Jeroen van Koningsbrugge en Dennis van de Ven hebben zeker niet liggen slapen de afgelopen vijf jaar, maar hun oorspronkelijke fans missen Draadstaal wel. In november 2009 knalde een bizarre ruzie met producent CCCP waarna types als Fred en Ria, de mannen van de snackbar, Sayid en (dat is de leukste) de man van het slechte straatinterview niet meer gespeeld werden in het – toch mindere – NeonLetters. Dennis van de Ven vertelt hoe hij zijn vrienden van weleer heeft gemist (want vanavond begint Draadstaal weer).
Jullie beginnen vandaag. Zitten alle vertrouwde helden er in?
“Ik heb in aflevering 1 zoveel mogelijk vaste waarden geschreven en de anderen zitten in deel 2. Ook is er een hondenfluisteraar bijgevoegd, die kan wel eens legendarisch worden. Het schrijven gaat echt geweldig; het lijkt wel alsof die personages vijf jaar in te halen hebben. Met gemak schrijf ik op een dag 20 pagina’s materiaal waarbij de draft ook vaak de definitieve versie is. Tot en met de derde aflevering is al af.”
Want je kan veel in die karakters kwijt?
“Voor Ruben schrijf ik altijd maar paar zinnen uit en tijdens het spelen blijkt dat ik een beetje kan denken zoals hij. Ik had Ruben gemist, een soort ongepolijste, worstelende, niet sociale jongen. In het gewone leven moet je allerlei karaktereigenschappen combineren om een prettig mens te zijn, maar als je speelt pak je daar één element uit waardoor het sociale wegvalt. Jeroen is niet Fred, maar het is wel prettig om voor even totaal politiek incorrect door het leven te gaan, om er echter elkaar de meest lompe zinnen uit te persen met een blik alsof het de waarheid is.”
Wat zegt Fred zoal deze keer?
“Bijvoorbeeld ‘KalashnikutMarokkaantjes’. Ria probeert dat dan te temperen door te zeggen dat die man in Amsterdam toch echt per ongeluk is neergeschoten en dan zegt Fred ironisch: ‘Natuurlijk Ria, per ongeluk. Als zo’n geitenneuker zijn masturbeervinger op de trekker legt en zo’n Kalashnikov gaat af dan is er geen houden aan. Dan vliegen de hormonen in het rond’.’”
Fred is natuurlijk een reaguurder…
“Ik heb tijdens de eerste afleveringen van Draadstaal regelmatig De Bond tegen het Vloeken op mijn dak gehad. Dat was vanwege de scène waarin Jezus meedoet aan een talentenjacht en hij wordt afgekraakt vanwege zijn stoffige teksten en gedateerde kleding. Ik moet dan tegen zo’n man zeggen: realiseer je wel dat het fictie is. Onze personages kunnen alles zeggen wat in hun opkomt. Fred zegt echt dingen die niet kunnen, maar je weet wel: deze mensen die dit zeggen, zijn er wel. Mijn vader woont in Venlo en daar lopen voldoende Fredjes rond. Mensen die hun stemrecht misbruiken.”
Het is duidelijk een commentaar op alle mensen die zomaar wat roepen.
“Natuurlijk, daarom kan Jeroen er zo vol opduiken. Toen we Nikker Simon voor het eerst deden, was er niet zoveel aan de hand, maar na de herhaling was er een Surinaamse site die het helemaal verkeerd oppakte. Uit dat commentaar kwamen echt doodsbedreigingen. Terwijl het eigenlijk een commentaar is op ons slavernijverleden.”
Is alles nu goed geregeld met die typetjes want CCCP verbood jullie om Fred en Ria te gebruiken na jullie overstap naar Talpa.
“Jeroen is met een, licht, verzoenende intentie begonnen aan de gesprekken en ik heb me daar later bijgevoegd. We hebben, met zicht op een nieuws seizoen, het verleden laten liggen en Jeroen, ik en regisseur Mattias Schut zijn nu samen eigenaar van onze eigen personages in een nieuwe onderneming.”
Wordt het niet een beetje druk voor jullie? Je bent nu drie keer per week op tv.
“Smeris, waar we ook aan meeschrijven, staat er al een tijdje op, aansluitend hebben we Lekker Nederlands bij SBS opgenomen en dus ben ik alleen met Draadstaal bezig. Dus zo druk is het eigenlijk niet.”
Is Draadstaal niet jouw thuisbasis, het vertrekpunt? Moet de rest van jullie activiteiten niet wat meer in de schaduw van die types staan?
“Het lastige toen we overstapten van Draadstaal naar NeonLetters is dat we die typetjes niet konden gebruiken en dat voelde wel geamputeerd. Maar in Smeris hebben we wel onze hele ziel en zaligheid gelegd en datzelfde geldt voor Lekker Nederlands. Bij dat programma heb ik gekozen voor de rol van strenge schoolmeester zodat ik tenminste kan zeggen wat ik wil.”
Ben jij wel iemand voor zo’n iets te blauwe studio waarin iedereen ‘hoi hoi’ tegen elkaar zegt en de luchtkussens van blonde mevrouwen in het rond vliegen?
“Ik heb van Jeroen geleerd om open te staan voor nieuwe arena’s. Het prettige is dat het leuk is om nieuwe teksten te maken op bestaande nummers en dat ligt me wel.’”
Maar jij bent toch van de rokerige zolderkamers?
“Leeftijd heeft daar niets mee te maken. Kijk, we zongen ooit voor het eerst op een festival een gevoelig nummer terwijl ik zag hoe het een man, met een blaadje bier boven zijn hoofd, helemaal niets interesseerde wat we deden. Daar had hij gelijk in want we zongen verschrikkelijk. Jeroen en ik houden ons niet in bij SBS en zo’n opmerking haalt wel eens het programma niet. Nick & Simon lanceerden laatst de zin ‘iedereen draagt dezelfde muziek in zijn hart’. Waarop ik zei: ‘Wat een onzin, gelukkig hebben donkere mensen hele andere muziek in hun hart dan wij want daardoor bestaat er natuurlijk soul en jazz. Maar als je in Volendam woont, waar bijna iedereen op de PVV stemt, dan denk je natuurlijk als snel dat iedereen gelijk is’.
“Het is wel fijn om die trouwe fans van Nick & Simon een beetje te beledigen. Ik zou het erg vinden als ik dat soort dingen niet zou zeggen. Als we een ode aan Maxima schrijven moet er ook wel iets over haar vader inzitten en Nick en Simon doen dat niet.’”
Smeris is zelfs verkocht aan het buitenland.
“Stoer toch? Jeroen is afgewezen op de Toneelschool in Maastricht en ik heb daar de – als minderwaardig beschouwde – regie-opleiding gedaan. Maar we hebben wel zelf een circus verzonnen met een band, een politieserie en een tv-programma met geweldige typetjes. We hebben een schitterende speeltuin voor onszelf georganiseerd.”
Geniet je een beetje van het succes?
“Ik geniet er zeker van en we zijn ook altijd met de toekomst bezig. En dus is het mooi dat er van Smeris waarschijnlijk een deel 3, een speelfilm of allebei komen. Bovendien ziet de NPO wel iets in een Draadstaal voor kinderen en daar denken we nu over na. Jeroen en ik zijn altijd bezig met een vervolg, niet omdat we miljonair willen worden, maar omdat ons hoofd altijd op verzinnen staat.”
