Bon, niet alle effecten van te nemen maatregelen of acties kunnen voor het daadwerkelijk implementeren van die maatregelen of acties worden overzien. In de meeste gevallen, in ieder geval. Er zijn echter situaties waar een effect van te voren wel degelijk met grote zekerheid kan worden voorspeld. Voorbeeld: als je een steen in het water gooit, wordt deze nat. Nog een voorbeeld: als je voorover gebukt tegen een muur rent, zal je hoofd al snel pijn gaan doen. Laatste voorbeeld: als je een wietpas invoert, gaat de boel in een rot-tempo naar de pleuris.
Invoering
Vanaf het eerste moment dat de plannen voor een dergelijke pas op tafel lagen, gingen er bij talrijke partijen lampen branden en alarmen loeien. Uiteraard in eerste instantie bij coffeeshophouders, die met deze maatregel vooral in de grensstreek hun inkomsten zagen decimeren. Onderschat u alstublieft niet hoeveel geld er hierin omging, de rijen in bijvoorbeeld Venlo stonden zo goed als elke dag, de hele dag, tot aan de deur. Die inkomsten werden bij shops zoals die in Venlo en Maastricht grotendeels gegenereerd door Duitsers en Belgen. Maar ook uitbaters in steden als Amsterdam zagen de bui hangen, gezien het feit dat hele volksstammen aan toeristen ons eens zo liberale landje bezoeken wegens ons eens zo liberale beleid. Roering in de wietscene, buitenlandse stoners in paniek, pandemonium in potland. De invoering zou gericht zijn op het verminderen van overlast en terugdringen van drugscriminaliteit. Enorme onzin, uiteraard.
Naïviteit.
Op de site www.new-rules.eu staat zelfs letterlijk te lezen: “Het is zinloos om voor softdrugs naar Nederland te komen.” Want zo werkt het blijkbaar volgens degenen die dit virtuele pamflet opstelden: als een land reeds sinds jaar en dag bekend staat als het Walhalla der wietrokers en -kwekers, dan verdwijnt die reputatie als een klomp hash in de waterpijp wanneer je de gedoogde shops ontoegankelijk maakt voor buitenlandse bezoekers. Het pamflet vervolgt onder anderen met: “Het gewijzigde Nederlandse drugsbeleid heeft als doel drugsoverlast en -criminaliteit te bestrijden.” Juist! Want overlast bestrijd je door de donkere holen waar men rustig en uit het zicht van Jan Modaal – met zijn hypo-allergene labradoodle Max – de kruiden kon kopen en consumeren tot verboden gebied te verklaren, hiermee de drugstoeristen (die toch wel komen) dwingend hun goederen dus in de woonwijk – waar Max rustig zijn hypo-allergene bolusjes draait op het lokale speelveldje – op te komen halen bij Hammid Hasj en Willem Wiet. Want Hammid en Willem waren zo slim om ieder hashhoofd met een buitenlands kenteken in de aanloop naar deze periode alvast te voorzien van hun prepaid telefoonnummer.
Criminaliteit
Al sinds de politie begon met hun ludieke “jacht op het groene goud”-campagne, worden de wietrokers en -kwekers steeds verder gecriminaliseerd. Reeds met ernstige effecten. De ooit zo gemoedelijke scene onder kwekers van het goedje is enorm verhard, geweld en moord komen steeds vaker voor. De kleine thuiskweker wordt opgejaagd door oom agent, waardoor deze steeds zeldzamer wordt. Criminele organisaties vullen het gat in de markt met compleet volgeplante huurhuizen, welke vaak resulteren in gevaarlijke situaties. In vroegere tijden was dit minder vaak het geval, aangezien de thuiskweker liever niet zijn huis en haard in vlammen zag opgaan. Het repressieve overheidsbeleid heeft geleid tot een steeds slechtere situatie, waar alleen geharde criminelen beter van zijn geworden. Een effect dat geheel te voorspellen was. Het invoeren van de wietpas is de zoveelste overwinning voor de illegale thuisdealer en daarmee de zoveelste stap terug voor de burger, of deze nu blowt of niet.
Niels Scholten is bijna een jaar gestopt met blowen en beter bekend als Andie.
CC Foto: Pablo-flores
