AMSTERDAM – De thriller Rendez-vous, over een getrouwde vrouw die in Frankrijk verliefd wordt op een zwoele bouwvakker, is voorlopig de laatste film van regisseur Antoinette Beumer. De filmmaakster moet rust nemen om te revalideren van een ongeluk vijf jaar geleden. Zeven vragen aan Beumer.
Zoals in je meeste films speelt ook dit maal een vrouw de hoofdrol. Maak je heel bewust films voor een vrouwelijk publiek?
“Nee, dat niet, al spelen vrouwen wel vaak de hoofdrol. En we krijgen tijdens testscreenings ook altijd positieve feedback van mannen, die zich ook prima in de personages konden herkennen. Maar het zijn wel de vrouwen die hun mannen meeslepen naar de bioscoop, niet andersom. Onder de douche na het voetballen praten mannen over de nieuwe Stallone, niet over de nieuwe Antoinette Beumer.”
Welk element in het boek van Esther Verhoef sprak jou zo aan?
“Wat mij het meest aansprak in dit verhaal is de verslaafdheid die Simone voor Michel voelt. Zelfs als je een redelijk goed huwelijk hebt, dan nog kan je op een gegeven moment helemaal in de ban van iemand anders raken. Dan neemt het gevoel het helemaal van het gezonde verstand over. En ja, dat is misschien net iets meer een vrouwenfantasie. Mannen fantaseren ook wel, maar dan wordt het volgens mij snel plastischer.”
Voor de hoofdrol vroeg je actrice Loes Haverkort. Een sprong in het diepe: zij heeft nog nooit een grote film zo gedragen.
“Loes was gewoon de beste voor deze rol. Ik ben heel blij dat ik in een positie verkeer dat ik dat kan doen. Voor Lies Visschedijk was Soof ook de eerste grote dragende rol. Ik hoop dat mensen zien wat ik zie: dat dit vrouwen zijn met enorm talent die de aandacht verdienen.”
Je past je films meestal aan na testscreenings. Waarom doe je dat?
“Zo’n testscreening dwingt je als maker met andere ogen te kijken. Als regisseur zoek je altijd een balans. En met testpubliek kan je uitzoeken of het tempo en de balans klopt: soms gaat een verhaal te snel, of juist te langzaam. Bij Soof merkten we dat er net te weinig ontroering in het verhaal zat, we speelden te veel op de lach. Dat heb ik veranderd. Ik wilde in Rendez-vous vooral dat het publiek continue begrijpt wat het hoofdpersonage doet, waarom ze de keuzes maakt die ze maakt.”
Erotiek speelt een belangrijke rol in de film. Hoe bepaal je of een stomende seksscène werkt?
“Het draaien van een erotische scène is lastig. Het moet wel opwindend zijn, dus je moet niet te preuts te werk gaan. Je moet wel duidelijk maken dat Simone en Michel een gepassioneerde affaire hebben. Maar het mag ook weer niet te plastisch worden. Zeker in Nederland is het publiek daar best gevoelig voor. Ik heb het gevoel dat dat komt door de jaren zeventig, toen Nederlandse films nogal doorschoten in het tonen van schaamhaar en expliciete seks. Daar hebben we een soort collectief trauma aan overgehouden.”
Waarom heb je besloten dat dit voorlopig je laatste film is?
“Ik ben vanaf het ongeluk vijf jaar lang voortdurend aan het werk geweest: ik ken weinig mensen die in zo’n korte periode vijf films maken. Ik heb nooit de tijd genomen om echt te herstellen van het ongeluk, zowel fysiek als psychisch. Dat begint me nu echt op te breken, ik moet nu echt even pas op de plaats maken.”
Daardoor kan je het langverwachte project De Held, met je twee zussen Marjolein Beumer en Famke Janssen, niet maken. Hoe moeilijk was die keuze?
“Het was de meest onmogelijke keuze is die ik in lange tijd heb moeten maken. Maar mijn gezondheid gaat op dit moment echt voor. Ik moet mezelf nu een jaar gunnen om volledig te herstellen.”
Rendez-vous draait vanaf donderdag in de bioscopen.
