Huiskamervraag: wat hebben Nemesea, Cubworld, Julia Marcell, Ellie Williams en Clémence gemeen? Nee hoor, het is geen schande dat je het niet weet. Volgens Wikipedia zijn het enkele van de ‘vele, vele bekende artiesten van SellaBand’. Zo blijkt maar dat je niet altijd blind kunt varen op ‘de vrije encyclopedie’. Eerst een stukje uitleg. Het principe van de in 2006 door de Nederland Pim Betist opgezette website is simpel. Artiesten voor wie vanuit de traditionele platenmaatschappijen geen interesse bestaat, melden zich aan bij SellaBand.
Daar proberen zij believers (aandeelhouders) aan zich te binden: mensen die bereid zijn te investeren in een act. Wanneer een act 50.000 dollar heeft ingezameld, wordt een studio en producer ingehuurd en een album opgenomen. Van de uiteindelijke opbrengsten van een band, vloeit vijftig procent terug naar de believers.
Sinds het begin van SellaBand in 2006, slaagden tot nu toe ruim dertig muziekacts erin vijftig mille bijeen te schrapen en zagen 24 albums het daglicht. Een snelle blik op de lijst met acts die voldoende geld inzamelden, leert dat geen van hen is doorgebroken naar een groter publiek. De organisatie kan dan wel zeggen dat geloofd wordt in ‘the Freedom of music’, in de praktijk blijkt het businessmodel tot nu toe commercieel weinig succesvol.
Ik verslikte mij dan ook bijna in mijn avondeten toen ik woensdagavond naar het RTL Nieuws van 19.30 uur keek. ‘SellaBand wil een revolutie in muziekland en dat lijkt te gaan lukken’, leidde nieuwslezeres Suzanne Bosman een stuitend item over het – in mijn ogen geflopte – SellaBand in. Wat volgde was een gênante reclamespot van bijna tweeëenhalve minuut, zonder enige kritische kanttekening.
Nu heb ik best begrip voor de actuele aanleiding. De Amerikaanse hiphoppioniers van Public Enemy zijn begin oktober toegetreden tot SellaBand. Zij willen niet minder dan $250.000 inzamelen om zo een nieuw album te maken. In de reportage kwam ook Carlton Douglas Ridenhour – alias Chuck D – aan het woord. Hij vertelde dat de New Yorkers niet vies zijn van het uitproberen van ;andere modellen om te kijken of we een nieuw type muziekindustrie kunnen creëren’.
Had Chuckie niet gewoon eerlijk moeten zijn? SellaBand is simpelweg the last resort voor de rapformatie uit Long Island. De grootste commerciële successen van Public Enemy liggen namelijk alweer ruim vijftien jaar achter ons en zodoende is geen enkel (major) platenlabel geïnteresseerd in het Amerikaanse kwintet. Ook bij de aanhangers van SellaBand is het geloof in Chuck D, Flavor Flav, Professor Griff, DJ Lord en The S1W nog niet heel groot. Weliswaar bonden al ruim zeshonderd believers zich aan de hiphopact, de benodigde $250.000 is nog lang niet binnen. De teller stokt op moment van schrijven rond de veertig mille.
Dus trekt het vijftal de trukendoos open. Wie bijvoorbeeld duizend dollar (veertig parts) investeert, krijgt een ‘ongelimiteerde backstagepas’ voor de komende drie jaar. Voor het vijfvoudige bedrag word je genoemd als ‘executive producer’ op het dertiende studioalbum van de band. Koop je vierhonderd aandelen, dan mag je ook nog eens de opnamesessie bezoeken.
Ik geloof er niet zo in. Kwaliteit komt altijd boven drijven en zal dus worden opgepikt door de traditionele platenlabels. Wat Public Enemy betreft: leg je erbij neer dat jullie momentum voorbij is en doe the right thing. Dergelijke verkooptrucjes zijn namelijk best pathetic.
CC-Foto: dnik
