invloed van bedrijven willen. Wat wil Brinkman nou? Brinkman wil weten of er nog andere vragen zijn.

Idioterie

Na afloop spreekt een sympathisant me aan. Het is toch heel goed dat Brinkman dit probeert? Het is namelijk duidelijk dat andere partijen niets voor ondernemers doen. Hier toont zich de idioterie van deze bijeenkomst want de sympathisant weet niet waar hij het over heeft. Er zijn veel redenen om partijen te bekritiseren, maar het is niet zo dat de VVD en D66 niks voor ondernemers doen.

Hero Brinkman

Misschien zijn de sympathisanten van Brinkman – naar eigen zeggen zijn het er negentig – het niet eens met wat VVD en D66 doen voor ondernemers? Ook dat blijkt onjuist. Ze weten niet dat partijen zich met meer thema’s bezighouden dan de onderwerpen die op televisie komen. Ze weten alleen dat ze last hebben van regels en dat ze daar nooit wat over horen.

Dat is in Nederland in 2015 de reden om een nieuwe partij op te richten. Mensen die zeggen ‘het is allemaal de schuld van de media’ hebben in dit geval gelijk. Omdat ZZP-ers niet dagelijks in de politieke verslaggeving terugkomen, kan het idee ontstaan dat de politiek niets voor hen doet. Het is gelukkig helemaal niet opportunistisch dat Hero Brinkman in dat gat probeert te springen.