Toen Bits-redacteur Thomas hoorde over de gratis online games League of Legends en Dota 2 raakte hij éérst geïntrigeerd, en al snel helemaal verslingerd! Máánden hebben we hem al niet meer gezien; Thomas vertelt waarom.
Erkennen dat je verslaafd bent is de eerste stap op weg naar genezing. Ik wil best erkennen dat ik verslaafd ben aan Defence of the Ancients 2 (Dota 2). Ik doe het vaker dan ik van plan ben, langer dan ik van plan ben en ik denk er veel aan als ik het niet aan het doen ben. Het probleem is… dat ik niet van deze verslaving af wil komen!
Het begon allemaal met het kijken van de finale van het wereldkampioenschap League of Legends (LoL), die ándere populaire ‘Mobile Online Battle Arena’-game (MOBA). Een grote zaal, gevuld met duizenden mensen die keken naar twee teams van professionele gamers die vijf tegen vijf speelden. Elk team koos vijf personages en sloot vijf helden uit, zodat het andere team die niet kon kiezen.
Vervolgens moesten ze geld en ervaring verzamelen door de andere spelers, soldaten van het andere team en monsters in de virtuele jungle te doden. Ook het slopen van torentjes leverde geld op, zo bleek. Met het verdiende geld kochten zij allerlei spullen, waardoor de helden nog sterker werden. Het uiteindelijke doel was om het hart in de basis van het andere team kapot te maken. De potjes werden professioneel becommentarieerd en zelfs uitgezonden op de Amerikaanse televisie. Het totale prijzengeld betrof maar liefst 2,1 miljoen dollar!
Toen ik mij verder verdiepte in de wereld van e-sports, kwam ik Dota 2 tegen. Qua doel en toernooien met extreme prijzen leek het heel veel op LoL. Ook hier zijn de professionele gamers supersterren. Een gast die zichzelf ‘Mushi’ noemt wordt behandeld als de Lionel Messi van Dota 2. ‘Dendi’ blijkt een arme Oekraïense gamer te zijn die in één keer miljonair werd door met zijn team het grootste toernooi van het jaar te winnen. Iedere dag zijn er wedstrijden die je live kan bekijken. Hoe kon het dat ik hier nog nooit van had gehoord?
Het feit dat iedereen bij Dota 2 meteen over alle helden kan beschikken en de iets volwassenere indruk die Dota 2 op mij maakte – door de stijl en modernere graphics – zorgden er uiteindelijk voor dat ik overstapte van League of Legends. Welk spel iemand beter vindt, hangt helemaal van persoonlijke smaak af. LoL-spelers zullen altijd aanvoeren dat uit de cijfers blijkt dat LoL meer wordt gespeeld en daarom beter is.
Hoewel beide spellen begonnen als mods van Warcraft 3, zijn het toch totaal verschillende games. Alleen bij Dota 2 verlies je bijvoorbeeld goud als je wordt gedood, en kun je je eigen computergestuurde soldaatjes die bijna dood zijn afmaken, zodat het andere team geen ervaring en goud ontvangt. In ieder potje begin je op level 1, maar bij LoL kan je maximaal level 18 worden en bij Dota 2 is dat 25. Voor fouten word je dus harder gestraft en de leercurve is iets groter. Verder zijn de helden bij Dota 2 erg gespecialiseerd. Sommigen moeten het hebben van hun magie en anderen juist van hun kracht. Ook zijn er helden die het team alleen ondersteunen en zelf minder ervaring en goud verdienen.
Er zijn in totaal 110(!) helden waar je uit kunt kiezen. Iedere held heeft unieke eigenschappen, leuke voice-acting en het is gaaf om spelenderwijs te ontdekken wat hun sterke punten zijn. Gelukkig zijn er talloze filmpjes op internet te vinden, waardoor je met een klein beetje onderzoek al snel snapt hoe je een bepaalde held moet spelen.
Mijn favoriete held is de ‘Phantom Assassin’. Ze heeft een dolk die ze van een aardige afstand kan gooien waardoor de tegenstander wordt vertraagd, een ‘phantom strike’ waarmee ze kan teleporteren naar een vijand (of juist vriend om te ontsnappen), ze is ‘blurry’ waardoor ze moeilijk te raken is en beschikt als kers op de taart over een ‘coup de grâce’, waardoor er een kans van 15% is dat ze 230 tot 450% schade aanricht.
Zonder competente medespelers ben je echter volslagen kansloos. Als jij alleen genoeg goud en ervaring verdient, terwijl je vier bondgenoten constant worden gedood door het andere team, dan zul je nooit winnen. Het is een teamsport, dus samenwerken is de enige optie. Dit gaat met vijf vreemden een stuk slechter dan met vijf vrienden. Daarom is het belangrijk om een goede indruk te maken (lees: oefenen, oefenen, oefenen!), vrienden te verzamelen en het andere team samen te verslaan.
Vanuit de trein sprint ik naar huis om weer zo snel mogelijk een potje te spelen. Dit keer als ‘Chaos Knight’, die te paard met zijn sterke illusies (kopieën van zichzelf) heel snel de andere helden een kopje kleiner maakt. Terwijl ik daarna op mijn stalen ros spring om snel wat boodschappen te doen (een mens moet toch eten), denk ik bij mezelf “the Chaos Knight rides!”
Waarom zou ik willen genezen van deze heerlijke verslaving?
Wil je – om wat voor reden dan ook – contact opnemen met Bits? Stuur een mailtje naar [email protected] , of volg Bits op Twitter: ‘@Bitspost‘.
