Geert Wilders wil klaarblijkelijk niet regeren. Dat is de enige logische conclusie in Nederland coalitieland nu de voorman van de Partij Voor de Vrijheid zo resoluut deuren naar andere politieke partijen keihard dicht gooit. Wilders was al lang tegen het verhogen van de AOW-leeftijd van 65 naar 67. Onder andere hier, in een inbreng in de Tweede Kamer, waar Wilders de verhoging van de AOW-leeftijd naar 67 onbespreekbaar verklaarde.
Vandaag, zondag 6 september, deed hij er middels de bevriende De Telegraaf nog een schepje bovenop: hij herbevestigde niet alleen zijn standpunt, hij verklaarde ook dat het een breekpunt zou zijn in iedere coalitieonderhandeling met welke partij dan ook. De verhoging naar 67 wordt wat hem betreft “binnen één minuut” teruggedraaid, anders doet hij niet mee. Partijen die hij daarmee uitsluit: CDA, VVD, D66.
Ook wil hij “linkse hobbies” aanpakken: kunstsubsidies, subsidies in het algemeen, ontwikkelingssamenwerking, inburgeringskosten, de geldstroom richting Europese Unie. Partijen die hij daarmee uitsluit: de PvdA, SP, Groenlinks, Christenunie.
Dat worden eenzame coalitieonderhandelingen. Want ja, het is gebruikelijk dat partijen met verkiezingen in aantocht A beloven, en in de onderhandelingen B doen (zie de PvdA). Maar Wilders doet zijn beloften met zulke retoriek dat de afgang van Wouter Bos verbleekt bij wat Wilders te wachten staat indien hij enkele van zijn breekpunten weggeeft tijdens onderhandelingen.
Kortom: Wilders wil helemaal niet regeren. Hij mag persoonlijk dan een aimabel figuur zijn die het buiten het blikveld van de TV-camera’s verrassend goed kan vinden met enkele van zijn grootste politieke vijanden, hij doet uitspraken die het regeren met hen onmogelijk maken.
